Zatopiony w Maryi

Nasz Dziennik, 2008-04-14

Santo subito

Z ks. dr. Krzysztofem Tomkiewiczem, administratorem parafii Holice, diec. Hradec Králové w Czechach, rozmawia Mariusz Kamieniecki

Kim dla Księdza był Ojciec Święty Jan Paweł II?
- Bezsprzecznie wielką osobowością i autorytetem. Jako młodzieniec dorastałem w duchu pontyfikatu Papieża Polaka i wciąż żywo mam w pamięci to, co uczynił dla swojej Ojczyzny, ale też dla całego świata. Jego otwartość, głębia, charyzma, jaką ujmował ludzi - kochał ich, nie pozostały bez wpływu na moją decyzję o wyborze kapłaństwa. Z Ojca Świętego biły jakaś przedziwna moc i siła, a zarazem wielkość, która nie przytłaczała. Przeciwnie - była przyciągającą siłą miłości.

Który z momentów pontyfikatu najbardziej utkwił Księdzu w pamięci?
- Moment zamachu na Ojca Świętego. W tym czasie odbywały się uroczystości rocznicowe 600-lecia obecności cudownej figury Matki Bożej Bolesnej w bazylice OO. Dominikanów w Jarosławiu. Służąc do Mszy Świętej, dowiedziałem się od ojca przeora, że Papież jest ranny. Zabolało mocno, ale silniejsze od łez było pragnienie ocalenia Jana Pawła II i modlitwy, jakie zanosiliśmy w tej intencji przez pośrednictwo Bolesnej Matki.

Który z wątków nauczania papieskiego miał dla Księdza szczególne znaczenie?
- Myślę, że kult maryjny, a szczególnie encyklika "Redemptoris Mater", w której Papież wyraźnie zaznaczył, iż dokonane przez Chrystusa odkupienie potwierdza "niezbywalną godność i wartość każdej osoby ludzkiej bez względu na jej wyznanie czy kulturę". Papież, zatopiony od dziecka w Maryi, ukazał w treści encykliki Jej centralne miejsce i rolę, jaką odgrywa w Kościele pielgrzymującym. Wskazał, że to macierzyńskie pośrednictwo Maryi wynika z Jej podwójnego związku z Chrystusem i Kościołem. Podkreślił, że Bóg obdarzył Maryję pełnią łaski ze względu na miłość do ludzkości pogrążonej w grzechu, której miała Ona przynieść Zbawiciela. Nam, Polakom, przypomniał, że w dziejach Narodu Maryja była i wciąż pozostaje Matką niezwykłą, do której możemy i powinniśmy się uciekać.

Od ośmiu lat sprawuje Ksiądz posługę w Czechach. Proszę powiedzieć, jak tam odbierany jest Jan Paweł II?
- Pracuję w diecezji Hradec Králové, w parafii Holice - miasteczku liczącym ok. 7,5 tys. mieszkańców. To dobrzy, prawi i wrażliwi ludzie, ale skomplikowane uwarunkowania historyczne i czasy postępującego ateizmu pozostawiły na nich swoje piętno. To wszystko sprawia, że w mojej parafii tylko sto osób uczęszcza do Kościoła. Z pozostałych wielu jest ochrzczonych, ale niewielu praktykujących. Do 2006 r. uczyłem w szkole, gdzie na lekcje religii spośród 500 dzieci uczęszczało 9. Teraz jest ich tylko 3 i zajęcia z konieczności odbywają się na plebanii. To wskazuje, że warunki w tym kraju są zgoła odmienne niż w Polsce. Po śmierci Papieża w Holicach, a także w czterech innych kościołach filialnych przygotowałem ołtarze ku Jego czci. Przypomniałem też w homiliach historię życia i główne myśli papieskiej nauki. Wśród ludzi, którzy wierzą i praktykują, odejście Papieża wywołało poruszenie. Również dzisiaj ludzie ci pamiętają i modlą się o Jego wyniesienie na ołtarze. Są przekonani o świętości Sługi Bożego i przez Jego pośrednictwo zanoszą prośby do Boga. Chętnie też biorą udział w katechezach, które odbywają się po Mszach wieczornych, gdzie często pojawia się temat życia i nauczania papieskiego.

Bóg zapłać za rozmowę.

---