Symboliczne znaczenia stopni Zodiaku
Symboliczne znaczenia 360 stopni koła Zodiaku, czyli symbole monomeryczne, zwane były także sabiańskimi być może dlatego, że wywodziły się z wiedzy dostępnej tylko mędrcom. Jedyny dotąd przetłumaczony na język polski zbiór opisów symboli autorstwa Marca E. Jonsa i Elsie Wheeler o tytule „Symbole Sabiańskie” powstał w 1925 r., jednak znaczenie każdego ze stopni koła zodiakalnego
intrygowało ludzi od wieków.
Już w czasach XIX dynastii (1320 - 1200 p.n.e.) tabele astronomiczne wykorzystywano także w celach wróżebnych, a najwcześniejszą znaną wersją interpretacji stopni zodiaku jest Kalendarz Tebański.
Zainteresowanie symboliką stopni Zodiaku wzrosło w końcu XIX w. Z tej epoki pochodzi rozpowszechniony w świecie anglo- i hiszpańskojęzycznym zbiór symboli walijskiego jasnowidza Johna Thomasa o pseudonimie Charubel, który zadziwia precyzją swoich określeń.
Z kolei ogólnie znana z tytułu Volasfera - zbiór symboli opublikowany przez Sephariala, była rozszerzoną wersją tłumaczenia manuskryptu włoskiego jasnowidza Antonio Borelliego (Bonelli?).
Komputerowy program „Symbole stopni Zodiaku” obejmuje zestawienie 4 wymienionych zbiorów symbolicznych znaczeń dla każdego z 360 stopni koła zodiakalnego. Forma wydania elektronicznego ułatwia szybkie znalezienie wszystkich interpretacji dla odpowiedniego znaku i stopnia. Symbolika stopni Zodiaku jest niezwykłym narzędziem, które umożliwia dotarcie do głębszych znaczeń zawartych w horoskopie. Obecnie należy do rutynowej części analizy astrologicznej, bo kojarzenie tekstów i obrazów z punktami horoskopu pobudza intuicję i pomaga np. w ustaleniu dokładnej godziny urodzenia.
Zastosowanie obrazów słownych opisujących każdy ze stopni zodiaku znacznie jednak wykracza poza obręb astrologii. Cztery zestawy obrazów zawarte w programie stanowią samodzielną wyrocznię podobną do Tarota, Run lub chińskiej Księgi Przemian, bo symbole wyrażone są słowami, jednak ich obrazy pobudzają wyobraźnię i ułatwiają kontakt z podświadomością.
Z programu mogą korzystać zarówno astrolodzy, jak i osoby z astrologią niezwiązane, ponieważ wystarczy tylko połączyć treść wylosowanego Symbolu z sytuacją, której dotyczyło pytanie, a odpowiedź stanie się jasna. Program jest przydatny dla każdego, kto pragnie zasięgnąć porady wyroczni na własną rękę, bo zawiera moduł do losowego wybierania znaczeń stopni zodiaku. Służy też do wróżb określających jakość chwili lub sens oraz wynik zdarzeń w życiu. Gdy nie wiesz, co robić, albo jak najlepiej postąpić w obecnej sytuacji, zapytaj...
Program jest już dostępny - kliknij tutaj aby zobaczyć >>
Więcej na ten temat:
Żródła:
- Enciclopedia Astrológica de Nicholas Devore, Editorial Kier
- Textos Astrológicos Medievales. Messahallah-Ben Ezra. Traducción de Demetrio Santos. Editorial Barath.
- Summa Astrológica. Antonio de Nájera. Editada por Gracentro.
- Interpretación de los Grados según John Thomas (Charubel).Preparado por M.Teresa Martinez.
- Interpretación de los 360 grados del Zodiaco según Janduz, traducido, adaptado y comentado por Emilio de Lipsis.
SYMBOLIKA STOPNI ZODIAKU
Podstawą wszelkich dociekań astrologicznych jest Zodiak, a Symbole Sabiańskie, Zbiór Charubela i Kalendarz Tebański mają ścisły z nim związek.
