I. ROLA, ZADANIA I FUNKCJE NBP

1. NBP jest centralnym bankiem RP.

2. NBP jest wyposażony w osobowość prawną i ma prawo używania pieczęci z godłem państwowym.

3. NBP swoje zadania wykonuje poprzez centralę, której siedziba mieści się w Warszawie oraz przez oddziały terenowe.

4. Zadania NBP jako banku centralnego:

1. utrzymywanie wartości pieniądza krajowego;

2. ochrona stabilności systemu finansowego;

3. podnoszenie efektywności polityki pieniężnej.

A. Funkcja centralnego banku państwa:

• formułuje i realizuje politykę pieniężną;

• organizuje i czuwa nad sprawnym przebiegiem rozliczeń pieniężnych;

• obsługuje rząd państwa: obsługa kasowo – rozliczeniowa, kredytowanie budżetu, obsługa długu publicznego;

• jest współodpowiedzialny za politykę walutowo-dewizową.

B. Funkcja banku emisyjnego polega na:

• wypuszczaniu w obieg znaków pieniężnych;

• organizowaniu obiegu pieniężnego;

• regulowaniu ilości pieniądza w obiegu rynkowym.

C. Funkcja banku banków polega na oddziaływaniu na cały system bankowy w taki sposób, aby została zrealizowana polityka pieniężna.

II. ORGANIZACJA NBP

Organami NBP są:

1. Prezes NBP;

2. Rada Polityki Pieniężnej;

3. Zarząd NBP.

Uprawnienia Prezesa NBP:

1. stoi na czele zarządu banku centralnego;

2. przewodniczy Radzie polityki Pieniężnej oraz Komisji Nadzoru Bankowego;

3. jest uprawniony do reprezentowania banku centralnego na zewnątrz;

4. pozostaje przełożonym wszystkich pracowników NBP.

Prezesa NBP powołuje i odwołuje Sejm na wniosek Prezydenta RP. Kadencja trwa 6 lat i można ją sprawować dwa razy.

W skład Rady Polityki Pieniężnej wchodzą:

1. Prezes NBP jako przewodniczący;

2. 9 członków powoływanych w równej liczbie przez Prezydenta, Sejm i Senat.

Podstawowe kompetencje RPP:

• coroczne ustalanie założeń polityki pieniężnej;

• przedkładanie założeń polityki pieniężnej do wiadomości Sejmu (równocześnie z projektem ustawy budżetowej);

• ustalanie - na podstawie przyjętych założeń polityki pieniężnej - parametrów takich jak: stopa procentowa, st. redyskontowa, st. rezerw obowiązkowych itd.

Skład zarządu NBP:

• Prezes;

• Wiceprezes i Zastępca Prezesa NBP;

• Wiceprezesi;

• 4 - 6 członków zarządu.

Kompetencje zarządu NBP:

• realizacja uchwały RPP;

• podejmowanie uchwał w sprawach niezastrzeżonych dla innych organów;

• powoływanie, przekształcanie i likwidacja komórek organizacyjnych;

• realizacja zadania z zakresu polityki kursowej;

• nadzór operacji otwartego rynku;

• ocena funkcjonowania systemu Bankowego, obiegu pieniężnego i obrotu dewizowego

III. GOSPODARKA FINANSOWA NBP

1. Polski bank centralny (NBP) prowadzi gospodarkę finansową na podstawie planu finansowego zatwierdzonego przez RPP.

2. NBP dysponuje następującymi funduszami:

1. f. statutowy (400 mln. zł) - uzupełniany z odpisów z rocznego zysku;

2. f. rezerwowy – tworzony z odpisów z rocznego zysku do wysokości funduszu statutowego, przeznaczony na pokrycie strat bilansowych

3. f. specjalne - tworzone z odpisów z zysku lub w ciężar kosztów:

• f. inwestycyjny – tworzony z odpisów amortyzacyjnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, likwidacji i sprzedaży śrrodków trwałych, uzupełniany odpisami z zysku, przeznaczony na finansowanie inwestycji;

• f. dewizowy – tworzony z odpisów z rocznego zysku w wysokości wpływów uzyskiwanych przez NBP z operacji walutowo-dewizowych, 50% premii uzyskiwanych w dewizach ze sprzedaży monet i numizmatów oraz dywidend, przeznaczony na wprowadzenie nowoczesnej techniki bankowej;

• f. ryzyka – tworzony z odpisów z rocznego zysku, przeznaczony na wypłatę premii regulaminowych dla pracowników NBP;

• f. świadczeń socjalnych – tworzony w oparciu o odrębne przepisy;

• f. postępu techn.-ekonomicznego – tworzony w ciężar kosztów, przeznaczony na wprowadzenie nowych technik i metod pracy oraz finansowanie prac badawczo- rozwojowych itp.;

• f. zapomogowy - tworzony w ciężar kosztów w wysokości ustalonej przez Prezesa NBP, przeznaczony na wypłatę zapomóg dla pracowników NBP.

Zysk banku centralnego podlega odprowadzeniu do budżetu państwa.

