DYREKCJA GENERALNA PKP
E-4
INSTRUKCJA
o budowie, przeglądach i konserwacji urządzeń zabezpieczenia ruchu na przejazdach kolejowych
WARSZAWA 1996
( 2 poprawki )
ZARZĄDZENIE
Nr 34 ZARZĄDU PKP
z dnia 5 sierpnia 1996 r.
w sprawie wprowadzenia w życie „Instrukcji utrzymania i sprawdzania urządzeń zabezpieczenia ruchu na przejazdach kolejowych” E-4
Na podstawie art. 36. ustawy z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym „Polskie Koleje Państwowe” (Dz. U. Nr 95 poz. 474) zarządza się, co następuje:
§ 1. Zatwierdza się do użytku służbowego „Instrukcję utrzymania i sprawdzania urządzeń zabezpieczenia ruchu na przejazdach kolejowych” E-4, stanowiącą załącznik*) do zarządzenia.
§ 2. Instrukcja, o której mowa w § l obowiązuje na kolejach normalnotorowych i szerokotorowych.
§ 3. W związku z postanowieniami niniejszego zarządzenia nie obowiązują:
1) zarządzenie Ministra Komunikacji Nr 164 z dnia 23 września 1968 r. o zatwierdzeniu „Instrukcji o zasadach budowy, utrzymania i kontroli rogatek oraz urządzeń dodatkowych na przejazdach i przejściach w poziomie szyn” E-4
(Dz. Urz. MK Nr 21, poz. 232 i z 1974r.Nr 12.poz.103).
2) zarządzenie Ministra Komunikacji Nr 106 z dnia 28 kwietnia 1996 r. o wprowadzeniu
w życie „Instrukcji o zasadach budowy, utrzymania i kontroli urządzeń samoczynnej sygnalizacji świetlnej na przejazdach kolejowych E-4a
(Dz. Urz. MK Nr 14, poz. 117 i z 1974 r. Nr 12.poz.103).
§ 4. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
NrKA2d-5455/26/96
PREZES ZARZĄDU PKP
DYREKTOR GENERALNY PKP
J. Janik
*) załącznik otrzymują odbiorcy Biuletynu PKP wg osobnego rozdzielnika
Wykaz pracowników, którzy powinni otrzymać do użytku wewnętrznego egzemplarze „Instrukcji o budowie, przeglądach i konserwacji urządzeń zabezpieczenia ruchu na przejazdach kolejowych” E-4 oraz stanowisk pracy, które w tę instrukcję należy wyposażyć:
1. pracownicy Dyrekcji Generalnej PKP - zgodnie z odrębnym rozdzielnikiem
2. pracownicy Dyrekcji Infrastruktury Kolejowej - zgodnie z odrębnym rozdzielnikiem
3. pracownicy Dyrekcji Kolejowych Przewozów Towarowych CARGO i podległych jednostek organizacyjnych - zgodnie z odrębnym rozdzielnikiem
4. pracownicy Dyrekcji Przewozów Pasażerskich i podległych jednostek organizacyjnych - zgodnie z odrębnym rozdzielnikiem
5. pracownicy Dyrekcji Elektroenergetyki Kolejowej - zgodnie z odrębnym rozdzielnikiem
6. pracownicy Dyrekcji Teleinformatyki Kolejowej - zgodnie z odrębnym rozdzielnikiem
7. pracownicy sekcji eksploatacji, utrzymania i diagnostyki zakładów infrastruktury kolejowej - zgodnie z odrębnym rozdzielnikiem
8. pracownicy biur zakładów infrastruktury kolejowej - zgodnie z odrębnym rozdzielnikiem
9. stanowiska pracy związane bezpośrednio z obsługą i obsługą techniczną urządzeń objętych instrukcją- zgodnie z odrębnym rozdzielnikiem.
Rozdział 1
POSTANOWIENIA OGÓLNE
§ 1.
Przedmiot instrukcji
1. Niniejsza instrukcja dotyczy budowy, działania, przeglądów i konserwacji, urządzeń rogatkowych, samoczynnej sygnalizacji świetlnej oraz urządzeń dodatkowego zabezpieczenia ruchu na przejazdach i przejściach kolejowych.
§ 2.
Przepisy związane
1. Przepisami związanymi z niniejszą instrukcją są:
1) przepisy i instrukcje PKP o symbolach — E-1, E-3, E-7, E-18, E-20, E-24, E-25.E-28,
R-1,D-20,WTB-E-10, E-14
2) rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 26 lutego 1996 r.
w sprawie warunków technicznych, jakimi powinny odpowiadać skrzyżowania linii kolejowych z drogami publicznymi i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 33, poz. 144),
3) ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r—prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602
z późn. zm.),
4) zarządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie szczegółowych przepisów określających znaki i sygnały drogowe oraz urządzenia bezpieczeństwa ruchu (MP Nr 16,poz. 120).
5) rozporządzenie Ministrów Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych
(Dz. U. Nr 58, poz. 622 z późn. zm.),
§ 3.
Określenia
1. Przez użyte w instrukcji określenia należy rozumieć:
1) urządzenia rogatkowe — zespół urządzeń, zamykających jezdnię lub jej część,
2) napęd rogatkowy—urządzenie powodujące opuszczanie i podnoszenie drągów,
3) urządzenie nastawcie — urządzenie służące do uruchamiania napędu; może być elektryczne lub mechaniczne (nastawnik lub winda),
4) rogatka — zapory zamykające całą szerokość drogi,
5) półrogatka — zapory zamykające połowy jezdni,
6) zapora — zespół składający się z napędu i drąga,
7) sygnalizator drogowy —pojedyncze lub podwójne światło czerwone na maszcie przed przejazdem,
8) urządzenie oddziaływania — urządzenie umieszczone w torze, inicjujące działanie urządzeń zabezpieczenia ruchu na przejeździe,
9) telewizja przemysłowa — urządzenia telewizji stosowane dla obserwacji przejazdu
z miejsca obsługi urządzeń rogatkowych,
10) samoczynna sygnalizacja świetlna (ssp) — urządzenia sygnalizacji świetlnej przejazdowej sterowane przez pociąg,
11) półsamoczynna sygnalizacja świetlna (SPM) — urządzenia sygnalizacji świetlnej przejazdowej uruchamiane urządzeniami rogatkowymi albo awaryjnie przez pracownika, dwóch rodzajów:
a) z latarkami na drągu
b) z latarkami na drągu i sygnalizatorami drogowymi.
12) urządzenia zdalnej kontroli (UZK) — diodowy lub monitorowy zespół informujący
o stanie pracy urządzeń ssp, umożliwiający również ich zdalną obsługę.
13) mistrz automatyki — pracownika odpowiedzialnego za urządzenia na przydzielonym obszarze działania,
14) automatyk — pracownika działki upoważnionego do samodzielnego wykonywania robót w czynnych urządzeniach, posiadającego plombownicę,
15) działka — urządzenia srk na powierzonym mistrzowi automatyki obszarze działania
Rozdział 2
OGÓLNE ZASADY WYPOSAŻANIA PRZEJAZDÓW
W URZĄDZENIA ZABEZPIECZENIA RUCHU
§ 4.
Cel stosowania urządzeń
1. Urządzenia zabezpieczenia ruchu na przejazdach i przejściach kolejowych w poziomie szyn stosuje się w celu zapewnienia w ich rejonie bezpieczeństwa ruchu drogowego i kolejowego na przejeździe.
§ 5.
Rodzaje urządzeń
1. Do zabezpieczenia przejazdów stosuje się następujące rodzaje urządzeń:
1) rogatki lub półrogatki z napędem mechanicznym,
2) rogatki lub półrogatki z napędem elektrycznym,
3) rogatki lub półrogatki z napędem elektrohydraulicznym,
4) urządzenia samoczynnej sygnalizacji świetlnej.
2. Przejazdy zabezpieczone rogatkami mogą być uzupełnione następującymi urządzeniami dodatkowymi:
1) półautomatyczną sygnalizacją świetlną,
2) sygnalizacją zbliżania się pociągu,
3) samoczynną sygnalizacją świetlną,
4) uzależnieniem położenia rogatek w przebiegach pociągowych,
5) telewizją przemysłową,
6) systemem wymiany informacji.
§ 6.
Ogólne zasady wyposażania w urządzenia zabezpieczenia ruchu
1. Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać przejazdy, zasady określenia kategorii przejazdów i podstawowe wymagania odnośnie ich wyposażania, ustala Minister Transportu
i Gospodarki Morskiej, w drodze rozporządzenia.
