Teleologia - cele.

M. Grzegorzewska jako pierwsza sformułowała cele pedagogiki specjalnej. Nastawiona głównie na kształcenie i wychowanie osób niepełnosprawnych.

O. Lipkowski wyróżnił 3 podstawowe cele:

  1. humanitarny - jednostce upośledzonej i słabszej należy zapewnić szczególne prawa do pomocy w uzyskaniu pełni rozwoju i akceptacji w środowisku społecznym.

  2. Wychowawczy - jednostkę upośledzoną należy wszechstronnie kształcić i umożliwić optymalny rozwój, aby mogła jak najpełniej spełniać swoje zadania społeczne

  3. Ekonomiczny (utylitarny) - jednostkę upośledzoną należy jak najlepiej przygotować do przyszłych sytuacji w pracy zawodowej i w miarę możliwości uniezależnić od pomocy społecznej.

Prof. Hulek - cel rewalidacji:

Dążenie do przywrócenia jednostce niepełnosprawnej maksymalnej sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej, przygotowanie w miarę możliwości do normalnego życia i włączenie do społeczności.

Z. Sękowska - wszechstronny i maksymalny rozwój i przygotowanie do użytecznego życia w społeczeństwie

Występuje znaczna trudność przełożenia celu ogólnego na konkretne zadania uwzględniając specyfikę niepełnosprawności.

W. Grasik - ukierunkowanie działań:

  1. Twórcza akceptacja niepełnosprawności (akceptacja własnej niepełnosprawności, ale także świadomość własnych umiejętności, poszukiwanie własnych zasobów twórczych)

  2. Kreacja nad korekcją - nie tylko poprawianie, ale i tworzenie nowych wartości

  3. Profilaktyka - zapobieganie pogłębianiu się stanu niepełnosprawności (profilaktyka wtórna)

  4. Integracja - przygotowanie do życia osób niepełnosprawnych w życiu społecznym osób pełnosprawnych zarówno osoby niepełnosprawne jak i pełnosprawne

  5. Nie budzić złudnych nadziei

Etyczne aspekty rewalidacji osób niepełnosprawnych:

6 koncepcji (Ch. Perelman)

  1. Każdemu to samo

  2. Każdemu według jego zasług

  3. Każdemu według jego dzieł

  4. Każdemu według jego potrzeb

  5. Każdemu według jego pozycji

  6. Każdemu według tego co przyznaje mu prawo

Zależność osób niepełnosprawnych względem innych ludzi:

  1. Obiektywna - wynika głównie z rodzaju i stopnia niepełnosprawności

  2. Subiektywna - emocjonalna - chociaż osoba niepełnosprawna ma potencjalne możliwości samodzielności, woli pozostać pod opieką osób pełnosprawnych by czuć się bezpieczniej