NBP korzysta ze zwolnienia od podatków oraz opłat sądowych i skarbowych.

V. ROZLICZENIA ZAGRANICZNE

Rozliczenia zagraniczne przebiegają głównie bezgotówkowo.

Rodzaje rozliczeń zagranicznych:

1. dewizowe;

2. bezdewizowe.

Charakterystyka form rozliczeń dewizowych:

1. polecenie wypłaty – wydaje bankowi jego klient lub bank-korespondent; polega na wypłaceniu lub zapisaniu na r-ku wskazanej osoby określonej kwoty pochodzącej ze środków wpłaconych bankowi lub w ciężar r-ku zleceniodawcy;

2. czek - w obrocie zagranicznym jest zleceniem wypłacenia określonej kwoty lub uznania r-ku posiadacza czeku udzielonego bankowi zgranicznemu przez bank krajowy; czeki w obrocie zagranicznym mogą być skupowane oraz przyjmowane do inkasa;

3. weksel - w obrocie zagranicznym to weksel trasowany o dłuższych terminach płatności; weksel w obrocie zagranicznym wykorzystywany jest w funkcji płatniczej kredytowej i refinansowej;

4. inkaso dokumentowe - polega na pobraniu przez bank należności klienta lub zabezpieczeniu jej przyszłej zapłaty w zamian za wydanie dokumentów reprezentujących dostawę (dokumenty te to: Fa, list przewozowy, polisa ubezp. itd.); zasady inkasa regulują “Jednolite zasady dot. inkasa dokumentowego” określane przez Międzynarodową Izbę Handlową w Paryżu;

5. akredytywa dokumentowa - jest pisemnym zobowiązaniem Banku importera do wypłacenia eksporterowi należności w zamian za złożenie dokumentów reprezentujących dostawę.

Charakterystyka rozliczeń bezdewizowych:

1. barter – polega na wymianie: towar za towar; banki dokonują rozliczenia pieniężnego ewentualnego salda;

2. clearing – polega na kompensowaniu należności między kontrahentami z różnych krajów:

• clearing dwustronny czyli bilateralny - polega na kompensowaniu należności kontrahentów z dwóch krajów;

• clearing wielostronny (multilateralny) – polega na kompensowaniu należności kontrahentów z kilku krajów.

VI. CELE I ORGANIZACJA DZIAŁALNOŚCI BANKU ŚWIATOWEGO

Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju (obecnie Bank Światowy) został utworzony na konferencji w Breton Woods w 1944r.; swoją działalność rozpoczął w 1946r.

Cele działalności Banku Światowego:

1. odbudowa zniszczonych przez wojnę gospodarek krajów członkowskich;

2. popieranie prywatnych inwestycji zagranicznych na terytorium krajów członkowskich;

3. doprowadzenie do równowagi w wymianie międzynarodowej;

4. rozwój przedsiębiorstw lokalnych poprzez dostarczenie im zagranicznych źródeł finansowania.

Struktura Banku Światowego obejmuje:

1. Radę Gubernatorów;

2. Dyrekcję Banku;

3. Departamenty Funkcjonalne;

4. Departamenty Operacyjne.

Działalność kredytowa Banku Światowego skupia się głównie na:

1. bezpośrednim finansowaniu projektów inwestycyjnych;

2. współudziale w pożyczkach zaciągniętych z różnych źródeł;

3. udzielaniu gwarancji rządowych.

Rodzaje pomocy kredytowej BŚ:

1. bezpośrednie finansowanie projektów inwestycyjnych;

2. udzielanie gwarancji kredytowych;

3. kofinansowanie, czyli uczestniczenie w pożyczkach zaciągniętych z różnych źródeł.

Zasady udzielania kredytów przez BŚ:

1. mają zmienną stopę procentową;

2. kraje najuboższe uzyskują kredyty nieoprocentowane;

3. kredyty są udzielane dla poszczególnych państw oraz grup państw;

4. kredyty i pożyczki mają charakter długoterminowy, są udzielane na 15 - 25 lat;

5. najczęściej finansowane są następujące dziedziny:

• rolnictwo;

• przemysł;

• sektor publiczny.

Polska była krajem-założycielem BŚ, wystąpiła z banku w 1950r., ponownie stała się członkiem MFW w 1986r. po wpłaceniu kwoty udziałowej. Koordynatorem współpracy Polski z BŚ jest prezes NBP.

Rodzaje pomocy kredytowej dla Polski:

1. pomoc bezzwrotna np. szkolenia, konsultacje, doradztwo w zakresie tworzenia podstaw gospodarki rynkowej, dotacje dla regionów słabo rozwiniętych;

2. umarzanie długów;

3. ułatwianie dostępu do rynków międzynarodowych;

4. bezpośrednie inwestycje zagraniczne.

Szukasz gotowej pracy ?

To pewna droga do poważnych kłopotów.

Plagiat jest przestępstwem !

Nie ryzykuj ! Nie warto !

Powierz swoje sprawy profesjonalistom.

---