Czasownik
W języku angielskim, tak jak w polskim czasownik jest podstawową częścią mowy.
Czasowniki pod względem pełnionych funkcji dzielimy na zwykłe i posiłkowe.
Czasowniki zwykłe mogą występować w różnych formach.
Najczęściej spotykane to:
1. Forma Podstawowa.
2. Forma występująca w 3 os. l. poj. w czasie Present Simple.
3. Forma czasu przeszłego stosowana w czasie Past Simple.
4. Czasownik z końcówką -ing.
5. Czasownik nieregularny.
Ad. 1. Forma Podstawowa - funkcję tę pełni bezokolicznik (infinitive).
Warto zapamiętać angielską nazwę bezokolicznika - INFINITIVE, ponieważ często jest używana w różnego rodzaju opracowaniach i literaturze fachowej.
Świadomość, czym jest bezokolicznik i w jakich czasach najczęściej występuje ułatwia naukę nie tylko gramatyki, ale także poprawnego tworzenia i używania zdań.
Bezokolicznik to "okrojona" wersja czasownika, która wyraża czynności lub stany w sposób abstrakcyjny bez określania czasu, rodzaju, liczby i osoby.
Aby się o tym przekonać weź słownik i zobacz - wszystkie czasowniki są w formie bezokolicznika.
W języku polskim bezokolicznik posiada końcówki ć, c.
jeść - eat,
pisać - write
utrudniać - to make sth difficult
biec - run, piec - bake.
Weźmy np. jeść - bezokolicznik nie wyraża nic poza czynnością samą w sobie. Nie wiemy kto i kiedy ma wykonać czynność.
Czasowniki w formie bezokolicznika występują w czasach Present Simple, Future Simple.
Ad. 2. Forma występująca w 3 os. l. poj. w czasie Present Simple.
a. Czasownik przyjmuje końcówkę -s.
leave - leaves
play - plays
Wyjątkiem są czasowniki zakończone na: -s, -ss, -sh, -ch, -x, -z, -o, do których dodajemy końcówkę -es.
go - goes
fix - fixes
watch - watches
Na pierwszy rzut oka może wydawać się to dość skomplikowane, jednak w praktyce nie jest to aż tak trudne. W dość szybkim czasie można wyrobić sobie nawyk automatycznego wyczuwania, jakiej potrzebujemy końcówki. Podczas czytania tekstów przekonasz się, że powyższa zasada w dużym stopniu ułatwia wymawianie słówek (spróbuj wymówić powyższe słówka dodając tylko -s :)).
b. W czasownikach z końcówką -y po spółgłosce, zmieniamy ją na -i i dodajemy -es.
fly - flies
try - tries
Wyjątek stanowią czasowniki zakończone na -y, które są poprzedzone samogłoską. W takim wypadku dodajemy tylko -s.
play - plays
buy - buys