Rodzaj stosowanych urządzeń na przejazdach jest zależny od:
1) kategorii przejazdu,
2) warunków lokalnych,
3) kategorii linii kolejowej i przewidywanej docelowo prędkości.
2. W zależności od kategorii przejazdy i przejścia zabezpiecza się następująco:
1) kategoria A — rogatkami zamykanymi na okres przejeżdżania taboru kolejowego, obsługiwanymi na miejscu lub z odległości,
2) kategoria B — urządzeniami samoczynnej sygnalizacji świetlnej z półrogatkami,
3) kategoria C — urządzeniami samoczynnej lub załączanej ręcznie sygnalizacji świetlnej bez półrogatek,
4) kategoria D — nie stosuje się do zabezpieczenia ruchu,
5) kategoria E — w zależności od ustaleń komisji kwalifikacyjnej,
6) kategoria F— rogatkami stale zamkniętymi utrzymywanymi i obsługiwanymi przez indywidualnego użytkownika przejazdu.
3. Szczegóły dotyczące rozwiązań technicznych, konstrukcji, montażu terenowego, uruchomienia
i utrzymania urządzeń wymienionych w § 5 ust. l i 2 oraz nowych urządzeń powstających wraz z postępem techniki, zawarte są w Dokumentacjach Techniczno-Ruchowych (DTR) oraz instrukcji szczegółowych opracowywanych przez producentów dla poszczególnych urządzeń,
4. Zasady utrzymania telewizji przemysłowej określa Instrukcja o utrzymaniu urządzeń telekomunikacji w przedsiębiorstwie państwowym „Polskie Koleje Państwowe” E-25.
Rozdział 3
OGÓLNE ZASADY BUDOWY I DZIAŁANIA URZĄDZEŃ
ZABEZPIECZENIA RUCHU NA PRZEJAZDACH
§ 7.
Urządzenia rogatkowe
1. Urządzenia rogatkowe stosowane są na jednopoziomowych skrzyżowaniach linii kolejowych
z drogami użytku publicznego, które zakwalifikowane zostały do kategorii „A”. Urządzenia te zamykają całą szerokość jezdni oraz pas ruchu dla pieszych na czas jazdy przez przejazd pojazdów szynowych.
2. W stanie zasadniczym rogatki są otwarte a ich zamykanie następuje w określonym czasie przed przejazdem pojazdu szynowego przez przejazd. W uzasadnionych przypadkach rogatki mogą być w położeniu zasadniczym zamknięte, a ich otwieranie odbywa się na żądanie użytkownika drogi. Czas zamknięcia rogatek przed dojazdem czoła pojazdu szynowego do przejazdu określony jest w Instrukcji D-20. Czas ten może być zmieniony w przypadku zabudowania na przejeździe dodatkowych urządzeń wspomagających urządzenia rogatkowe bądź. dla określonych linii, przejazdów za zgodą Naczelnego Dyrektora Zarządu Kolei Państwowych.
3. Urządzenia rogatkowe mogą być obsługiwane przez dróżnika przejazdowego lub innego pracownika, któremu powierzono obowiązki obsługi urządzeń przejazdowych. Urządzenia mogą być obsługiwane na miejscu lub z odległości. Obsługa na miejscu występuje wówczas, gdy odległość nastawnika od osi przejazdu wynosi nie więcej niż 60 m, nastawianie z odległości występuje wówczas, jeżeli odległość ta przekracza 60 m.
4. Urządzenia rogatkowe według rozwiązań technicznych i sposobu obsługi dzielą się na:
1) mechaniczne
2) elektryczne,
3) elektrohydrauliczne
5. W skład rogatkowych urządzeń mechanicznych wchodzą następujące podzespoły:
1) stojaki nastawcze wraz z przyrządami nastawczymi i przyrządami dzwonkowymi,
2) drągi rogatkowe wraz z przeciwwagami i osprzętem,
3) windy mechaniczne,
4) pędnia z osprzętem,
6. Stojak nastawczy należy instalować po prawej stronie jezdni tak, aby odległość najbliższego elementu urządzenia rogatkowego od skrajnej szyny była nie mniejsza niż 3 m. Na stojaku nastawczym może być zamontowany przyrząd dzwonkowy, który ostrzega od momentu wykonania pierwszych ruchów korbą, aż do osiągnięcia przez drąg położenia poziomego. Jeżeli droga przecina jeden lub dwa tory kolejowe, należy stosować jedno urządzenie dzwonkowe,
a gdy przecina więcej torów — dwa urządzenia dzwonkowe, po jednym z każdej strony przejazdu lub przejścia.
7. W urządzeniach mechanicznych dotychczas stosuje się drągi metalowe o przekroju okrągłym. Drągi te należy malować w pasy poprzeczne naprzemiennie koloru czerwonego i białego
po 50 cm każdy, przy czym pierwszy pas od strony cieńszego końca drąga jest czerwony. Drąg może też być oklejony folią odblaskową o kolorach białym i czerwonym, wówczas nie ma potrzeby jego malowania. Niezależnie, każdy drąg może być wyposażony w 3 światła odblaskowe koloru czerwonego (katafory). Odległość osi drąga od jezdni powinna wynosić około l m. Drąg powinien być instalowany prostopadle do osi drogi. Dla podparcia drąga
w położeniu poziomym stosuje się podporę stałą lub ruchomą. Podporę ruchomą stosuje się przede wszystkim dla drągów zamykających połowę jezdni. W celu usztywnienia drągów dłuższych niż 7,60 m wskazane jest stosowanie odciągów. Drągi rogatek obsługiwanych na miejscu, po osiągnięciu położenia poziomego powinny być zaryglowane w celu uniemożliwienia ich uniesienia. Drągów rogatek obsługiwanych z odległości nie rygluje się w położeniu poziomym (zamkniętym) dla umożliwienia użytkownikowi drogi uniesienia ich i opuszczenia przejazdu.
8. W rogatkowych urządzeniach mechanicznych zamykanie i otwieranie drągów rogatkowych odbywa się za pomocą windy mechanicznej sprzęgniętej pędnią z napędem mechanicznym umocowanym na stojaku rogatki.
Do wspólnej pędni można włączyć nie więcej niż 4 rogatki. Winda może być zainstalowana na zewnątrz lub wewnątrz strażnicy, jeżeli obsługujący ma zapewnione pole obserwacji przejazdu. Dla windy zewnętrznej należy stosować urządzenia uniemożliwiające obsługę przez osoby postronne, jeżeli pracownik wykonuje dodatkowe czynności.
Rogatka mechaniczna obsługiwana z odległości powinna być nastawiana windą pozwalającą na uzyskanie wyprzedzającego działania sygnału akustycznego w stosunku do rozpoczęcia zamykania drągów rogatkowych. Wyprzedzające działanie sygnału akustycznego wynosi minimum 8 sekund (wstępne ostrzeganie). Ponadto urządzenie nastawcze powinno posiadać dodatkowo urządzenie do kontroli położenia zapór rogatkowych oraz luźną korbę
z ogranicznikiem sprężynowym zapobiegającym uderzeniu pracownika obsługującego rogatkę w przypadku uniesienia drąga przez użytkownika drogi.
Uruchamianie rogatkowych urządzeń mechanicznych może odbywać się również za pomocą napędu elektrycznego. Napęd z silnikiem elektrycznym musi umożliwiać obsługę awaryjną za pomocą korby. Nastawnik może być instalowany na zewnątrz lub wewnątrz strażnicy tak, aby była zapewniona możliwość obserwacji przejazdu podczas obsługi.
9. W skład rogatkowych urządzeń elektrycznych wchodzą:
1) napędy elektryczne,
2) drągi wraz z osprzętem,
3) urządzenia nastawcze,
4) aparatura sterująco-zasilająca,
5) urządzenia akustyczne.
10. Napęd elektryczny jest skonstruowany w sposób umożliwiający zamontowanie drąga bezpośrednio na jego osi. Obsłużenie nastawnika powoduje uruchomienie silnika elektrycznego, umocowanego wewnątrz napędu rogatkowego, a poprzez układ przekładni następuje ruch drąga rogatkowego. Jeden nastawnik umożliwia obsługę do trzech rogatek.
