Krzywa cechowania osi x programu obsługi spektrometru jest narysowana na poniższym wykresie.

Zależność aproksymacji liniowej została obliczona w programie i jest dana wzorem:

λ_rzeczywiste = 0,9855λ_mierzone + 8,3865

Tabela dla wodoru:

Długość fali (nm)	1/długość fali	Natężenie	1/n^2
658	656,8455	1630	0,111111
486	487,3395	897	0,0625
463	464,673	871	0,04

Wykres zależności 1/długość fali = f(1/n2)

Zależność aproksymacji liniowej jest dana wzorem:

1/λ=-0,0093(1/n²) + 0,0026

Wyznaczam rzędną przecięcia z OY, czyli głowicę pasma dla serii Balmera:

1/λ= 0,0026 [1/nm]

Stałą Rydberga obliczam ze wzoru:

[1/nm]

R = 10 400 000 [1/m]

Energię jonizacji atomu wodoru:

E_j=Rhc

Gdy R= 10 400 000 [1/m], h=6,626·10^-34, c=3·10⁸, to E_j=2,067·10^-18 [eV]

Błąd pomiaru stałej Rydberga:

=

Dla R=10 400 000[1/m], ∆λ=25nm

∆R = 520 000 [1/m]

---