Resocjalizacja- świadomy i celowy proces bezpośredniego oddziaływania na osoby wykolejone w celu przysposobienia jej do pełnienia konstruktywnych ról społecznych, zgodnie z oczekiwaniami społecznymi. S. Górski
Resocjalizacja-działanie poprawiające sytuacji dziecka w środowisku oraz działania korygujące formy zachowania. O. Lipkowski
Resocjalizacja jest odmianą procesu wychowawczego, który z jednostki wadliwie przystosowanej do życia społecznego, czyni ją przystosowaną do życia w społeczeństwie. K. Pospiszyl
Resocjalizacja-zespół opiekuńczo-wychowawczych i terapeutycznych działań wobec osób naruszających normy prawne (przestępcy), ale i normy obyczajowe (alkoholicy, narkomani) w środowisku otwartym lub zamkniętym. L. Pytka
Zadanie resocjalizacji:
Wyeliminowanie czynników wywołujących zaburzenia osobowości,
Usunięcie negatywnych zmian,
Utrwalenie uzyskanych rezultatów resocjalizacji,
Uodpornienie na negatywne wpływy środowiska,
Zainspirowanie jednostki do samowychowania.
Wychowanie resocjalizujące-zarówno nauczanie korygujące nastawienia i postawy oraz opieka (zaspokajanie potrzeb osób), a także psychoterapia. Cz. Czapów
Metodyka (methodos)-postępowanie za kimś, za czymś, dążenie. Jest to system sformułowań wykazujących zadania, środki i sposoby, których respektowanie umożliwia zbliżanie się do pożądanego stanu rzeczywistości.
Metodyka wychowania-zespół sformułowań przybierających postać zaleceń metodologicznych.
ZALECENIA METODYCZNE(ukierunkowująca działalność wychowawcy):
Zasada (regułą odpowiednio uzasadniona)
Reguła (logiczna konsekwencja przyjęcia określonych zasad)
Dyrektywa (zalecenia metodyczne uwzględniające stany zmiany i determinanty przedmiotu)
Dziecko niedostosowane społecznie to jednostka, która wykazuje tendencje społecznie negatywne. M. Grzegorzewska
Niedostosowanie społeczne to zaburzenia w zachowaniu, które utrudnia lub uniemożliwia osobnikowi normalne współżycie z innymi ludźmi. M. Przetacznikowa, M. Susułowska
„niedostosowanie społeczne” to zaburzenie charakterologiczne o niejednolitych objawach, spowodowane niekorzystnymi wewnętrznymi lub zewnętrznymi, warunkami rozwoju, wyrażające się wzmożonymi i długotrwałymi trudnościami w dostosowaniu się do normalnych warunków społecznych. O. Lipkowski
Zaburzenia w zachowaniu-odchylenie od normy w zachowaniu się danego dziecka, przy czym przez normę należy rozumieć zasady moralne i zwyczaje przyjęte w danym środowisku. Stopień odchylenia od tej normy świadczy o sile czy zaawansowaniu zaburzeń. J. Konopnicki
Niedostosowanie społeczne-normy wadliwego stosunku do innych ludzi wypływające z różnego rodzaju zaburzeń emocjonalnych oraz defektów w tym zakresie. K. Pospiszyl
Nieprzystosowane społecznie sa dzieci i młodzież, których zachowanie nacechowane jest zespołem objawów świadczących o nieprzestrzeganiu przez nie pewnych podstawowych zasad postępowania, norm społecznych, przy czym zachowania takie mają charakter względnie trwały, powtarzający się wielokrotnie. Z. Ostrihanska
Nieprzystosowanie społeczne to charakterystyczny układ postaw lub stan osobowości kierujący jednostkę do reagowania w sposób niezgodny z normami społecznymi i wymogami ról społecznych. B. Horst
Wykolejenie społeczne-względnie trwałe, negatywne ustosunkowanie się do oczekiwań społecznych.
Wykolejenie przestępcze-obejmuje takie kategorie przestępstw, jak kradzieże, włamania, wandalizm, gwałty itp.
Wykolejenie obyczajowe- obejmuje alkoholizm, narkomanię, prostytucję, pasożytnictwo społeczne, itp.