11. W urządzeniach rogatkowych elektrycznych stosuje się drągi drewniane, aluminiowe
o przekroju okrągłym lub prostokątnym. Dopuszcza się także wykonanie drągów rogatkowych z innych materiałów. Zasady usytuowania drągów, ryglowania oraz sposobu malowania, podane w ust. 7 dla urządzeń mechanicznych, są ważne także dla urządzeń elektrycznych. Urządzenia nastawcze (nastawniki) należy lokalizować na zewnątrz lub wewnątrz strażnicy tak, aby zapewnić możliwość obserwacji przejazdu podczas obsługi.
12. W przypadku zaniku napięcia zasilającego lub niemożliwości sterowania napędami
z nastawnika, istnieje możliwość obsługi ręcznej. W pomieszczeniu dróżnika stosuje się odłącznik uniemożliwiający sterowanie za pomocą nastawnika.
13. Na każdym przejeździe obsługiwanym z odległości musi być zainstalowane urządzenie akustyczne uruchamiane wyprzedzająco w stosunku do zamykania rogatek. Czas wcześniejszego ostrzegania wynosi minimum 8 sekund. Do miejsca, z którego odbywa się obsługa, przekazywana jest informacja o położeniu drągów i uniesieniu drąga z pozycji poziomej oraz inne funkcje według potrzeb lokalnych.
W urządzeniach rogatkowych nastawianych z odległości, istnieje możliwość awaryjnego zamykania przejazdu bez wstępnego ostrzegania.
Jeżeli rogatki obsługiwane na miejscu są wyposażone w urządzenie akustyczne, to jest ono uruchamiane równocześnie z rozpoczęciem zamykania zapór i działa do chwili osiągnięcia przez nie położenia poziomego.
§ 8.
Urządzenia dodatkowe stosowane na przejazdach kategorii „A”
1. Zgodnie z § 5 ust. 2 wyróżnia się następujące urządzenia dodatkowe:
1) półsamoczynną sygnalizację świetlną,
2) sygnalizację zbliżania się pociągu,
3) samoczynną sygnalizację świetlną,
4) uzależnienie położenia rogatek w przebiegach pociągowych,
5) telewizję przemysłową,
6) system wymiany informacji.
Na jednym przejeździe można zainstalować więcej niż jedno z w/w urządzeń. Nie należy jednak stosować jednocześnie urządzeń samoczynnej sygnalizacji świetlnej i półsamoczynnej sygnalizacji świetlnej jak również urządzeń sygnalizacji zbliżania się pociągu z systemem wymiany informacji. Ilość i rodzaj urządzeń dodatkowych określa komisja ustalająca kategorię przejazdu w zależności od warunków techniczno-ruchowych występujących na danym przejeździe.
2. Półsamoczynną sygnalizację świetlną mogą stanowić:
— światła czerwone na drągach rogatkowych lub
— światła czerwone na drągach rogatkowych wraz ze światłami czerwonymi na sygnalizatorach drogowych.
3. W skład półsamoczynnej sygnalizacji świetlnej wchodzi:
1) aparatura sterująco-zasilająca,
2) światła czerwone na drągach rogatkowych,
3) światła czerwone na sygnalizatorach drogowych.
Świecenie czerwonych świateł na sygnalizatorach i drągach rogatek następuje w chwili obsłużenia nastawnika i trwa przez czas zamykania, zamknięcia i otwierania drągów aż do chwili, kiedy drąg osiąga z powrotem krańcowe położenie pionowe. Światła na drągach
i sygnalizatorach powinny świecić impulsowo z częstotliwością 50—70 mignięć na minutę. Na drągach instaluje się po 3 światła. Jeśli po jednej stronie toru znajduje się więcej niż jeden drąg rogatkowy, wówczas na każdym z nich należy instalować po minimum dwa światła.
Sygnalizatory drogowe ustawia się bezpośrednio (jak najbliżej) przed rogatkami, po prawej stronie jezdni, z zachowaniem skrajni drogowej . W przypadku konieczności sygnalizatory drogowe stosuje się dodatkowo po lewej stronie drogi. Jeśli przed przejazdem zbiega się kilka dróg, wówczas sygnalizatory powinny być widoczne z każdej drogi.
Światła na sygnalizatorach drogowych załączane są urządzeniami przełączającymi w napędach rogatkowych.
W przypadku niemożności sterowania napędem rogatkowym powinna istnieć możliwość niezależnego sterowania światłami za pomocą dodatkowego przełącznika, zlokalizowanego
(w miarę możliwości) wewnątrz pomieszczenia dróżnika.
Jeżeli stosowana jest półsamoczynna sygnalizacja świetlna dla rogatek obsługiwanych
z odległości, uruchomienie świateł na sygnalizatorach drogowych i w latarkach drąga powinno nastąpić z wyprzedzeniem w stosunku do rozpoczęcia zamykania drągów, równocześnie
z włączeniem sygnału akustycznego. Wyłączenie świateł na drągach i sygnalizatorach następuje równocześnie, po osiągnięciu przez drągi rogatkowe pionowego położenia.
Napięcie zasilania świateł drogowych i latarek drągów nie może przekraczać 24V.
4. Urządzenie sygnalizacji zbliżania się pociągu składa się z:
1) urządzeń oddziaływania pociągu,
2) aparatury sterująco-zasilającej,
3) pulpitu w pomieszczeniu dróżnika,
4) urządzeń sygnalizacji akustycznej.
Najeżdżający na urządzenia oddziaływania pojazd szynowy powoduje uruchomienie aparatury sterującej i zapalenie się w pomieszczeniu dróżnika lampki informującej o zbliżaniu się pociągu oraz uruchomienie sygnalizatorów akustycznych w pomieszczeniu dróżnika i na zewnątrz.
Uruchomienie sygnalizacji zbliżania się pociągu następuje w czasie zależnym od długości przejazdu mierzonej pomiędzy rogatkami ustawionymi po obu stronach przejazdu.
5. Urządzenia samoczynnej sygnalizacji świetlnej dla przejazdów kategorii „A” stosuje się dla zwiększenia bezpieczeństwa w przypadkach szczególnie uzasadnionych warunkami ruchu, jako dodatkowy, niezależny od urządzeń rogatkowych system zabezpieczenia.
Zasada działania samoczynnej sygnalizacji świetlnej opisana jest w § 9. Uruchomienie urządzeń samoczynnej sygnalizacji świetlnej tj. włączenie świateł na sygnalizatorach drogowych, następuje po najechaniu pojazdu szynowego na urządzenia oddziaływania pociągu i jest niezależne od położenia rogatek obsługiwanych przez dróżnika.
W przypadku niezamknięcia rogatek, następuje uruchomienie dodatkowego sygnału akustycznego przynaglającego dróżnika przejazdowego do zamknięcia rogatek.
W pomieszczeniu dróżnika, na powtarzaczu pokazana jest informacja o włączeniu samoczynnej sygnalizacji świetlnej. Wyłączenie urządzeń samoczynnej sygnalizacji świetlnej następuje również niezależnie od położenia rogatek max. po 6 sekundach od zjechania ostatniej osi pojazdu szynowego z przejazdu.
Zastosowany w urządzeniach samoczynnej sygnalizacji świetlnej sygnalizator drogowy posiada jedno lub dwa światła (ustawione poziomo) czerwone, migające z częstotliwością 50—70 mignięć na minutę (przy dwóch światłach naprzemiennie).
Sygnalizator drogowy powinien być ustawiony bezpośrednio przed rogatkami w taki sposób, aby oś soczewki znajdowała się na wysokości 2,2—2,7 m nad poziomem jezdni.
Maszt sygnalizatora drogowego należy pomalować w poprzeczne pasy biało czerwone
o szerokości 30 cm, przy czym pierwszy od dołu pomalowany jest na kolor czerwony.
Na maszcie tym może być umieszczone urządzenie akustyczne.
6. Uzależnienie zamknięcia rogatek w przebiegach pociągowych może być stosowane dla urządzeń rogatkowych obsługiwanych na miejscu z posterunku ruchu wyposażonego
w urządzenia sterowania ruchem kolejowym. Uzależnienie to jest realizowane w stacyjnych urządzeniach srk i uniemożliwia wyświetlenie sygnału zezwalającego na semaforze jeżeli
w drodze przebiegu znajduje się przejazd z niezamkniętymi rogatkami. Uniemożliwione jest też otwarcie zamkniętych rogatek w przypadku, gdy nastawiony jest przebieg przez przejazd. Uchylenie uzależnienia następuje po przejechaniu pojazdu szynowego przez strefę przejazdu.