Zodiak (w starożytnej Grecji - zodiakos kyklos, w Rzymie - zodiacus) oznaczał krąg zwierząt i został wprowadzony dla ułatwienia orientacji na ekliptyce. Historia symboli zodiakalnych jest nieznana.
Analiza astrologiczna głównych stopni horoskopu bazuje na symbolice związanej z położeniem w radixie planet, świateł i innych znaków. Oprócz interpretacji opartej na prawach wiedzy i geometrii nieba w chwili narodzin, stosowanie starożytnej techniki obrazów, czyli monomerycznych symboli stopni Zodiaku rzuca dodatkowe światło na horoskop osoby i jest pomocnym narzędziem w rektyfikacji godziny urodzenia. Słowo "monomeryczne" (z greckiego mono - pojedyncze, i mero - część) w stosunku do Zodiaku, oznacza listę właściwości każdego z 360 stopni.
Istnieją różne zbiory symboli wspomagających wyobraźnię astrologa poczynając od najważniejszej - Charubela (John Thomas), która ma różne tłumaczenia i edycje. Zbór Charubela nie jest jednak jedyny. Są także inne kolekcje: „Symbole Sabiańskie” Marca Edmunda Jones'a i "Kalendarz Tebański", który ukazał się w klasycznym dziele francuskim Pierre Christiana "Czerwony człowiek z Tuileries".
Poniżej podajemy trzy całkowicie odmienne zbiory interpretacji połączone według stopni i dla ułatwienia rozróżnione kolorami w kolejności:
1. Symbole sabiańskie
2. Charubel
3. Kalendarz tebański
KRÓTKA HISTORIA SYMBOLI STOPNI ZODIAKU
A. Volguine wnioskuje, że źródła symboli monomerycznych pochodzą z epoki faraona Osimandisa który rządził około 800 lat przed Sesostrisem ale możliwe, że chodzi o czasy Ramzesa II, kiedy Złote Koło Egipskie służyło jako pół wróżebne tabele astronomiczne.
Najstarszy zbiór monomeryczny znany jako „Kalendarz Tebański” został wydany przez P.Christiana w książce L'Homme Rouge des Tuileries w 1852 i powtórzony w edycji Guy Tredaniel, Paris, 1977. Ten zbiór 360 symboli był używany wcześniej przez Scaligera który twierdził, że przepisał go z dzieła Aben Ezry (wiek XII).
Auger-Ferrier w Traktacie na temat urodzin [pierwsza edycja, 1550] podaje precyzyjnie te same definicje interpretacje jak Aben Ezra i Scaliger. P. Christian odtworzył tekst Auger-Ferriera [wg J. Hieroz str. 55 - Les Cahiers Astrologiques nr 139-140].
Robert Fludd [1574 - 1637] w swoim Traktacie o Astrologii, [edycja H. Daragon 1907] dzieli stopnie na kategorie: mroczne, świetliste, męskie, żeńskie, piekielne, szlachetne i puste. Stopnie Fludda opublikował Demetrio z Toledo w książce Święte liczby [edycja Sombra y Luz, Rio de Janeiro bez daty].
Antonio Borelli, włoski jasnowidz z XIX w. jest autorem znanego manuskryptu Volosfera, który zawiera 360 opisów symboli. Sepharial przetłumaczył ten zbiór na angielski rozszerzając znaczenia przypisywane każdemu ze stopni (publikacja w Anglii w 1898, równolegle ze zbiorem Charubela).
W 1925 w parku San Diego, California, Marc Edmund Jones z Elsie Wheeler stworzyli swoje Symbole sabiańskie .
Janduz (J. Duzéa - Ancien vice-prezydent Fondateur et Professeur au Centre d'Etudes astrologiques de France ŕ Paris) w Nouveau Procede de Rectificacion del'Heure z 360 ilustracjami Mlle. Claude Lhuer [edycja Niclaus, Paris, 1939] na str. 11 wspomina, że korzystał z dzieł różnych autorów, także z wydania Christiana, by otrzymać dobre i złe znaczenia lub wyobrażenia związane ze stopniami.
Adriano Carelli, w 1951, opublikował własny zbiór, próbując połączyć wszystkie poprzednie.
