Michaił S. Gorbaczow
Urodzony w 1931 r. polityk radziecki, działacz KPZR, prawnik. Pierwszy prezydent Związku Radzieckiego w okresie od marca 1990 do grudnia 1991 r. W latach 1970-78 I sekretarz Stawropolskiego Krajowego Komitetu KPZR, od 1978 r. sektetarz KC, od 1980 r. członek Biura Politycznego KC KPZR. Od marca 1985 r. sekretarz generalny partii. Inicjator i rzecznik przebudowy (pieriestrojki) gospodarki radzieckiej i jawności (głasnost'i) w życiu politycznym. W 1987 r. zapoczątkował reformę systemu politycznego (doprowadziła m.in. do zmiany konstytucji radzieckiej i ustanowienia stanowiska prezydenta). W 1989 r. doprowadził do wycofania wojsk radzieckich z Afganistanu i zaniechania strategii konfrontacji polityczno-militarnej. Zaakceptował zjednoczenie Niemiec w 1990 r. Po zamachu stanu (19-21 sierpień 1991 r.) przywrócony na stanowisko prezydenta przez Radę Najwyższą. W sierpniu 1991 r. zrezygnował z funkcji sekretarza generalnego KPZR. Jest autorem książki "Przebudowa i nowe myślenie dla naszego kraju i dla całego świata". Jest laureatem pokojowej nagrody Nobla.