7. Na przejazdach, które nie są dostatecznie widoczne z miejsca obsługi mogą być instalowane urządzenia telewizji przemysłowej. Urządzenia telewizji przemysłowej składają się z:
1) kamery (lub kamer) zainstalowanej przy przejeździe,
2) monitora zlokalizowanego w pomieszczeniu, z którego obsługiwany jest przejazd,
3) urządzeń transmisyjnych, oraz ewentualnie
4) urządzeń głośnikowo-mikrofonowych zlokalizowanych przy przejeździe
i w pomieszczeniu obsługi.
Kamera zlokalizowana przy przejeździe służy do umożliwienia pracownikowi obsługującemu urządzenia rogatkowe obserwacji obszaru przejazdu oraz położenia rogatek. Urządzenia głośnikowo-mikrofonowe umożliwiaj ą kontakt słowny dróżnika z osobami znajdującymi się na przejeździe oraz umożliwiają słyszalność dźwięków z przejazdu w pomieszczeniu obsługi.
Z jednego miejsca obsługi może być obsługiwanych kilka przejazdów z zainstalowanymi urządzeniami telewizji przemysłowej.
8. System wymiany informacji umożliwia informowanie o zbliżaniu się pojazdów szynowych do przejazdu oraz wymusza obsługę pulpitu przez dróżnika w celu potwierdzenia czuwania. Potwierdzenie czuwania jest automatycznie rejestrowane u dróżnika oraz przesyłane do stacji przynależnej do szlaku z tym przejazdem lub do centrum zdalnego sterowania. W przypadku braku reakcji dróżnika uruchamiany jest alarm u dyżurnego ruchu.
System zainstalowany na liniach z samoczynną blokadą liniową, na których stacje posiadają tory i rozjazdy izolowane, może zastąpić telefoniczne powiadamianie dróżników.
System składa się z pulpitu lub monitora komputerowego obrazującego aktualną sytuację na przynależnych odcinkach zbliżania. Pulpit lub monitor instalowany jest w pomieszczeniach dróżnika i dyżurnego ruchu.
§ 9.
Urządzenia samoczynnej sygnalizacji świetlnej
1. Urządzenia samoczynnej sygnalizacji świetlnej składają się z:
1) aparatury sterująco-kontrolnej,
2) urządzeń oddziaływania,
3) urządzeń dla użytkowników drogi,
4) urządzenia zdalnej kontroli (powtarzacza),
5) tarcz ostrzegawczych przejazdowych wraz z dodatkowymi urządzeniami,
6) powiązań z urządzeniami kontroli prowadzenia pociągów,
7) urządzeń zasilających.
2. Urządzenia, o których mowa w ust. l działaj ą w sposób samoczynny tj. bez udziału człowieka. Zbliżający się do przejazdu kolejowego pojazd szynowy nadjeżdżając na urządzenia oddziaływania powoduje uruchomienie aparatury sterująco-kontrolnej oraz włączenie świateł na sygnalizatorach drogowych. Jeżeli urządzenia ssp wyposażone są w półrogatki, uruchomienie ich następuje z opóźnieniem ok.8 sekund. Włączenie świateł na drągach (dwie latarki znajdujące się od strony napędu rogatkowego migają z częstotliwością świateł na sygnalizatorach drogowych, trzecia umieszczona na końcu drąga świeci światłem ciągłym) następuje w czasie zamykania półrogatki, po odchyleniu od pionu o kąt nie większy niż 15°. Napięcie zasilania świateł sygnalizatora i latarek drąga nie może przekraczać 24 V.
Jeżeli na przejeździe są zlokalizowane dwie pary półrogatek, to uruchomienie półrogatek wyjazdowych następuje bezpośrednio po zamknięciu półrogatek wjazdowych czyli
po ok. 24 sekundach.
3. Urządzenia oddziaływania są tak zlokalizowane w torze, aby zapewnić minimum 30-to sekundowy czas ostrzegania dla najszybszego pojazdu szynowego dla danego szlaku.
Dla przejazdów kat. „B” z czterema półrogatkami minimalny czas ostrzegania wynosi
46 sekund.
Ilość i rodzaj zastosowanych urządzeń oddziaływania zależy od warunków lokalnych.
W/w punkty oddziaływania powinny zapewnić realizację czasów ostrzegania.
Lokalizacja włączających urządzeń oddziaływania pociągu dla określonej maksymalnej prędkości pociągów musi wynosić minimum:
— dla v do 60 km/godz. — 500 m,
— dla v = 70 km/godz. — 595 m,
— dla v = 80 km/godz. — 670 m,
— dla v = 90 km/godz. — 750 m,
— dla v = 100 km/godz. — 835 m,
— dla v = 110 km/godz. — 920 m,
— dla v = 120 km/godz. — 1000 m,
— dla v = 130 km/godz. — 1085 m,
— dla v = 140 km/godz. — 1170 m,
— dla v = 150 km/godz. — 1250 m,
— dla v = 160 km/godz. — 1350 m,
— dla v = 160 km/godz. (dla ssp z czterema półrogatkami) — 2050 m.
4. Ostrzeganie użytkowników drogi odbywa się za pomocą:
1) sygnalizatorów drogowych (wymienionych w § 8 ust. 5) zlokalizowanych na przejazdach kategorii „C” — z prawej strony drogi w odległości 5 m od skrajnej szyny, a na przejazdach kategorii „B” bezpośrednio przed napędem półrogatki.
W zależności od warunków miejscowych dla obu kategorii przejazdów dopuszcza się ustawienie dodatkowego sygnalizatora drogowego z lewej strony drogi,
2) wolnobijącego dzwonu lub buczka (instalowanego na wniosek komisji ustalającej kategorię przejazdu),
3) dwóch lub czterech półrogatek (na przejazdach kategorii „B”) zamykających w czasie ostrzegania prawą lub całą szerokość jezdni. Półrogatki powinny być instalowane prostopadle do osi drogi, tak aby odległość najbliższego elementu urządzenia rogatkowego od skrajnej szyny była nie mniejsza niż 3 m dla istniejących a 5 m dla nowobudowanych. Drągi te powinny być pomalowane naprzemian w pasy czerwono-białe o długości 30 cm zaczynając czerwonym pasem od środka jezdni. Na każdym drągu półrogatki umieszcza się trzy latarki światła czerwonego.
5. Ostrzeganie użytkowników drogi odbywa się od momentu najechania pojazdu szynowego na urządzenie oddziaływania — zlokalizowane zgodnie z zasadami podanymi w ust. 3 — aż do czasu przejechania przez przejazd całego pociągu, przy czym:
1) wyłączenie sygnału akustycznego następuje po najechaniu czoła pojazdu szynowego na urządzenia oddziaływania zlokalizowane przy przejeździe,
2) wyłączenie świateł na sygnalizatorach drogowych na przejazdach kategorii „C” lub rozpoczęcie podnoszenia się półrogatek na przejazdach kategorii „B” następuje po upływie max. 6 sekund od zjechania pojazdu szynowego z urządzenia oddziaływania zlokalizowanego przy przejeździe,
3) wyłączenie świateł na drągach następuje przy zbliżaniu się drąga do położenia pionowego.
6. Jeżeli w czasie włączenia urządzeń samoczynnej sygnalizacji świetlnej dla jednego pojazdu szynowego, w strefę oddziaływania wjedzie inny pojazd szynowy po tym samym lub drugim torze, to działanie urządzeń samoczynnej sygnalizacji świetlnej zostaje podtrzymane.
7. Do zdalnej obserwacji aktualnego stanu sygnalizacji samoczynnej, rejestrowania usterek w pracy urządzenia oraz dokonywania zdalnych wyłączeń urządzeń sygnalizacyjnych na przejeździe służy urządzenie zdalnej kontroli, zwane też powtarzaczem.
Powtarzacz ten jest instalowany w miarę możliwości na najbliższym dla przejazdu, stale obsadzonym posterunku ruchu lub też w pomieszczeniu dróżnika obsługującego przejazd, na którym dodatkowo zbudowano urządzenia samoczynnej sygnalizacji świetlnej.
W przypadkach szczególnych (zbyt duża odległość między posterunkiem ruchu a przejazdem
z samoczynną sygnalizacją) dopuszcza się lokalizację powtarzacza ssp w pomieszczeniu dróżnika najbliższego przejazdu strzeżonego.
Powtarzacz przekazuje informacje o stanie urządzeń samoczynnej sygnalizacji świetlnej na przejeździe, umożliwia też zdalną obsługę urządzeń. Sposób wykorzystania i obsługi urządzenia zdalnej kontroli (powtarzacza) musi być określony w regulaminie technicznym w postaci szczegółowej instrukcji obsługi.
