1. Co to jest mobbing?
Mobbing - to termin wywodzący się z języka angielskiego od wyrazu "mob" co oznacza tłum, natłok, banda oraz napastowanie i obleganie. (po angielsku "workplace bullying"), oznaczające prześladowanie podwładnego lub współpracownika w miejscu pracy. Terminu mobbing w odniesieniu do zachowań występujących w grupach społecznych użył jako pierwszy szwedzki naukowiec Peter-Paul Heinemann.
Sprawcą działań mobbingowych może być:
przełożony ( jest to tak zwany mobbing pochyły - szef występuje przeciwko pracownikowi),
współpracownik (jest to tak zwany mobbing poziomy - kolega występuje przeciwko koledze), podwładny (jest to tak zwany mobbing pionowy - pracownik występuje przeciwko szefowi).
2. Na czym polega mobbing?
Mobbing polega na systematycznej przemocy i nękaniu psychicznym pracownika który trwa nie krócej niż sześć miesięcy. Typowe przykłady mobbingu obejmują: nieuzasadnione zwolnienie z pracy, przywłaszczanie sobie owoców cudzej pracy, szantażowanie zwolnieniem, nakładanie zbyt dużej ilości obowiązków w porównaniu z innymi pracownikami, niesprawiedliwa krytyka, oskarżenia o nie popełnione błędy. Narzędzia mobbingu to zwodzenie, szykany, podstęp i intryga, kłamstwa, plotki, oszczerstwa, zachowania sadystyczne. Celem sprawcy jest zepsucie opinii ofiary i zaszkodzenie jej w sposób, który pozwoli wyeliminować ją z pozycji jaką zajmuje. Mobbing może być działaniem bezpośrednim lub niebezpośrednim
3. Jakie mogą wystąpić skutki mobbingu?
Osoby mobbingowane narażone są na różnorodne formy zaburzeń psychicznych i psychosomatycznych. Czują się odizolowane, niezrozumiane i odrzucone. Ofiara jest przewrażliwiona, rozdrażniona poprzez bóle głowy i żołądka. Ma myśli depresyjne po stany lękowe i załamanie nerwowe. W grupach postępuje degeneracja procesów społecznych, występują różne formy manipulacji, pogarsza się komunikacja. Ofiara często przez wiele lat po ustaniu koszmaru nie może normalnie żyć i pracować. Wiele ofiar mobbingu czeka na leczenie psychiatryczne, rentę inwalidzka, niektórzy nawet targają się na swoje życie.
4. Jakie prawa mają osoby mobbingowane?
Za wystąpienie mobbingu odpowiada pracodawca, ale jeżeli pracodawca będzie mógł się wykazać działaniami skierowanymi na zapobieganie temu zjawisku można mówić o zmniejszeniu odpowiedzialności. Pracodawca w przypadku gdy sprawca jest inny pracownik, nie będzie mógł uwolnić się od tej odpowiedzialności podnosząc, że nie wiedział o istnieniu mobbingu. Sprawy z zakresu mobbingu są trudne dla pracownika ze względu na to, że to na nim spoczywa ciężar dowodu. Często też działania pracodawcy są mylnie kwalifikowane jako mobbing, mimo że nie spełniają warunków wskazanych w jego definicji. Pracownik, który ucierpiał wskutek mobbingu może rozwiązać umowę o pracę w trybie natychmiastowym, bez wypowiedzenia oraz żądać od pracodawcy odszkodowania, którego górna wysokość nie jest ograniczona. Pracodawca powinien czuwać nad atmosferą w zakładzie pracy, bacznie przyglądać się zmianom w zachowaniu pracowników, a w większych zakładach szerzyć działania prewencyjne takie jak organizowanie szkoleń czy "pogadanek”.
5. Jak zapobiegać występowaniu zjawiska mobbingu?
Należy zacząć od kształtowania odpowiedniej kultury organizacji, w której na pierwszym miejscu znajduje się szacunek dla każdego pracownika. Na stanowiska kierownicze zatrudnia się osoby o wysokim poczuciu standardów etycznych i moralnych. Jedną z metod jest opracowany program przeciwdziałania mobbingowi, który zawiera dokładny opis postępowania, w przypadku wystąpienia tego zjawiska oraz obejmuje informację na temat sposobów jego uniknięcia. Pracodawca może również zaproponować pracownikom uczestnictwo w spotkaniach, na których będą mogli podzielić się swoimi problemami. W przypadku wystąpienia zjawiska mobbingu należy starać się chronić ofiary przed dalszymi szykanami, izolować od mobbera, skontaktować ofiarę z ekspertem demobbingowym.
