Sprawozdanie z ratowniczych badań archeologicznych

na stanowisku Krzeczyn Wielki 15 (AZP 74-20/34) w Lubinie, pow. lubiński

Przemysław Wierzbicki

Alan Jaskot

Tomasz Sajecki

Aleksander Danecki

Zamawiający:

Generalna Dyrekcja Dróg

Krajowych i Autostrad

Oddział we Wrocławiu

ul. Lotnicza 24

54-155 Wrocław

Wykonawca:

Pracownia Archeologiczna

Dariusz Majewski

ul. Główna 19A, Miłocice

Antropolis Izabela Kadłucka

ul. Główna 19A, Miłocice

Nazwa inwestycji:

Wykonanie archeologicznych ratowniczych badań wykopaliskowych na stanowiskach w pasie drogi ekspresowej S-3 na odcinku Nowa Sól - Legnica (węzeł A-4); zadanie IV - od węzła Lubin Północ (bez węzła) do węzła Lubin Południe, od km 47+678,08 do km 58+951,75 (t. od km 58+974 ustalonego na etapie decyzji środowiskowej i podziału dokumentacji na pododcinki), zadanie V - od węzła Lubin Południe (bez węzła) do węzła Legnica II, od km 58+974 do km 79+172,03 (tj. od km 79+164 ustalonego na etapie decyzji środowiskowej i podziału dokumentacji na odcinki) i węzeł Legnica II od km 0+000 do około 2+430.

Kraków 2016

Stanowisko Krzeczyn Wielki 15 (AZP 74-20/34; N 5122'10'' E 1610'20'') zostało zaewidencjonowane w efekcie projektu Archeologiczne Zdjęcie Polski w 1985 r. W związku z badaniami powierzchniowymi związanymi z planowaną, przedmiotową inwestycją w 2013 r., potwierdziło jego lokalizację. Na stanowisku odkryto dotychczas 6 fragmentów ceramiki kultury prehistorycznej, 10 fragmentów ceramiki średniowiecznej oraz 3 bryły żużla z wczesnego średniowiecza oraz 26 fragmentów ceramiki z późnego średniowiecza.

Stanowisko zostało wskazane przez Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków Delegatura w Legnicy do przeprowadzenia wyprzedzających ratowniczych badań wykopaliskowych. Badania te przeprowadzono na podstawie decyzji nr 371/2015 z dnia 15.05 2015 r. w okresie maj - sierpień 2015 r. Kierownikiem badań był mgr Przemysław Wierzbicki. W skład zespołu badawczego wchodzili ponadto mgrowie Tomasz Sajecki i Alan Jaskot.

Stanowisko Krzeczyn Wielki 15 położone jest na terenie województwa dolnośląskiego, w powiecie lubińskim, w gminie Lubin. Pod względem fizycznogeograficznym stanowisko znajduje się na obszarze Wysoczyzny Lubińskiej. Przed przystąpieniem do badań teren stanowiska był użytkowany rolniczo. Badania objęły powierzchnię wyżnej terasy oraz krawędź terasy niżnej źródeł rzeki Baczyny.

W I etapie przebadano 136 arów, natomiast w II etapie 58,1 ara (ryc.2). Przed przystąpieniem do prac stanowisko zostało namierzone geodezyjne oraz podzielone na jednoarowe odcinki badawcze. Odhumusowanie przeprowadzono mechanicznie, za pomocą koparki kołowej zaopatrzonej w bezzębną łyżkę. Resztki humusu oraz wydzielone obiekty i nawarstwienia wyeksplorowano ręcznie. Wydzielone jednostki stratygraficzne zarejestrowane zostały standardowymi metodami stosowanymi w trakcie badań, wykonano dokumentację fotograficzną, rysunkową oraz opisową. Obiekty i nawarstwienia namierzane zostały przy pomocy tachimetra elektronicznego oraz w sposób konwencjonalny. Stanowisko pokrywała warstwa orna, próchnicza o miąższości 0,30-0,40 m, pod którym zalegała glina.

W I etapie badań odkryto i zarejestrowano łącznie 370 obiektów, z których 92 zawierało materiał zabytkowy, który powiązać możemy z kulturą łużycka, okresami średniowiecza, nowożytności i XX wiecznym. Materiał zabytkowy stanowi 1599 fragmentów ceramiki naczyniowej, gliniane dysze miechów, przedmioty metalowych, żarno oraz fragmenty polepy i kości zwierzęce. Ogólną charakterystykę zarejestrowanych zabytków przedstawiono w tabeli 1a i 1b, natomiast szczegółowe dane metryczne wyróżnionych obiektów zaprezentowano w dołączonym do sprawozdania inwentarzu obiektów. W tym miejscu nadmienić możemy, że obiekty związane z kulturą łużycką występują w centralnej partii stanowiska i nie tworzą wyraźnej koncentracji natomiast obiekty związane ze średniowieczem znalezione zostały w środkowej partii. Obiekty średniowieczne tworzą zwartą grupę. Są one w dużej mierze związane z produkcją żelaza.

W II etapie badań odkryto i zarejestrowano łącznie 100 obiektów, z których 13 zawierało materiał zabytkowy (w przypadku 12 z nich udało się ustalić chronologię), który powiązać możemy z kulturą łużycka, okresami średniowiecza i nowożytności. Materiał zabytkowy stanowiły 163 fragmenty ceramiki naczyniowej.

Ogólną charakterystykę zarejestrowanych zabytków przedstawiono w tabeli 2a i 2b, natomiast szczegółowe dane metryczne wyróżnionych obiektów zaprezentowano w dołączonym do sprawozdania inwentarzu obiektów. Odkryte podczas II etapu obiekty w większości pozbawione były materiału ceramicznego, a co za tym idzie nie ustalono ich chronologii. W porównaniu z I etapem obiekty występowały w większym rozrzedzeniu, nie tworząc większych skupisk, co może świadczyć o zakończeniu się stanowiska w tym miejscu.

W kierunku południowym natomiast wystąpiły obiekty datowane, związane zarówno z kulturą łużycką, jak i z okresem późnego średniowiecza. Nie wyklucza się dalszego kontynuowania się stanowiska w tym kierunku (Ryc. 2).

Rysunki w skali 1:20 lub 1:50.

Inwentarz obiektów będzie zawierał wszystkie obiekty zadokumentowane w I i II etapie badań.

Inwentarz obiektów będzie zawierał wszystkie obiekty zadokumentowane w I i II etapie badań.

Zwłaszcza w kierunku wschodnim.

4

---