8. W zależności od typu urządzeń ssp przejazd może być wyposażony w tarczę ostrzegawczą przejazdową lub w urządzenia kontroli prowadzenia pociągów, informujące maszynistę o stanie urządzeń przejazdowych W przypadku istnienia tarczy ostrzegawczej przejazdowej lub urządzeń kontroli prowadzenia pociągów możliwe jest w uzasadnionych przypadkach nie stosowanie powtarzacza.
Tarcza ostrzegawcza przejazdowa posiada dwa wskazania:
— sygnał Osp l — dwa światła pomarańczowe poziome sygnalizujące niesprawność urządzeń przejazdowych,
— sygnał Osp 2 — dwa światła białe pionowe sygnalizujące sprawność urządzeń przejazdowych.
W przypadku powiązania urządzeń ssp z urządzeniami kontroli prowadzenia pociągów informacja o stanie urządzeń na przejeździe przekazywana jest do kabiny maszynisty.
9. W uzasadnionych przypadkach istnieje możliwość powiązania urządzeń ssp ze stacyjnymi lub liniowymi urządzeniami srk.
10. Konstrukcja urządzeń powinna zapewniać prawidłową pracę przy zaniku napięcia z sieci energetycznej przez co najmniej:
1) 8 godzin przy stosowaniu sygnalizatorów, półrogatek i tarcz ostrzegawczych przejazdowych,
2) 24 godziny przy stosowaniu tylko sygnalizatorów drogowych.
Rozdział 4
OBOWIĄZKI PERSONELU OBSŁUGI TECHNICZNEJ
§ 10.
Obowiązki automatyka w zakresie eksploatacji urządzeń na przejazdach
1. Monterzy pracujący na działce powinni znać i przestrzegać DTR oraz przepisy i instrukcje dotyczące budowy, eksploatacji i konserwacji, działania i obsługi urządzeń rogatkowych
i samoczynnej sygnalizacji świetlnej, jak również Instrukcje Sygnalizacji E-1
i Instrukcje Ruchu R-1, w zakresie niezbędnym dla zapewnienia bezpieczeństwa ruchu kolejowego w czasie wykonywania robót w czynnych urządzeniach. Ponadto powinni:
1) znać teoretycznie i praktycznie urządzenia na przejazdach na działce,
2) umieć wykonywać roboty budowlano-montażowe w związane z budową, przeglądami
i konserwacją eksploatowanych urządzeń na przejazdach;
3) umieć wykonywać roboty ślusarsko-montażowe związane z naprawą, montażem
i regulacją urządzeń na przejazdach;
4) umieć posługiwać się przyrządami pomiarowymi i przymiarami oraz dokonywać przeglądów, konserwacji i regulacji eksploatowanych urządzeń na przejazdach;
5) przestrzegać stosowania norm technicznych, norm czasu pracy i wskaźników zużycia materiałów;
6) znać przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz przeciwporażeniowej, a także znać zasady udzielania pierwszej pomocy.
2. Mistrz automatyki powinien tak organizować pracę na działce, aby były wykonane wszystkie przeglądy i konserwacje ustalone niniejszą instrukcją i wynikające z dokumentacji techniczno-ruchowej, i instrukcji szczegółowych urządzeń na przejazdach a zawarte w miesięcznych wykazach pracy. Zmiany w wykazie prac mogą być dokonywane tylko przez naczelnika sekcji.
3. Mistrz automatyki odpowiedzialny za eksploatację urządzeń na działce obowiązany jest do zapewnienia należytej sprawności technicznej urządzeń na przejazdach, znajdujących się
w granicach jego działki.
4. Podczas przeglądów i konserwacji oraz przy każdej bytności na przejeździe należy sprawdzać prawidłowość założenia plomb na urządzeniach wskazanych przez regulamin obsługi.
5. Po intensywnych opadach śniegu wyznaczony pracownik sekcji eksploatacji obowiązany jest
w jak najszybszym czasie odśnieżyć soczewki sygnalizatorów drogowych, napędy i rogatki na przejazdach z urządzeniami obsługi.
§ 11.
Przeglądy i konserwacje urządzeń rogatkowych
mechanicznych i elektrycznych
1. Raz na sześć miesięcy wiosną i przed zimą należy dokonać przeglądu urządzeń rogatkowych mechanicznych i elektrycznych, sprawdzić ich stan i działanie.
W zależności od warunków miejscowych naczelnik sekcji, za zgodą jednostki zwierzchniej może zmienić częstotliwość zabiegów.
2. Raz na 3 miesiące przy urządzeniach rogatkowych elektrycznych należy dokonać sprawdzenia działania styczników i przełączników w napędach.
3. Podczas przeglądu urządzeń rogatkowych mechanicznych i elektrycznych należy zwracać uwagę na:
1) stan drągów — drąg nie może być pogięty, zardzewiały, musi być dobrze osadzony, bez luzów w osadzeniu i łożyskach; malowanie kolorami czerwono-białymi ma być wyraźne, katafoty lub folia odblaskowa czyste. Malowanie wykonywać w miarę potrzeb lecz nie rzadziej niż co 2 lata,
2) właściwe wyważanie drągów ciężarami — przy rogatce obsługiwanej z odległości uniesiony do góry drąg zamkniętej rogatki powinien lekko opadać z powrotem. Kontroli wyważenia dokonuje się ustawiając drąg pod kątem 45° do poziomu. Dla drągów drewnianych wymagana jest mała przewaga po stronie przeciwwagi,
3) sprawność ryglowania drągów rogatek nastawianych z miejsca,
4) działania urządzeń akustycznych — dzwonki ostrzegawcze przy rogatkach obsługiwanych z odległości powinny włączać się min. 8 sekund przed rozpoczęciem opuszczania rogatek, działać przez cały czas opuszczania drągów i być słyszane
z odległości co najmniej 30 m przez użytkowników drogi,
5) sprawność funkcjonalną (załączanie i wyłączanie) oświetlenia przejazdu.
4. Ponadto przy rogatkach mechanicznych należy sprawdzić:
1) stan i działanie urządzeń i napędów drągów — wszystkie części składowe powinny być czyste, w należytym stanie technicznym, prawidłowo zakonserwowane, a przy urządzeniu nastawczym rogatki obsługiwanej z odległości wskaźnik kontroli położenia drągów ma działać prawidłowo,
2) stan pędni — pędnia z całym osprzętem ma być w należytym stanie, prawidłowo wyregulowana, niezardzewiała i niezarośnięta oraz aby:
a) złącza pędniowe były pewnie wykonane, należycie polutowane i pomalowane farbą ochronną,
b) śruby pędni nie były rozkręcone i aby były zabezpieczone zawleczkami,
c) wszystkie połączenia pędniowe były we właściwej odległości wzajemnej i od osi obrotu krążków,
d) słupki pędniowe, zwroty załomowe, odchylne itp. stały prostopadle i były stabilne,
e) wnętrza kanałów pędniowych były wolne od różnych zanieczyszczeń,
f) kanały i skrzynki ochronne miały przykrywy, a woda nie ściekała do kanałów pędniowych; w tym celu należy sprawdzić stan odwodnienia, a w razie potrzeby podejmować odpowiednie środki zaradcze,
3) doleganie końca drąga do podpory po zamknięciu rogatki — drąg powinien dolegać
w punkcie podparcia na amortyzatorze oraz sprawdzić sprawność amortyzatora,
4) stan odciągów wzmacniających drągi oraz stan siatek, o ile istnieją— odciągi powinny być dobrze napięte, w należytym stanie, siatki kompletne, pomalowane na biało.
5. Podczas zabiegów konserwacyjnych rogatki mechanicznej z nastawnikiem elektrycznym należy:
1) sprawdzić stan wszystkich połączeń elektrycznych — należy sprawdzić stan zamocowania nakrętek i końcówek przewodów, skrzynek kablowych, garnków rozdzielczych i głowic kablowych,
2) sprawdzać za pomocą wskaźnika prętowego poziom oleju w skrzyni kół zębatych. Poziom oleju powinien znajdować się między napisami „maksimum” i „minimum” podanymi na wskaźniku,
3) dokonać oględzin stanu zestyków elektrycznych oraz próby zamknięcia i otwarcia rogatek sprawdzając, czy samoczynne wyłączanie tymi zestykami prądu nastawczego następuje we właściwym czasie oraz czy drągi zajmują skrajne położenia.
