Co to jest i na czym polega hipoterapia?
Hipoterapia jako jedna z metod rehabilitacji polega na zastosowaniu jazdy konnej w celach leczniczych.
W hipoterapii korzystamy głównie z jazdy stępem lub lekkim kłusem. Koń idący stępem przenosi na ciało siedzącego na nim jeźdźca od 90 do 110 wielowymiarowych impulsów na minutę.
Ruchy ciała jeźdźca siedzącego na koniu idącym stępem są bardzo zbliżone do ruchów ciała idącego człowieka. Barki, kręgosłup, miednica poruszają się tak jak podczas chodu. Ten terapeutyczny ruch ma unikalne wręcz znaczenie dla osób nie chodzących lub słabo chodzących. Daje im szansę odczucia prawidłowego chodu po raz pierwszy w życiu. Daje im szansę systematycznego ćwiczenia tego prawidłowego chodu. Wielu osobom koń pomaga stanąć na własnych nogach.
Koń jest ciepły. Temperatura ciała konia jest o ok. 1 stopień wyższa od temperatury ciała człowieka. Jazda na koniu na oklep daje efekt rozgrzewającego masażu nóg i miednicy. Dla osób cierpiących na spastyczne porażenie kończyn dolnych daje to ogromną ulgę w postaci znacznego obniżenia napięcia mięśniowego i rozluźnienia mięśni. Jest to także niezwykle istotne dla prawidłowego chodu.
Zastosowanie odpowiednich pozycji i ćwiczeń podczas hipoterapii daje efekty w postaci rozluźnienia całego ciała i likwiduje wzmożone napięcie mięśniowe u osób ze spastycznym porażeniem.
Jazda na koniu to nieustanne ćwiczenie równowagi. Balansowanie na końskim grzbiecie daje w efekcie znaczną poprawę równowagi podczas poruszania się i chodzenia po ziemi.
Przy odpowiednim doborze ćwiczeń jazda na koniu może także likwidować nieprawidłowe przetrwałe odruchy i wywoływać prawidłowe reakcje odruchowe i obronne.
Dzięki ogromnej ilości impulsów jakie otrzymuje pacjent podczas hipoterapii znacznej poprawie ulega sprawność manualna (dzieci lepiej piszą, rysują) oraz mowa.
Poprawia się wydolność organizmu, krążenie, oddychanie, perystaltyka i przemiana materii.
Koń wyzwala emocje. Od strachu po miłość. Uczy wrażliwości i opiekuńczości ale także stanowczości i umiejętności podejmowania szybkich decyzji.
Ma ogromny wpływ na psychikę człowieka. Motywuje do działania, uczy i daje chęć do zmagania się z przeciwnościami losu.
Dla kogo hipoterapia?
Dla osób z problemami neurologicznymi:
mózgowe porażenie dziecięce,
po przebytej chorobie Heinego - Medina,
po przepuklinie oponowo - rdzeniowej,
stwardnienie rozsiane,
choroba Parkinsona,
neuropatie
i wiele innych.
Dla osób z problemami ortopedycznymi:
wrodzone ubytki kończyn lub amputacje,
skoliozy,
koślawość bioder i kolan,
kręcz karku i inne.
Dla osób z problemami natury psychicznej i społecznej:
autyzm,
zespół Downa,
upośledzenie umysłowe,
nerwice,
nadpobudliwość psychoruchowa,
zaburzenia zachowania,
trudności szkolne wynikające z zaburzeń integracji zmysłów i typu dyslektycznego.
Efekty hipoterapii
W badaniach lekarskich podkreśla się:
znaczne zmniejszenie napięcia mięśniowego u osób spastycznych,
znaczną poprawę równowagi,
znaczną poprawę w zakresie lokomocji,
zmniejszenie odruchów patologicznych,
poprawę ruchomości stawów kręgosłupa i kończyn,
mobilizację podporową stawów kręgosłupa,
poprawę w zakresie symetrii ciała,
lepszą wydolność płuc,
poprawę krążenia,
poprawę perystaltyki,
W opiniach psychologów, pedagogów i rodziców mówi się o:
wzroście pewności siebie, poprawie samooceny,
poprawie mowy (wymowy oraz zasobu słów i większej chęci komunikacji werbalnej),
poprawie orientacji w schemacie własnego ciała i przestrzeni,
poprawie koordynacji,
poprawie koncentracji uwagi,
zmniejszeniu napięcia emocjonalnego, wyciszeniu, uspokojeniu,
poprawie kontaktów z rówieśnikami oraz dorosłymi,
znacznej poprawie sprawności ogólnej,
zwiększeniu tempa reagowania tzw. poprawa tempa psychomotorycznego szczególnie u osób z zespołem Downa,
znacznej poprawie stanu emocjonalnego osób niepełnosprawnych.
http://www.hippoland.pl/ 24.12.2008 na stronie są tez informacje o parajeździectwie ale niekompletne