ZADANIE DOMOWE: W oparciu o podaną wcześniej zasadę superpozycji dla dwóch źródeł punktowych oraz korzystając ze wzoru na oporność pozorną ρa , wyprowadzać wzór na współczynnik geometryczny dla 4-elektrodowego układu pomiarowego.
Oporność elektryczna
Charakterystyka układów pomiarowych
W przypadku tego samego rozstawu elektrod AB, większym zasięgiem głębokościowym ( o około 10 % ) od układu Wennera, cechuje się układ Schlumbergera. Poziom mierzonego sygnału jest mniejszy, niż w przypadku układu Wennera, ale większy niż układu dipolowego osiowego. Pokrycie terenu jest lepsze dla układu Schlumbergera niż dla Wennera.
Układ Wennera ma równe odległości miedzy elektrodami. W pomiarach metodą tomografii elektrooporowej wykorzystuje się go najczęściej. Układ ten wykazuje większą czułość na zmiany oporności elektrycznej zachodzącej w ośrodku z głębokością, niż w kierunkach horyzontalnych. Średnia głębokość penetracji wynosi około połowy odległości pomiędzy kolejnymi elektrodami („a” Wennera). Cechuje się on najlepszym poziomem mierzonego sygnału, natomiast poziome pokrycie terenu jest słabe.
Układ dipole - dipole ( dipolowy osiowy ) nadaje się do badania struktur o charakterze pionowym, ze względu na dość dużą czułość układu w kierunku poziomym. Gęstość pokrycia poziomego terenu jest większa niż dla układu Wennera, ale wielkość mierzonego sygnału niska ( w szczególności dla dużych odległości pomiędzy dipolami ), podobnie jak i głębokość śledzenia.
Układ pole dipole. Rozdzielczość pionowa i pozioma układu jest podobna, jak w przypadku układu Schlumbergera. Podobnie zasięg głębokościowy i gęstość pionowego pokrycia. W porównaniu z układem dwuelektrodowym układ trójelektrodowy jest mniej wrażliwy na zakłócenia zewnętrzne. Dla układu pole - dipole ( układ trójelektrodowy ) otrzymuje się niesymetryczne anomalie dla symetrycznych struktur, z powodu niesymetryczności układu.
Układ pole - pole ( układ dwuelektrodowy ) cechuje się najgorsza rozdzielczością pionowa i pozioma oraz jest najbardziej wrażliwy na zakłócenia zewnętrzne. Posiada natomiast najlepsze pokrycie poziome terenu i najlepszy średni zasięg śledzenia. Wadą tego układu jest trudność realizacji w terenie, gdyż wymaga dwóch „nieskończoności”.