Dokładna analiza tekstów i obrazów w stosunku do stopnia Ascendentu (biorąc pod uwagę znaczenia i analogie, często łącznie ze słowami składającymi się na zdania) dają trafne wyniki w rektyfikacji, czyli uściśleniu momentu przyjścia na świat, co jest tak ważne dla rzetelnej analizy astrologicznej.
Dla "profanów" stopnie monomeryczne służą do wróżb określających jakość chwili lub sens albo wynik zdarzeń w życiu.
Aby uzyskać odpowiedź skoncentruj się na problemie i spróbuj w wyobraźni zobaczyć jakąś liczbę. Jeśli otrzymasz numer większy od 360, odejmij 360 (lub wielokrotność), by uzyskać liczbę w granicach 360 stopni okręgu. Taki przypadek może świadczyć o sytuacji, której jeszcze nie można zrozumieć.
Jeśli zdarzy Ci się pomyśleć "1", to poszukaj znaczeń dla stopni:
1 - Ascendent - "Co? Jaka jest natura i znaczenie tego zdarzenia?",
181 - Descendent - "Dokąd? Jaki będzie skutek tego zdarzenia?",
91 - Immum Coeli - "Jak rozwiązać sytuację?" i
271 - Medium Coeli - "Dlaczego? Jaki będzie ostateczny wynik?".
Na pewną uwagę zasługuje praktyczne stosowanie zbiorów:
Zodiak zaczyna się od 0, a wszystkie symbole są ponumerowane od 1 do 360 i zaczynają się od 1 - dlatego pierwszy stopień jest częścią stopnia 0, a np. początek 15 stopnia (15o00') jest jeszcze końcówką 14o. Np. dla 0o12' Barana, które jest zawarte w pierwszym stopniu - odpowiednim symbolem będzie 1-szy stopień Barana.
Doświadczenie mówi, że w licznych przypadkach z jedną pozycją ekliptyczną łączy się symbol poprzedni i także następny. Wypada więc analizować uważnie także i sąsiednie stopnie.
Wszystkie zbiory symboli są szczeblem w analizie i zrozumieniu zodiaku. Powinny być integralną jego częścią pomagając obrazami w zrozumieniu całości. Każdy zbiór zawiera wizje związane z kolejnymi stopniami i dalej następuje tłumaczenie tego symbolu. Przed przeczytaniem tekstu napisanego kursywą (szczególnie u Jonesa) trzeba zrozumieć symbol zawarty w pierwszym akapicie. Późniejsze przeczytanie dalszego ciągu spowoduje, że będziesz otwarty na dopływ wewnętrznej wiedzy.
Wyrocznia jest katalizatorem otwierającym uniwersalną mądrość i działanie intuicji. Nawet jeżeli odpowiedź jest trudna, znajdziesz ją w twoim sercu.
„SYMBOLE SABIAŃSKIE”
Symbole sabiańskie zostały stworzone przez parę Marca Edmunda Jonesa i Elsie Wheeler i w zasadzie tylko one są rozpowszechnione wśród astrologów polskich. Ich historia jest ogólnie znana i dostępna w innych publikacjach, więc tylko przypominamy ją w paru słowach:
Jones był astrologiem i znawcą wszystkich nauk paranormalnych. Prowadził swoją szkołę a nawet założył Zgromadzenie Sabiańskie jako przedłużenie filozofii Platona. Sam siebie nazywał raczej okultystą niż astrologiem. Panna Elsie - uczennica Jonesa i także medium spirytystyczne - była kaleką na wózku i chciała się czymś wybić.
Symbole Sabiańskie powstały w parku, w ciągu jednego dnia. Sam Mistrz przygotował kartki z kartonu numerując je kolejnymi znakami i stopniami zodiaku. Tasował je i wyciągając pytał Elsie co widzi. A ona widziała różności...
Wszystko zostało zapisane i potem podane do druku łącznie z interpretacją Jonesa.
Opisy symboli to na ogół jednozdaniowe wyrażenie myśli określającej widziany obraz. Ich treść najczęściej nie łączy się z wiedzą astrologiczną. Interpretacjom przeważnie także brak logicznego związku ze słowami określającymi symbol i są one wytworem jaźni Jonesa.
