Agata Goławska grupa I OŚ

Sprawozdanie nr 1

Temat: Oznaczanie w wodzie: barwy, mętności, zapachu, pH, przewodności właściwej, żelaza (II), żelaza (III)

1.Oznaczanie barwy metodą porównania według skali platynowo- kobaltowej

Do cylindra Nesslera wlano 100cm3 badanej wody; na białym tle porównano zabarwienie ze skalą platynowo-kobaltawą. Barwy wzorców odpowiadają kolejno: 0, 5, 10, 15, 20, 25, 30, 35, 40, 50, 60, 70 i 80 mgPt/dm3.

Otrzymano wynik: 35 mgPt/dm3. - barwa badanej wody.

2.Oznaczanie mętności metodą porównawczą według skali wzorców

Do cylindra Nesslera odmierzono 100 cm3 badanej wody. Cylinder z próbką porównano ze skalą wzorców ustawiając próbkę pomiędzy wzorcami najbardziej zbliżonymi do intensywności zmętnienia badanej próbki po uprzednim dokładnym wymieszaniu. Próbki trzymano nad ciemnym tłem na wysokości oczu i określono zmętnienie 30 mg/dm3

3.Oznaczanie przewodnosci właściwej

Oznaczanie polegało na pomiarze przewodności elektrolitycznej właściwej słupa wody ograniczonego przez elektrodę czujnika pomiarowego konduktrometru.

Przewodność wyniosła: 1,049 mS = 1049μS

4.Oznaczanie pH

Odczyn wody zbadano za pomocą pH- metru i wyniosła ona 7,74

5.Oznaczanie zawartości manganu metodą miareczkowania kolorymetrycznego

W kolbie stożkowej umieszczono 50 cm3 badanej wody, 7 cm3 Hg(NO3)2, 1 cm3 AgNO3, 5 cm3 mieszaniny kwasów H2SO4 i HNO3, 1 cm3 NaOH i 1 g S2O82-. Próbkę doprowadzono do wrzenia i po 5 minutach przeniesiono ilościowo do cylindra Nesslera; uzupełniono wodą destylowaną do kreski. Następnie w drugim cylindrze Nesslera umieszczono 100 cm3 wody destylowanej i miareczkowano ją barwnym roztworem nadmanganianu potasu do zrównania zabarwienia z badaną próbką. Odczytano ilość zużytego nadmanganianu potasu.

Otrzymano wynik:0,5 cm3

Przy czym 1cm3 KMnO4 odpowiada zawartości 0,1mg Mn/dm3 w badanej próbce.

Zatem w próbce znajdowało się 0,05 mg Mn/dm3

6.Oznaczanie zawartości żelaza (II) i żelaza (III) przez porównanie za skalą wzorców barwy powstałej od związków kompleksowych Fe2+

W cylindrze Nesslera umieszczono 50 cm3 wody badanej, 2,5 cm3 chlorowodorku hydroksyloaminy, 10 cm3 buforu octanowego i 2 cm3 fenantroliny. Po 10 minutach porównano zabarwienie ze skalą wzorców. Wzorce zawierają kolejno następujące ilości żelaza: 0; 0,002; 0,003; 0,005; 0,008; 0,01; 0,015; 0,02; 0,03; 0,04; 0,06; 0,08; 0,10 i 0,12 mg.

Otrzymany wynik: 0,060 g/cm3

Obliczenia:

x = (a * 1000) / V

x - zawartość żelaza ogólnego [mgFe/dm3]

a - zawartość żelaza w badanej próbce określona przez porównanie ze skalą wzorców [mg]

V - objętość próbki wody użytej do oznaczania [cm3]

x = (0,060 * 1000) / 50

y = 1,2 mgFe/dm3 - zawartość żelaza ogólnego

Wykonano próbkę postępując analogicznie jak przy oznaczaniu żelaza ogólnego, jedynie nie dodając chlorowodorku hydroksyloaminy. Porównano zabarwienie z tą samą skalą wzorców.

Otrzymany wynik: 0,020 mg.

Obliczenia:

z - zawartość żelaza (II) [mgFe/dm3]

z = (0,020 * 1000) / 50

z = 0,4 mgFe/dm3 - zawartość żelaza (II)

Obliczenie zawartości żelaza (III) w badanej wodzie

[Fe3+] = [Feog] - [Fe2+]

[Fe3+] = 1,2 - 0,4 = 0,8 mgFe/dm3

[Fe3+] =0,8 mgFe/dm3