Niedostosowani społecznie-dzieci i młodzież, u których na skutek zaburzeń wewnętrznych lub niekorzystnych warunków środowiskowych występują również utrwalone zaburzenia w zachowaniu
4 grupy określeń nieprzystosowania społecznego (wg L. Pytki):
Definicje objawowe
Definicje teoretyczne
Definicje operacyjne
Definicje utylitarne (administracyjne)
Zagrożenia niedostosowaniem społecznym-to dzieci i młodzież wychowująca się w warunkach niekorzystnych dla rozwoju psychospołecznego, na który negatywny wpływ mają takie środowiska jak rodzina, grupa rówieśnicza i inne, a także u której występują sporadyczne zaburzenia w zachowaniu. (MEN)
Objawy nieprzystosowania społecznego (wg MEN):
Nagminne wagary
Ucieczki z domu
Włóczęgostwo
Odurzanie się
Sporadyczne lub systematyczne picie alkoholu
Niszczenie mienia
Stosowanie przemocy
Bójki; Samobójstwa
Przywłaszczanie cudzego mienia, kradzieże
Udział w negatywnych grupach
Demoralizacja seksualna
Inne zachowania przestępcze
Demoralizacja- forma, odmiana procesu nieprzystosowania społecznego. Cz. Czapów
Demoralizacja-stan osobowości cechujący się negatywnym nastawieniem (postawa) wobec oczekiwań społecznych zgodnie z rolami społecznymi nieletniego.
Symptomy nieprzystosowania społecznego wg Hołysta:
systematyczne wagary
wielogodzinne wałęsanie się po ulicach
ucieczki z domu
przebywanie w towarzystwie zdemoralizowanych kolegów
dokonywanie kradzieży i innych przestpstw
picie alkoholu
demoralizacja seksualna
wandalizm
zachowania agresywne
nadużywanie środków odurzających i podniecających
zamachy samobójcze i samouszkodzenia
pozostawanie poza nauką i pracą
nagminne kłamstwa
wyraźne nieposłuszeństwo wobec rodziców i nauczycieli.
Typologia wg D. H. Stotta:
zachowania wrogie
zahamowanie
aspołeczność
zachowania niekonsekwentne
Typy dzieci sprawiających trudności wychowawcze wg H. Spionek:
nadpobudliwe, ekspansywne
nadwrażliwe, ekspansywne
zahamowane, napięte emocjonalnie
uczuciowo obojętne, spowolnianie
Typologia wg H. Sulestrowskiej (Hartmana):
zespół niestabilności (skłonności depresyjne, wycofywanie się, słabość kontaktów społecznych, ucieczki)
zespół zachowania aspołecznego: niechęć do nauki i pracy, włóczęgostwo, nadużywanie alkoholu, skłonność do konfliktów
zespół przestępczości: zagrożenie dla innych osób, niszczenie przedmiotów, wczesne skłonności przestępcze, naruszanie prawa.
Typologia nieprzystosowania społecznego (Czapów):
zwichnięta socjalizacja
demoralizacja
socjalizacja podkulturowa
Klasyfikacja zaburzeń w zachowaniu wg. T. M. Achenbacha:
zachowanie internalizacyjne (nadmiernie kontrolowane
wycofanie (woli być sam, tajemniczy, nieśmiały, skryty, nieszczęśliwy, smutny itp.)
depresja (narzeka na samotność, płaczliwość, narzekanie, nerwowość, podejrzliwość, nieszczęśliwy, bojaźliwość)
zachowania eksternalizacyjne (zachowania słabo kontrolowane):
agresja, bunt, alkoholizm, przestępczość, nieposłuszeństwo, wagary, niepohamowanie.
Typologia nieprzystosowania społecznego (Sullivan, Grant):
społecznicy
konformiści; neurotycy
Typologia wg Konopnickiego:
zahamowanie (depresja, wycofanie się)
zachowanie demonstracyjno-bojowe
skrajne formy aspołeczności
Metody wychowawcze-uzasadniony system postępowania wychowawcy z wychowankiem zmierzający do określonego celu.
Rodzaje metod wychowania:
metoda wpływu osobistego
metoda wpływu sytuacyjnego
metoda wpływu społecznego
metoda kierowania samowychowaniem
metoda indywidualnych przypadków
metoda pracy grupowej
metoda środowiskowa