Enigma zawarta w słowach pobudzała wyobraźnię wielu interpretatorów. Jednym z nich był szeroko znany „prorok nowej astrologii”, Dane Rudhyar, który dodał nowego blasku „Symbolom” dzieląc serię na PÓŁCYKLE, AKTY, SCENY i POZIOMY uwzględnione w niniejszej publikacji.
Wcześniej od Jonesa jasnowidz walijski John Thomas o pseudonimie Charubel stworzył i opublikował w książce „THE DEGREES OF THE ZODIAC SYMBOLIZED” wydanej w Londynie w 1898 roku swój zestaw symboli. Mają one zgoła inną treść...
"THE DEGREES OF THE ZODIAC SYMBOLIZED” („SYMBOLIKA STOPNI ZODIAKU”)
To nadzwyczajne dzieło Johna Thomasa - rozpowszechnione w świecie anglo- i hiszpańskojęzycznym - zadziwia często precyzją swoich symboli. Otrzymane było za pośrednictwem wysoko rozwiniętych umiejętności widzenia.
Stosowanie symboli jest zalecane do badania każdego stopnia zajętego przez gwiazdy lub wierzchołki naszego radiksu. Każdy symbol coś lub wiele wnosi do poznania własnej osobowości lub losu. Prof. Don Carlos Reichelt - wyjątkowy talent - używał często tego dzieła, by zorientować się we wstępnej rektyfikacji tematu natalnego.
Warto poznać krótką biografię i twórczość, którą wsławił się JOHN THOMAS - CHARUBEL
John Thomas, jasnowidz urodził się 9 listopada 1826 w Caerinion Castle. „Charubel” jest nazwą założonego przez niego towarzystwa okultystyczno - spirytystycznego. Każdy z jego członków przybierał mistyczne imię wywodzące się przeważnie od gwiazd, liczby, symbolu geometrycznego. Czasem imię brano z języka hebrajskiego. Stowarzyszenie miało członków na całym świecie, zajmowało się ezoteryką, ale w końcu zostało rozwiązane z powodu braku oczekiwanych sukcesów. Te szczegóły pozostawił nam Alan Leo, który poznał Charubela w 1890.
Swoje idee John Thomas publikował w formie korespondencji w wydawanych przez siebie czasopismach. Informacje na temat życia Johna Thomasa ukazały się w Shiburry News, periodyku prowadzonym przez S. Barneta, który pisał: ...
“Niedawno w Manchesterze umarł bardzo znany z uprzejmości człowiek, którego szczególnie wspominają mieszkańcy: Caerinion (miejsce urodzenia), Caersws, Curry, Wells, Caernosefu, itd. W 1851 studiował w Bala College teologię metodystyczną i kalwinizm. Posiadał mocną konstrukcję, żywy intelekt i silną duchowość. Ta kombinacja dawała mu temperament z rysami profetycznymi i fantastyczną siłę uzdrawiania.
Kalwini, w tym najwyżsi w hierarchii, nie rozumiejący takich fenomenów i utożsamiający je z samym diabłem postawili Johna Thomasa przed alternatywą oskarżenia o prowadzenie sekty lub konieczności zarzucenia tych darów, które posiadał.
W końcu zrzekł się prowadzenia towarzystwa i szedł swoją drogą samotnie. Poświęcił się studiowaniu problemów praw natury i praw życia.
Następne sześćdziesiąt lat życia były wypełnione ciekawymi badaniami tajemnic matki natury. Jego dewizą było “wewnątrz, a nie na zewnątrz”. Mamy liczne przykłady realizacji tej idei”...
Ten sam S. Barnet przebywał 13 lat w Nowej Zelandii i powrócił później do Anglii. Posiadał podobne dary i inklinacje jak Charubel. W częstych wizytach w bibliotece Ryland znalazł wspaniałą kolekcję dziwnych ksiąg i starych manuskryptów i wiele dzieł Johna Thomasa. W związku z tym dodaje:
“Był (Thomas) prawdziwie wielkim człowiekiem, największym autorem, którego znałem w moim życiu, księciem duchowości. W wieku 82 lat znalazłem go leżącego w swoim pokoju, ale zawsze studiującego swoją wiedzę. Nie mógł już wychodzić z sypialni. Zawsze prowadził bogatą korespondencję z całym światem i przyjmował odwiedzających, którzy przybywali z daleka by go zobaczyć: ezoteryści, astrolodzy, uzdrawiający, spirytyści, i siadali u stóp wielkiego mistrza, by słuchać go jako uczniowie.”