7. Podczas przeglądu elektrycznych napędów rogatkowych należy:
1) sprawdzić sprawność funkcjonalną ręcznej obsługi napędu,
2) skontrolować wyważenie drąga i wyregulować wysokość położenia drąga nad jezdnią obracając wałkiem mimośrodowym łączącym dźwignię wału drąga z parą ramion napędowych lub ustawiając położenie przełącznika końcowego; po regulacji należy dokręcić dwie śruby blokujące wałek mimośrodowy w ramionach napędowych lub mocowania przełącznika krańcowego,
3) sprawdzić prawidłowość działania sprzęgła wg DTR napędów,
4) sprawdzić pewność połączeń elektrycznych,
5) po zakończonej konserwacji sprawdzić prawidłowość działania napędu.
8. Przegląd i konserwację innych napędów rogatkowych przeprowadzać zgodnie z odpowiednimi DTR i instrukcjami szczegółowymi.
§ 12.
Przeglądy i konserwacje urządzeń półsamoczynnej sygnalizacji świetlnej
1. W ramach przeglądu i konserwacji urządzeń półsamoczynnej sygnalizacji i świetlnej należy sprawdzić:
1) jakość połączeń elektrycznych,
2) stan żarówek o soczewek w sygnalizatorach i na drągach,
3) kontakty drąga— powinny gwarantować pewność kontaktowania,
4) stan przełączników awaryjnej obsługi,
5) szczelność szafy z aparaturą sterująco-zasilającą,
6) prawidłowość działania całości, dokonując prób przy obsłudze normalnej oraz za pomocą przełączników obsługi awaryjnej,
7) stan sygnalizatorów zgodnie z § 8 ust. 5 i § 17,
§ 13.
Przeglądy i konserwacje urządzeń sygnalizacji zbliżenia
1. W ramach sprawdzania i konserwacji urządzeń sygnalizacji zbliżania należy:
1) sprawdzić stan i prawidłowość wszystkich połączeń elektrycznych,
2) zbadać stan aparatury sterującej i zasilającej,
3) sprawdzić stan sygnałów optycznych i akustycznych informujących o zbliżaniu się taboru,
4) dokonać próby i sprawdzić prawidłowość działania całej aparatury sygnalizacyjnej, ze szczególnym zwróceniem uwagi na czas samoczynnej informacji o zbliżaniu się taboru,
5) sprawdzić urządzenia oddziaływania zgodnie z zasadami przewidzianymi dla danego typu urządzeń.
§ 14.
Przeglądy i konserwacje urządzeń
samoczynnej sygnalizacji świetlnej
1. Raz na miesiąc należy dokonać przeglądu działania urządzeń samoczynnej sygnalizacji świetlnej na przejeździe i powtarzacza ssp na posterunku ruchu.
W czasie przeglądu należy:
1) skontrolować mocowanie czujników i odbijaczy i zlikwidować ewentualne luzy,
2) sprawdzić poszczególne układy w szafie aparatowej, zgodnie z instrukcją opracowaną przez producenta dla danego typu sygnalizacji,
3) przy sprawdzeniu powtarzaczy dokonać oględzin sprawności poszczególnych elementów. Kontrolę działania powtarzacza należy przeprowadzić zgodnie ze wskazówkami producenta,
4) w samoczynnej sygnalizacji świetlnej typu COB 63A urządzenie rozpoznania kierunku może być sprawdzane raz na 3 miesiące,
5) sprawdzać szafy i urządzenia zasilające zgodnie z pkt 4.15,
6) zaobserwować działanie sygnalizacji w czasie przejazdu taboru, zwracając uwagę na światła na sygnalizatorach, działania sygnałów akustycznych i napędów rogatkowych.
2. Raz na 3 miesiące należy dokonać przeglądu czujników szynowych z zestykiem mechanicznym.
Podczas przeglądu należy:
1) przy czujnikach ELS-3 — oczyścić z opiłków, dokręcić końcówki kablowe i zestyku magnetycznego. Należy też sprawdzić ich wyregulowanie z użyciem sprawdzianu działania,
2) przy czujnikach ELS-6 — sprawdzić i wyregulować ustawienie czujnika w torze, sprawdzić czas powrotu dźwigni i poziom oleju, nasmarować łożyska ślizgowe, a co dwa lata wymienić olej,
3) inne czujniki z zestykiem mechanicznym należy regulować i utrzymywać zgodnie
z odnośną DTR i instrukcjami szczegółowymi.
3. Raz na 6 miesięcy należy sprawdzać czujniki szynowe bezstykowe.
Przy sprawdzaniu należy:
1) przy czujnikach EON-6 — sprawdzić wszystkie połączenia przewodów łączących
z torem na listwach zaciskowych, przepustach izolacyjnych, listwach regulacji czułości
i napięcia wewnętrznego. W przypadku stwierdzenia niewłaściwego działania należy dokonać sprawdzenia stref działania i czułości bocznikowania,
2) przy czujnikach CTI-3 sprawdzić mocowanie głowicy z ewentualną regulacją położenia głowicy względem górnej powierzchni szyny (w przypadku śladów najazdu obrzeża)
i oczyścić z opiłków,
3) inne czujniki szynowe bezstykowe należy regulować i utrzymywać zgodnie
z odnośną DTR i instrukcjami szczegółowymi.
§ 15.
Przeglądy i konserwacje urządzeń zasilających
1. Raz na miesiąc należy dokonać przeglądu urządzeń zasilających urządzenia srk na przejazdach.
2. Przy dokonywaniu przeglądu urządzeń wymienionych w ust. l należy:
1) prace sprawdzające i konserwacyjne w szafach aparatowo-zasilających i zasilających należy poprzedzić oględzinami uziemienia (uszynienia) szafy,
2) we wszystkich bateriach należy dokonać oględzin zewnętrznych, oczyszczenia, pomiarów napięcia zarówno poszczególnych ogniw, jak i całej baterii oraz sprawdzenia gęstości elektrolitu poszczególnych akumulatorów, jeżeli te pomiary są możliwe,
3) dokonać sprawdzenia stanu i działania prostowników do ładowania akumulatorów.
§ 16.
Przeglądy i konserwacje kabli i osprzętu kablowego
1. Raz na rok dokonać przeglądu wszystkich skrzynek kablowych, garnków rozdzielczych, głowic i listw zaciskowych przy szafach.
2. Raz na rok należy dokonać przeglądu wszystkich tras kablowych.
§ 17.
Przeglądy i konserwacje sygnalizatorów drogowych i tarcz ostrzegawczych przejazdowych
1. W ramach przeglądu i konserwacji sygnalizatorów drogowych i tarcz ostrzegawczych przejazdowych każdorazowo, po zakończeniu prac konserwacyjnych lub naprawach sygnalizatora lub tarczy, przy których mogło nastąpić naruszenie układu optycznego lub innych elementów mających wpływ na prawidłowość wskazań i widoczność sygnałów, należy sprawdzić, czy zapewniona jest prawidłowość wskazań i widoczność sygnałów.
2. Raz na rok należy dokonać przeglądu sygnalizatorów drogowych i tarcz ostrzegawczych przejazdowych, sprawdzając ich stan i działanie.
3. Raz na dwa lata należy malować maszty sygnalizatorów drogowych i tarcz ostrzegawczych przejazdowych, a pozostałe elementy w miarę potrzeby.
4. Raz na 6 miesięcy należy umyć maszt sygnalizatora i tarczy.
5. Raz na 3 miesiące należy umyć zewnętrzne soczewki sygnałowe.
Rozdział 5
(SKREŚLONY)
Rozdział 6
ZASADY POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU
WYSTĄPIENIA USZKODZENIA URZĄDZEŃ
ORAZ PROWADZENIA ROBÓT
§ 23.
Rodzaje uszkodzeń i sposób postępowania w czasie ich usuwania
1. W przypadku stwierdzenia, że uszkodzenie będzie trwało powyżej 24 godz. lecz nie dłużej
niż 7 dni należy:
1) na przejeździe kat. „A” ustawić z obu stron przejazdu znaki „stój — rogatka uszkodzona”, a rogatki pozostawić otwarte,
2) na przejeździe kat. „B” i „C” ustawić znak „stój — sygnalizacja uszkodzona”,
3) strzec na miejscu przejazd przez cały czas trwania uszkodzenia przez wyznaczonego pracownika,
4) w przypadku niemożności strzeżenia przejazdu na miejsce, wprowadzić ograniczenie prędkości czoła pociągu przed przejazdem do 15 km/h.