Jednym z czynników, prawdopodobnie najbardziej przemawiających do pracodawców, by przestrzegali przepisów i przeciwdziałali mobbingowi jest czynnik finansowy oraz ogólny wizerunek firmy. Powodów, dla których należy zapobiegać mobbingowi jest wiele. Z czysto humanistycznego i etycznego punktu widzenia, mobbing wymaga jednoznacznego potępienia jako działanie godzące w podstawowe prawa jednostki. Z punktu widzenia interesów pracodawcy istotne są również powody czysto ekonomiczne, wśród najważniejszych warto wymienić takie jak: wymogi prawne i koszty odszkodowań, publiczny wizerunek firmy, koszty absencji, rotacji i niskiej wydajności pracy czy kształtowanie przejrzystej kultury organizacyjnej.
1. Czym jest kariera zawodowa?
Kariera zawodowa
to osiągniecie zaplanowanego celu, dobrej pozycji zawodowej, zdobywania coraz lepszych stanowisk pracy
Kariera zawodowa to przebieg pracy w ciągu całego życia
Kariera zawodowa to czas poświęcony jednemu rodzajowi pracy lub dziedzinie zainteresowania
2. Od czego powinniśmy zacząć planując karierę zawodową i dlaczego jest to takie ważne?
Aby lepiej zaplanować własną karierę zawodową, należy przede wszystkim poznać samego siebie. Ważne przede wszystkim powinno być realne spojrzenie na własną osobę. Należy przemyśleć swoje mocne i słabe strony. Wiedza o samym sobie sprawia, że możliwe jest ukształtowanie się obrazu własnej osoby oraz ukierunkowanie własnych celów.
3. Co rozumiesz po pojęciem POZNANIENIE TENDENCJI NA RYNKU PRACY?
Bardzo istotnym czynnikiem jest poznanie aktualnych tendencji na rynku pracy. Musimy, bowiem wiedzieć:
Czy dostaniemy pracę w wybranym przez siebie zawodzie (ewentualnie gdzie tą pracę dostaniemy, co może się wiązać z wyjazdem);
Jakie zawody są zanikające;
Jakie zawody są zawodami przyszłości;
Jaki jest nasz lokalny rynek pracy.
4. Dlaczego dobrze wyznaczony CEL jest tak istotny w planowaniu kariery zawodowej?
Cel pozwala nam określić drogę z punktu, w jaki jesteśmy, do punktu w którym chcielibyśmy się znaleźć. Cele ściśle wiążą się z preferowanymi przez ciebie wartościami, wyznaczają kierunki działania, są pomocne w tworzeniu twojego indywidualnego planu kariery.
5. Jakie są skutki nietrafnego wyboru kariery zawodowej?
Niska jakość wykonywanej pracy (z powodu braku uzdolnień czy zainteresowań w tym kierunku);
Brak satysfakcji z pracy;
Napięcie psychiczne (gdy stwierdzamy, że praca nie sprawia nam przyjemności, że przerasta nasze możliwości, czy przeciwnie-że nas nudzi)
Brak chęci do dalszego rozwoju zawodowego
Wyjaśnij pojęcie: kształcenie ustawiczne.
Termin kształcenie ustawiczne używany jest zamiennie z określeniami: kształcenie permanentne, edukacja permanentna, kształcenie ciągłe, kształcenie nieustające, oświata ustawiczna. Chodzi tu o kształcenie przez wiele lat, przez całe życie człowieka, bez przerwy, nie ma jednak jednoznacznej definicji, która określałaby, czym jest kształcenie ustawiczne. W różnych krajach różnie się je określa, choć wszędzie wskazuje się, iż ma ono „nadążyć za rozwojem i służyć potrzebom rozwoju”.
Wymień formy kształcenia ustawicznego.
Szkolne:
-państwowe (publiczne) szkoły dla dorosłych
-studia podyplomowe i specjalistyczne
-niepaństwowe (niepubliczne), zarówno społeczne i prywatne
Pozaszkolne:
-uniwersytety powszechne, robotnicze, ludowe, dla rodziców, uniwersytety trzeciego wieku, studia oświatowe oraz kursy zawodowe i problemowe, spotkania autorskie, hobbystyczne
Pozaszkolne formy dalszego kształcenia prowadzone są przez: stowarzyszenia (gospodarcze, kulturalne, społeczne, edukacyjne), organizacje społeczno-polityczne i wyznaniowe, związki zawodowe i inne organizacje pracownicze, organizacje branżowe i zakłady pracy, kluby zainteresowań i usług społecznych, fundacje oraz komercyjne spółki w różnych dziedzinach szeroko rozumianej gospodarki narodowej itp.
