Sprawozdanie:
Pomiar właściwości Lepkosprężystych Polimerów
Część teoretyczna.
Odkształcenia lepkosprężyste mają charakter odkształceń sprężystych, jednak odkształcenie powrotne zachodzi tutaj w pewnym nieco dłuższym okresie czasu, zwanym czasem relaksacji. Czas relaksacji danego materiału zależy od temperatury w jakiej przebiegało jego odkształcenie.
Ważnym czynnikiem wpływającym na strukturę polimerów jest temperatura, gdyż stałe sprężystości zmieniają się wraz z przekroczeniem jej charakterystycznych wartości. Wyróżniamy temperaturę mięknięcia i temperaturę płynięcia.
Temperatura mięknięcia oddziela od siebie stan szklisty od stanu wysokoplastycznego, natomiast temperatura płynięcia to temperatura, w której ciała amorficzne zaczynają pod wpływem przyłożonej siły trwale odkształcać się. Odnosi się ona do materiałów o strukturze bezpostaciowej lub do tworzyw o przewadze struktury krystalicznej.
Sumaryczne odkształcenie zachodzące w tworzywie sztucznym jest sumą odkształceń: sprężystego, lepkosprężystego i plastycznego.
Interpretacja odkształcenia w funkcji czasu obrazuje, iż w miarę postępującego odkształcenia sprężystego, przeradza się ono w odkształcenie elastyczne (sprężyste opóźnione), aby przekształcić się w odkształcenie plastyczne trwałe.
Po zdjęciu obciążenia, nanostruktura materiału zdąża do odtworzenia się. Następuje zanik odkształcenia sprężystego natychmiastowego i elastosprężystego, w określonym czasie reakcji. Próbka nie odtwarza swej pierwotnej długości, z powodu odkształcenia plastycznego trwałego.
Temperatura kruchości - oddziela w stanie szklistym podstan wymuszonej elastyczności od stanu kruchego (nieciągliwego).