wYTRZYMAŁOŚĆ ELEKTRYCZNA

DUŻYCH ODSTĘPÓW IZOLACYJNYCH W POWIETRZU

1. ODSTĘPY MIĘDZYFAZOWE

Decyduje wytrzymałość na napięcie udarowe łączeniowe,

czyli w eksploatacji na przepięcia łączeniowe

Układ odniesienia (A)

(sworzeń-płaszczyzna)

d

Najmniejsze napięcie wytrzymywane (50 %) biegunowości dodatniej w układzie sworzeń - płyta (indeks RP - rod-plane) dla odstępów d do 25 metrów:

wzory eksperymentalne dla układu odniesienia (A)

[kV_m]

lub

[kV_m]

lub

[kV_m]

d - odstęp elektrod sworzeń - płyta [m]

Wpływ innego kształtu elektrod niż układ odniesienia (A):

[kV_m]

Wartości współczynnika K są podane w tablicy dla parametrów α = 0,5

i α = 0,3

Wartości współczynnika kształtu elektrod K dla układów międzyfazowych

Układ elektrod	α = 0,5	α = 0,33
Pierścień-pierścień lub duże, gładkie elektrody	1,80	1,70
Skrzyżowane przewody	1,65	1,53
Sworzeń-sworzeń lub przewód-przewód (w przęśle)	1,62	1,52
Szyny podparte	1,50	1,40
Układy geometrycznie niesymetryczne	1,45	1,36

2. ODSTĘPY PRZEWODÓW OD GRUNTU

Najmniejsze odstępy izolacyjne pionowe c przewodów od ziemi w liniach napowietrznych

Rodzaj przewodu linii	przy największym zwisie normalnym, [m]	przy największym zwisie katastrofalnym, [m]
nieuziemiony
uziemiony	c = 4	-

1

Duże odstępy powietrzne_13_14_1