Stacjonarne:
- szkoły wieczorowe lub zmianowe dla pracujących
Niestacjonarne:
- studia korespondencyjne, zaoczne, eksternistyczne oraz szkoły wielodziałowe
Opisz kształcenie ustawiczne nauczycieli.
Nauczyciele jako osoby, którym powierza się kształcenie i wychowanie młodego pokolenia, przede wszystkim sami ponoszą odpowiedzialność za poszerzenie i uzupełnienie wiedzy ogólnej i pedagogicznej. Praca zawodowa nauczyciela wymaga nie tylko coraz lepszego wykształcenia, ale także coraz większego wkładu osobowego, zdolności i zamiłowań. Nie wystraczy im tylko ta wiedza, którą zdobyli na studiach. Dlatego tak ważne jest ciągłe doszkalanie się nauczycieli.
Na system kształcenia ustawicznego nauczycieli składa się: indywidualne samokształcenie, wewnątrzszkolne doskonalenie nauczycieli, lokalne doradztwo programowo- metodyczne, regionalne doskonalenie nauczycieli oraz centralne doskonalenie nauczycieli.
4. Co to jest PROGRAM ERASMUS?
Erasmus jest programem dla uczelni, ich studentów i pracowników. Wspiera międzynarodową współpracę szkół wyższych, umożliwia wyjazdy studentów za granicę na część studiów i praktykę, promuje mobilność pracowników uczelni, stwarza uczelniom liczne możliwości udziału w projektach wraz z partnerami zagranicznymi. Erasmus to nie tylko program edukacyjny w wąskim tego słowa znaczeniu. Dla wielu europejskich studentów stypendium Erasmusa było szansą na pierwszy w życiu dłuższy pobyt za granicą. Erasmus uczy, zbliża ludzi, pomaga przełamywać uprzedzenia i stereotypy. Stał się zjawiskiem społecznym i kulturowym.
Nazwa Erasmus nawiązuje do imienia holenderskiego filozofa i teologa, humanisty, Erazma z Rotterdamu. Nie bez przyczyny. Erazm, jak inni wybitni ludzie renesansu, kształcił się w wielu ośrodkach akademickich w różnych krajach Europy, a jego poglądy na edukację przesycone były głębokim humanizmem.
5. Do kogo skierowany jest PROGRAM ERASMUS?
Program Erasmus jest skierowany do:
studentów i praktykantów korzystających ze wszystkich form edukacji i szkoleń na poziomie szkolnictwa wyższego;
szkół wyższych określonych przez państwa członkowskie;
nauczycieli, instruktorów zawodu i pozostałego personelu tych instytucji;
stowarzyszeń i przedstawicieli podmiotów związanych ze szkolnictwem wyższym, w tym stosownych organizacji studenckich, uniwersyteckich oraz zrzeszających nauczycieli/instruktorów zawodu;
przedsiębiorstw, partnerów społecznych i innych przedstawicieli świata pracy;
podmiotów publicznych i prywatnych, w tym organizacji non-profit i pozarządowych, odpowiedzialnych za organizację i realizację edukacji i szkoleń na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym;
ośrodków badawczych i podmiotów zajmujących się kwestiami uczenia się przez całe życie;
podmiotów świadczących usługi doradztwa zawodowego i poradnictwa dotyczące jakiegokolwiek aspektu uczenia się przez całe życie
Definicja elastycznych form zatrudnienia.
Elastyczne Formy Zatrudnienia - nietypowe formy zatrudnienia charakteryzujące się elastycznością czasu i miejsca pracy, formy stosunku pracy, formy relacji pracownika z pracodawcą, wynagrodzenia i zakresu pracy.
Co podlega uelastycznianiu?
czas pracy,
miejsce pracy
forma prawna, na podstawie której wykonuje się pracę,
wynagrodzenie,
organizacja pracy,
narzędzia pracy
Klasyfikacja form zatrudnienia wg stopnia ich elastyczności.
mało elastyczne - powołanie, mianowanie, wybór, umowa na czas próbny, na czas wykonania zadania, na czas określony, sezonowa, w celu przygotowania zawodowego
średnio elastyczne - umowa przedwstępna, agencyjna, o pracę nakładczą, leasing pracowniczy, praca w niepełnym wymiarze godzin
bardzo elastyczne - kontrakty menagerskie, umowa o dzieło, umowa zlecenie, niektóre rodzaje telepracy, umowa akwizycyjna, praca zewnętrzna.
Opisz tradycyjny i elastyczny model zatrudnienia.
Tradycyjny model zatrudnienia- praca w ramach typowego stosunku pracy między pracownikiem, a zatrudniającym go pracodawcą. Odznacza się stosunkiem pracy nawiązanym na podstawie bezterminowej umowy o pracę. Praca wykonywana jest w pełnym wymiarze czasu, w stałych godzinach, obejmując powszechne dobowe i tygodniowe normy czasu, świadczona w określonym miejscu, zazwyczaj w siedzibie pracodawcy i pod jego nadzorem.