2. W razie uszkodzenia urządzeń na przejazdach kat. „A”, „B”, „C”, które będzie trwało dłużej
niż 7 dni należy zastosować następujący sposób postępowania:
1) w przypadku przejazdu kat. „A” należy:
a) spowodować dokonanie zmiany znaków drogowych „przejazd kolejowy
z zaporami” na znaki drogowe „przejazd kolejowy bez zapór”, oraz umieścić przed przejazdem znaki drogowe „Stop”,
b) ustawić z obu stron przejazdu „krzyże Św. Andrzeja”,
c) zdemontować drągi,
d) ustalić i wprowadzić maksymalną prędkość pojazdów szynowych przed tym przejazdem dla warunków widzialności mierzonej z odległości 5 m od skrajnej szyny,
e) wszystkie w/w czynności wykonać w ściśle określonym terminie, jednocześnie
w tym samym czasie.
2) w przypadku przejazdu kat. „B” należy:
a) zdemontować półdrągi, spowodować dokonania zmiany znaków drogowych „Przejazd kolejowy z zaporami” na znaki drogowe „Przejazd kolejowy bez zapór”, oraz umieścić przed przejazdem znaki drogowe „Stop”,
b) umieścić tablice informacyjne „Sygnalizacja nieczynna”,
c) ustawić z obu stron przejazdu „krzyże Św. Andrzeja”,
d) ustalić i wprowadzić maksymalną prędkość pojazdów szynowych przed tym przejazdem dla warunków widzialności mierzonej z odległości 5 m od skrajnej szyny,
e) wszystkie w/w czynności wykonać jednocześnie w tym samym czasie
3) w przypadku przejazdu kat. „C” należy:
a) spowodować umieszczenie przed przejazdem znaków drogowych „Stop”,
b) umieścić tablice informacyjne „Sygnalizacja nieczynna”.
3. W zależności od typu urządzeń sygnalizacji ssp i typu powtarzacza, sygnalizowane są następujące uszkodzenia:
1) uszkodzenia w aparaturze ssp,
2) brak zasilania z sieci energetycznej.
W zależności od czasu trwania uszkodzenia sygnalizacja uszkodzeń może być optyczna lub optyczna i dźwiękowa.
Uszkodzenia i czynności obsługowe są rejestrowane.
Zasady obsługi powtarzacza ujęte są regulaminie technicznym pracy dla obsługi posterunku.
§ 24.
Zasady postępowania w przypadku wystąpienia uszkodzenia
1. Na przejeździe z urządzeniami rogatkowymi i obsługiwanymi na miejscu.
1) jeżeli nie zamykają się drągi — należy zamykać je ręcznie (po rozłączeniu sprzęgła między drągiem a silnikiem lub tarczy silnikowej od osi przyrządu nastawczego) do momentu ich zaryglowania, powiadomić dyżurnych ruchu posterunków sąsiadujących z tym szlakiem by powiadomienie o odjeździe pociągu następowało wcześniej niż przewiduje regulamin,
2) jeżeli nie zamyka się jeden drąg rogatki mechanicznej lub elektrycznej i nie da się zamknąć ręcznie należy przejazd osygnalizować znakiem drogowym „stój — rogatka uszkodzona” z obu stron ustawiając znaki po stronie napędów rogatek tuż przed nimi. Na czas przejazdu pociągu należy strzec przejazd na miejscu od strony uszkodzonej rogatki, jeżeli przejazd obsługiwany jest przez upoważnionego pracownika, pozostałe drągi obsługiwać wg regulaminu,
3) jeżeli nie zamykają się rogatki z obu stron przejazdu — przejazd należy osygnalizować znakiem drogowym „stój — rogatka uszkodzona” jak w pkt. 2, powiadomić dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków o konieczności (zgodnie z przepisami R-1) wydawania rozkazów o ograniczeniu prędkości jazdy czoła pociągu przez przejazd do 15 km/h oraz dodatkowo do czasu zapewnienia strzeżenia przejazdu przez upoważnionych pracowników kolejowych, zgodnie z regulaminem obsługi przejazdu i w przypadku gdy przejazd wyposażony jest w urządzenia sygnalizacji półsamoczynnej należy ją załączać przyciskiem „awaryjne włączanie”,
4) w przypadku konieczności ręcznego otworzenia rogatki (podniesienie drąga), postępuje się identycznie jak w pkt.. l, 2, 3, po rozłączeniu sprzęgła między drągiem a silnikiem lub tarczy linkowej od osi przyrządu nastawczego.
2. Na przejeździe z urządzeniami rogatkowymi obsługiwanymi z odległości każde uszkodzenie uniemożliwiające zamykanie przejazdu wymaga wprowadzenia lub żądania wprowadzenia ograniczenia prędkości jazdy czoła pociągu do 15 km/h przez przejazd. Następnie należy wezwać upoważnionego pracownika do strzeżenia przejazdu na miejscu w czasie przejazdów pociągów. Wezwany pracownik obsługuje, jeśli jest to możliwe, napędy rogatek ręcznie. Jeżeli niemożliwa jest obsługa napędów rogatek ręcznie, pracownik strzegący ustawia po stronie uszkodzonej rogatki znaki drogowe „stój — rogatka uszkodzona”. W regulaminie obsługi należy określić sposób łączności (telefon lub radiotelefon noszony pracujący w sieci drogowej) pracownika strzegącego
z posterunkiem ruchu mającym informować go o ruchu pociągów. Od czasu zgłoszenia
o podjęciu strzeżenia przejazdu na miejscu, należy odwołać ograniczenia prędkości jazdy pociągów. Jeżeli nie ma możliwości podjęcia strzeżenia na miejscu, przejazd należy osygnalizować znakiem „stop” jeżeli on w ten znak nie jest wyposażony. W przypadku gdy przejazd jest wyposażony w urządzenia sygnalizacji półsamoczynnej należy ją załączyć włącznikiem awaryjnym.
3. Na przejeździe z urządzeniami rogatkowymi obsługiwanym z odległości i wyposażonymi
w telewizję przemysłową:
1) w przypadku zaniku obrazu na monitorze, urządzeń rogatkowych nie należy obsługiwać, rogatki pozostawić w stanie otwartym i jeżeli zainstalowana jest sygnalizacja świetlna półsamoczynna należy ją załączyć przyciskiem awaryjnym, a sposób osygnalizowania
i wprowadzenia obostrzeń powinien być taki jak podano w ust. 2.
2) jeżeli przejazd wyposażony jest w dwie kamery współpracujące z dwoma monitorami to postępowanie, o którym mowa w pkt. l jest konieczne dopiero przy zaniku obrazu na dwóch monitorach równocześnie.
3) o zaistniałych uszkodzeniach w telewizji przemysłowej powiadomić pracownika odpowiedzialnego za utrzymanie urządzeń łączności, odnotować w książce R-366.
4. Na przejazdach z urządzeniami ssp —jeżeli powtarzacz zasygnalizował uszkodzenie, należy:
1) wydawać rozkazy szczególne o ograniczeniu prędkości jazdy czoła pociągu do 15 km/h przed przejazdem dla pociągów lub innych pojazdów wyprawianych w kierunku tego przejazdu po każdym torze,
2) powiadomić sąsiadujący z tym szlakiem posterunek ruchu o uszkodzeniu SSP na tym przejeździe i konieczności wydawania rozkazów dla pociągów i pojazdów jadących
z przeciwnego kierunku po każdym torze,
3) obsłużyć powtarzacz zgodnie z załącznikiem do regulaminu technicznego stacji „opis obsługi ssp”, po upewnieniu się, że w strefie oddziaływania nie ma pociągu,
4) jeżeli przez strefę urządzeń oddziaływania pociąg przejechał i nie załączył urządzeń sygnalizacji ssp należy wprowadzić obostrzenia podane w pkt. l i 2,
5) odnotować uszkodzenie w książce kontroli urządzeń E-1758, na nastawni, na której zlokalizowany jest powtarzacz oraz powiadomić mistrza automatyki. Po nadaniu telegramu służbowego o usterce powiadomić naczelnika sekcji eksploatacji który jest zobowiązany do zorganizowania strzeżenia przejazdu na miejscu przez pracownika.