Mało kto wie, że John Thomas przewodniczył i był ojcem Bractwa Ezoterycznego o światowym zasięgu. Był prawdziwym adeptem magii i posiadał precyzyjną i bogatą wiedzę o duchu natury naszej planety. Także o mieszkańcach i warunkach życia innych światów, włączając Słońce. Znał wszystkie największe imiona święte i ich ukrytą siłę. W swoim czasie Thomas poznał wiele cudownych fenomenów tego typu.
W szerokim kręgu czytelników był znany i ceniony pod imieniem Charubel. Jego pierwszą publikacją było wielkie dzieło zatytułowane “Kraina Biblii” i poświęcone czytelnikom Pisma Świętego. Po nim następują: “Wizja bieguna północnego”, “Sfera geosoniczna”, “Symbole znaków Zodiaku”. Jego ostatnią i największą publikacją była “Psychologia botaniki, roślin i minerałów”.
Przez wiele lat John Thomas był wydawcą czasopisma “Widzący”, później “Okultysta” i trzeciej “Spirytysta”. Wszystkie te dzieła są bogate w naturalną filozofię, poezję i prozę, a kolejne ich walory są rozpoznawane w miarę upływających lat. Charubel nie udzielał się publicznie, jednakże był znany w całej Anglii, szczególnie w Walii.
Przez jakiś czas John Thomas używał innego peudonimu, Juliusz Balsamo (możliwe, że inspirowany przez Balsamo lub Cagliostro) i z tym imieniem pozyskał sobie wielką liczbę wpływowych ludzi.
Gdy lekarze mylili się w swej wiedzy, nic nie trzeba było mówić. John Thomas ze swoją znajomością wyższej wiedzy ukazywał się jako ratujący anioł. Rany i reumatyzm były jego specjalizacją i wielu skorzystało z jego sposobu kuracji bez osobistego udziału Charubela.
W trakcie jasnowidzenia otrzymał list opisujący własne możliwości i właściwości leczenia chorych. Charubel używał i cenił w swojej praktyce zioła, ale sukcesy osiągał w oparciu o moc środków psychicznych. Horoskopy i talizmany robił setkami. Rysował je na pergaminie a zainteresowani nosili je dla zdrowia i ochrony. Praktykując okultyzm żył bardzo skromnie, jednak tylko w samej Walii jest mnóstwo ludzi serdecznie go wspominających i opłakujących jego stratę.
Studium poświęcone pismom judo - chrześcijańskim, jest wypełnione modlitwami i Duchem Świętym. Cytat jego własnych słów: “Prawdziwa religia to prawdziwa magia, to zjednoczenie bytu ludzkiego z Bogiem. Właśnie to zjednoczenie jest celem i uwieńczeniem prawdziwej magii”.
John Thomas umarł 11 listopada 1908 w Manchester w wieku 82 lat”.
„KALENDARZ TEBAŃSKI”
Zawiera jeszcze inne treści. Tekst źródłowy „KALENDARZA TEBAŃSKIEGO” pochodzi od BEN EZRY (wiek XII) ale zawiera obserwacje kabalistyczne 50-sięciu wieków. Jest najwcześniejszą interpretacją stopni Zodiaku stworzoną przez inteligencję 2-giej hierarchii i zawiera pierwszy podział na dekanaty i geniusze miesięcy.
Stopniom są podporządkowane daty i stąd nazwa Kalendarz, który został zmodyfikowany dla współczesnego użytku, dlatego niektóre stopnie obejmują dwa dni. Geniusze opisane na początku każdej konstelacji i dekanatu mają tylko częściowy związek z Astrologią, bardziej łączą się z Kabałą. (Dla porównania w nawiasach podajemy obecnie używane główne wpływy planet na znaki i dekanaty.) Każdy symbol był przedstawiony za pomocą hieroglifu mającego bezpośredni wpływ na wyobraźnię, opisy słowne są późniejsze.