Elastyczny model zatrudnienia- forma zatrudnienia i rodzaj umowy może być inny niż umowa o pracę na czas nieokreślony, wymiar czasu pracy może odbiegać od zatrudnienia na pełen etat, miejsce zatrudnienia może być inne niż siedziba pracodawcy, regularność zatrudnienia może być różna niż praca w określonych godzinach, a długość zatrudnienia może być inna niż długoletnie ciągłe zatrudnienie. Cechą jest to, że następuje odchodzenie od podporządkowania pracowników pracodawcy, na rzecz poszanowania autonomii i odpowiedzialności za pracę samodzielną.
Wymień kilka wad i kilka zalet elastycznych form zatrudnienia.
Elastyczne formy zatrudnienia mają wiele zalet, zwłaszcza dla pracodawców. Należą do nich:
obniżenie (a nawet minimalizacja) kosztów pracy,
lepsze dostosowanie stanu i struktury zatrudnienia do bieżących potrzeb firmy,
łatwość rozwiązywania problemu zwolnień pracowników,
pełniejsze wykorzystanie potencjału pracy zatrudnionych,
ograniczenie kosztów i nakładów na szkolenia, rekrutację, selekcję i dobór pracowników,
możliwość wykonania nietypowych, sporadycznych prac,
ograniczenie rozmiaru świadczeń pracowniczych,
oszczędność środków finansowych i nakładów ponoszonych na tworzenie stanowisk pracy,
wzrost aktywizacji zatrudnienia osób, które ze względu na sytuację rodzinną, osobistą, stan zdrowia nie mogą podjąć pracy w pełnym wymiarze czasu,
Oprócz zalet elastyczne formy zatrudnienia mają również wady, szczególnie z perspektywy pracownika, a mianowicie:
brak bezpieczeństwa zatrudnienia i obawa przed utratą środków do życia,
brak skutecznej ochrony prawnej związanej z wynagrodzeniem za pracę
(w większości wypadków zapłata za pracę jest każdorazowo negocjowana indywidualnie przez pracodawcę i wykonawcę i nie jest regulowana ani przez kodeks pracy, ani przez zakładowy system wynagradzania),
brak zapewnienia ciągłości pracy wykonawcy,
małe możliwości zrzeszania się pracobiorców,
słaba więź społeczna w środowisku pracy,
ograniczony dostęp do świadczeń pracowniczych lub ich brak,
małe możliwości rozwoju pracobiorców (szkolenia, zdobywanie niezbędnych umiejętności),
atomizacja stosunków pracy - izolacja i rozproszenie pracowników, postrzeganie działalności firmy poprzez pryzmat własnej pracy,
trudności w zarządzaniu, związane zwłaszcza z merytoryczną i czasową koordynacją prac,
nadużywanie miejsca zamieszkania do wykonywania pracy zawodowej, ograniczenie swobody pozostałych członków rodziny,
brak lub niski stopień utożsamiania się pracownika z firmą,
1. Kim jest doradca zawodowy?
Doradca zadowody to osoba, która pomaga w wyborze zadowu, nie tylko osobom dorosłym, ale również młodzieży.
2. W jaki sposób doradca zawodowy pomaga uczniom?
D.z. wskazuje uczniom zapotrzebowanie rybku pracy, dokonuje diagnozy oraz bada predyspozycje uczniów przeprowadzając w klasach test.
3. Jakie powinien posiadać cechy doradca zawodowy?
D.z. powinien byc kompetentny, powinien posiadac odpowiednia wiedzę żeby pokierować uczniem, jego rodzicem czy osobą dorosłą potrzebującą pomocy, musi potrafić wysłuchać ucznia lub osobę dorosłą, oraz wyciągać wnioski z przeprowadzonej rozmowy.
4. W jakim okresie szkolnym uczniowie najbardziej potrzebują doradcy zawodowego?
Doradca zawodowy najbardziej jest potrzebny w szkole gimnazjalnej. Pracuje on z uczniami od 1do 3 klasy, ale największą uwagę przywiązuje do uczniów klas 3 gimnazjum.
5. Po co doradca zawodowy przeprowadza test w 3 klasach gimnazjum?
D.z. przeprowadza test w 3 klasach gimnazjum po to żeby uczniowie mieli pewność jaką wybrać szkołę ponadgimnazjalną, oraz dlatego że nie każdy z nich wie co chce w życiu robić i często uczniowie wybierają ścieżkę taka jak zaproponują im rodzice, a nie zawsze czują się w tym dobrze.