5. Wprowadzone obostrzenia należy odwołać:
1) po przejeździe dwóch kolejnych pociągów po torze i z kierunku, przy którym wystąpiła usterka, przy prawidłowym działaniu urządzeń po samoistnym ustąpieniu uszkodzenia;
2) po usunięciu uszkodzenia przez pracownika utrzymania i dokonaniu wpisu
o prawidłowym działaniu w książce kontroli urządzeń E-1758 lub telefonicznym zgłoszeniu imiennym z przejazdu przez tego pracownika;
3) po zgłoszeniu przez upoważniony personel kolejowy, że rozpoczął strzeżenie przejazdu na miejscu zgodnie z regulaminem obsługi i przejazd osygnalizował znakami „Stój - rogatka uszkodzona” lub „Stój - sygnalizacja uszkodzona” z obu stron,
6. Mistrz automatyki po otrzymaniu zgłoszenia o wystąpieniu uszkodzenia powinien:
1) zlokalizować przyczynę wystąpienia uszkodzenia;
2) usunąć uszkodzenie w możliwie jak najkrótszym czasie;
3) jeśli przejazd jest nie osygnalizowany, spowodować osygnalizowanie przejazdu
w zależności od rodzaju urządzeń znakami drogowymi „stop — rogatka uszkodzona”, „stop — sygnalizacja uszkodzona” lub znakiem „stop”. Osygnalizowanie powinno trwać przez cały czas usuwania uszkodzenia. Osygnalizowanie i ustawienie znaków powinno być zgodne z obowiązującymi przepisami;
4) po usunięciu uszkodzenia dokonać zapisu w książce kontroli urządzeń E-1758 na posterunku ruchu lub na przejeździe, w zależności od tego, gdzie odbyła się naprawa,
W przypadku telefonicznego lub radiowego zgłoszenia usunięcia usterki przez automatyka odpisu w książce E-1758 na posterunku dokonuje personel obsługi;
5) po wykonaniu czynności wymienionych w pkt. 4 spowodować usunięcie osygnalizowania wg zasad podanych w pkt. 3.
§ 25.
Zasady postępowania w przypadku wykonywania robót
1. Przed rozpoczęciem robót, niezależnie od ich zakresu, należy dokonać zapisu w książce kontroli urządzeń E-175 8 na przejeździe oraz na posterunku obsługującym urządzenia.
Po dokonaniu zapisu w książce na przejeździe automatyk jest zobowiązany jest przekazać jego treść przy pomocy środków łączności personelowi obsługującemu urządzenia, który wpisuje go do książki znajdującej się na posterunku i wyraża zgodę na rozpoczęcie robót. W zapisie należy ująć zakres i miejsce robót, rodzaj obostrzeń oraz sposób powiadamiania pracujących
o zbliżaniu się pociągów.
2. W czasie wykonywania robót konserwacyjnych lub modernizacyjnych, podczas których nastąpi wyłączenie urządzeń zabezpieczenia na przejeździe kat. „A” na okres dłuższy
niż 8 godzin sposób postępowania jest następujący:
1) gdy przejazd jest obsługiwany na miejscu — strzeżenie powinno być zapewnione przez pracownika obsługującego te urządzenia (dróżnika),
2) gdy przejazd jest obsługiwany z odległości lub pracownik obsługujący urządzenia na danym przejeździe (dyżurny ruchu, nastawniczy itp.) nie może strzec przejazdu na miejscu, strzeżenie tego przejazdu powinien zapewnić upoważniony pracownik sekcji eksploatacji. Pracownik strzegący przejazd na miejscu powinien mieć przy sobie trąbkę
i żółtą chorągiewkę w porze dziennej, a w porze nocnej latarkę z czerwonym i białym światłem oraz powinien mieć zapewnioną łączność z pracownikiem obsługującym te urządzenia,
3) w trudnych warunkach (brak widoczności, warunki atmosferyczne) należy dodatkowo wprowadzić ograniczenie prędkości pociągu na przejeździe do 15 km/h;
4) w czasie miejscowego strzeżenia przejazdu postawić z obu stron przejazdu, po prawej stronie drogi oraz bezpośrednio przed rogatką— w odległości l m od krawędzi jezdni — znak drogowy „stój — rogatka uszkodzona” lub znak „stop”;
5) jeżeli zakres prac wykonywanych na przejeździe mógłby narażać pracowników na zagrożenie ze strony pojazdów drogowych, ustawić po prawej stronie drogi w odległości 50 m od miejsca robót, znaki ostrzegawcze „roboty na drodze”, przy czym poza obszarem zabudowanym pod znakiem umieścić tabliczkę z napisem „50”.
3. Jeżeli roboty konserwacyjne i modernizacyjne na przejeździe kat. „B” i „C” trwają krócej
niż 8 godzin to:
1) na czas trwania robót należy przejazd osygnalizować znakiem drogowym
„stój — sygnalizacja uszkodzona” (wykonuje pracownik służby automatyki;
2) strzeżenia na miejscu przejazdu dokonuje upoważniony pracownik sekcji eksploatacji wyposażony w urządzenia sygnalizacyjne podane w ust. 2 pkt. 2,
3) pracownik strzegący reguluje ruch pojazdów drogowych przez przejazd, a w razie konieczności lub zbliżania się pociągu wstrzymuje ruch pojazdów.
4. Jeżeli roboty konserwacyjne, modernizacyjne lub remontowe na przejeździe kat. „A”, „B” lub „C” będą trwać dłużej niż 8 godz. należy opracować tymczasowy regulamin prowadzenia ruchu pociągów zgodnie z Instrukcją R-9.
Regulamin powinien między innymi uwzględniać:
1) zakres prac,
2) czas trwania robót,
3) sposób obsługi urządzeń lub inny sposób zabezpieczenia przejazdu,
4) rodzaj obostrzeń i sposób osygnalizowania,
5) podział obowiązków między służbami,
6) osoby odpowiedzialne za organizację i bezpieczeństwo ruchu.
5. Zakończenie robót należy odnotować w książce kontroli urządzeń E-1758 według zasad podanych w ust. 1. W zapisie o zakończeniu robót należy podać godzinę zakończenia, stan działania urządzeń, stan liczników oraz czy i jakie obostrzenia w ruch należy prowadzić.
6. Jeżeli w strefie oddziaływania urządzeń ssp prowadzone są planowe roboty drogowe lub sieciowe — w tymczasowych regulaminach prowadzenia ruchu pociągów należy określić sposób zapewnienia bezpieczeństwa ruchu na przejazdach objętych tymi robotami.
7. W przypadku prowadzenia nieplanowych robót torowych lub sieciowych:
1) Wyprawienie pociągu roboczego lub pojazdu pomocniczego do wykonania pracy
w rejonie oddziaływania urządzeń ssp, jak również zdjęcie lekkiego pojazdu pomocniczego z toru w tym rejonie dozwolone jest pod warunkiem, że wprowadzono tymczasowe strzeżenie tego przejazdu przez upoważnionego pracownika sekcji eksploatacji aż do chwili, kiedy pierwszy pociąg przejechał po torze, na którym odbywała się poprzednio praca pociągu roboczego lub pojazdu pomocniczego, lub z którego zdjęty został pojazd pomocniczy.
Dla przejazdów z 4 półrogatkami sposób postępowania w przypadku wykonywania robót w strefie urządzeń oddziaływania ssp powinien być określony w regulaminie technicznym stacji.
§ 26.
Zasady postępowania w warunkach zimowych
1. Dla zachowania widoczności i sprawności działania urządzeń w okresie zimy na przejazdach kategorii „A” obsługiwanych z miejsca personel obsługi obowiązany jest:
a) usunąć śnieg i oblodzenie z drągów i jego elementów,
b) odśnieżyć napędy rogatkowe,
c) oczyścić ze śniegu soczewki sygnalizatorów drogowych.
2. Na przejazdach kat. „C” i „B” pracownik, który dokonuje odśnieżania przejazdów obowiązany jest do odśnieżenia sygnalizatorów drogowych, napędów i drągów.
Zmiany i uzupełnienia
Nr |
Zmiana (uzupełnienie) wynika |
Zmiana (uzupełnienie) obowiązuje |
Czytelny podpis pracownika wnoszącego zmiany (uzup.) |
||
|
Rok |
Numer |
Pozycja |
|
|
l |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
1 |
2000 |
10 |
|
07-01-2000 |
|
2 |
2000 |
104 |
|
28-06-2000 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Uwaga:
Przy wnoszeniu zmian do tekstu instrukcji należy wskazywać numer porządkowy wnoszonej zmiany (uzupełnienia).
Opracował:
Andrzej
Majchrzak
Tekst nie ujęty w poprawkach a wynikający z poprawek innych paragrafów - czcionka czerwona
Tekst budzący wątpliwości lub nie ujęty w poprawkach - cieniowanie zielone
Odnośniki do mylnych paragrafów - cieniowanie żółte
Uwagi lub zauważone błędy proszę przesłać do amajch@alpha.net.pl.