Nowy system ubezpieczeń społecznych.

W 1997 r. Sejm uchwalił trzy ustawy przygotowujące warunki do wprowadzenia nowego systemu ubezpieczeń społecznych:

• o wykorzystaniu wpływów z prywatyzacji części mienia Skarbu Państwa na cele związane z reformą ubezpieczeń społecznych,

• o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych,

• o pracowniczych programach emerytalnych (daty uchwalenia ustaw i miejsca ich publikacji podajemy w wykazie aktów prawnych).

Ustawy te stanowią część pakietu ustaw wprowadzających nowy, trójfilarowy system emerytalny, stanowiący najważniejszą część systemu ubezpieczenia społecznego. Ustawę o tym systemie Sejm przyjął 13 października 1998 r. Jest ona często nazywana ustawą - matką. Określa bowiem podstawowe zasady ubezpieczenia społecznego, wprowadza nowe rodzaje ubezpieczeń emerytalnych, rentowych, chorobowych i wypadkowych, reguluje zasady finansowania, wysokości i sposób ustalania składek, funkcje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i Funduszu Rezerwy Demograficznej.

Trójfilarowy system ubezpieczenia społecznego sprowadza się do tego, że:

• pierwszy filar będzie funkcjonowała na zasadach zbliżonych do dzisiejszego ubezpieczenia emerytalno - rentowego; będzie powszechny i obowiązkowy, obsługiwany przez zreformowany Zakład Ubezpieczeń Społecznych,

• drugi filar będzie funkcjonował na zasadach kapitalizacji części składek, a więc będzie ubezpieczeniem kapitałowym, realizowanym za pomocą otwartych funduszy emerytalnych; w przyszłości ma to też być ubezpieczenie powszechne,

• trzeci flar ma charakter dobrowolny i jest przewidziany jako grupowa lub indywidualna form oszczędzania; obejmuje m.in. takie formy , jak tzw. Pracownicze fundusze emerytalne.

W najbardziej uproszczony sposób konstrukcję nowego systemu emerytalnego w

Polsce można przedstawić następująco:

Trzy filary nowego systemu emerytalnego

I filar	II filar	III filar
Obowiązkowy	Obowiązkowy	Dobrowolny
Zreformowany ZUS	Otwarte fundusze emerytalne zarządzane przez prywatne instytucje	Pracownicze fundusze emerytalne, fundusze inwestycyjne, towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, zakłady ubezpieczeń
Repartycyjny	Kapitałowy	Kapitałowy
Konta indywidualne	Konta indywidualne	Konta indywidualne
Gwarancja państwowa	Nadzór państwowy (UNFE)	Nadzór państwowy (UNFE) oraz PUNU

Kto trafi do poszczególnych filarów?

Zakłada się, że wszystkie osoby, które w dniu wejścia w życie reformy, tj. 1 stycznia 1999 r. ukończyły 50 lat życia, pozostaną w obecnym systemie. Oznacza to, że nie zmienią się zasadniczo w stosunku do nich zasady nabywania prawa do emerytury oraz wymiar świadczeń.

Osoby, które ukończą 30 lat, a nie osiągną wieku 50 lat będą miały prawo wyboru systemu ubezpieczeń. Osoby te mogą na swój wniosek przystąpić - poprzez zawarcie umowy - do wybranego funduszu emerytalnego. Jeżeli tego nie uczynią do 30 grudnia 1999 r., to należy przyjąć, że podjęły decyzję w pozostaniu w systemie ZUS-owskim. Oznacza to, że cała składka na ubezpieczenie emerytalne przekazywana będzie do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Osoby poniżej 30 lat zostaną obowiązkowo objęte nowym systemem emerytalnym. Część ich składki będzie zasilać podstawowy system emerytalny, a część wpływać będzie do otwartego funduszu emerytalnego. Osoby te będą zobowiązane do zawarcia umowy z wybranym funduszem emerytalnym w terminie do 30 września 1999 r. Jeśli jednak nie dopełnią obowiązku i nie przystąpią do otwartego funduszu emerytalnego, uzyskają członkostwo w otwartym funduszu emerytalnym, określonym w wyniku losowania, które przeprowadzi Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Kogo obejmie reforma systemu emerytalnego

Osoby urodzone przed 1 stycznia 1949 r.	Będą otrzymywały emeryturę według dotychczasowych zasad
Osoby urodzone po 31 grudnia 1948 r., a przed 1 stycznia 1969 r.	Mogą wybrać, czy będą otrzymywać emeryturę tylko z I zreformowanego filaru, czy też i z I, i z II filaru systemu emerytalnego
Osoby urodzone po 31 grudnia 1968 r.	Obowiązkowo wejdą do zreformowanego systemu emerytalnego, będą otrzymywać emeryturę z I i z II filaru systemu emerytalnego

Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych dotyczy wszystkich grup ubezpieczonych, poza sędziami, prokuratorami, rolnikami indywidualnymi oraz żołnierzami zawodowymi i funkcjonariuszami służb mundurowych (Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Służby Więziennej i Państwowej Straży Pożarnej), którzy w dniu wejścia ustawy w życie pozostawali w służbie.

Nowe rodzaje ubezpieczeń

Na ubezpieczenia społeczne będą składały się cztery odrębne rodzaje ubezpieczeń. Są to:

• ubezpieczenie emerytalne, z którego będą wypłacane emerytury;

• ubezpieczenia rentowe, z którego mają być wypłacane renty z tytułu niezdolności do pracy, spowodowanej stanem zdrowia, renty rodzinne, renty szkoleniowe, zasiłki pogrzebowe;

• ubezpieczenie w razie choroby i macierzyństwa, tzw. Ubezpieczenie chorobowe, z którego wypłacane będą zasiłki chorobowe ( w przypadku pracowników- począwszy od 36 dnia absencji chorobowej), zasiłki opiekuńcze, zasiłki macierzyńskie, zasiłki porodowe;

• ubezpieczenie z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, tzw. Ubezpieczenie wypadkowe; podstawowe świadczenia wypłacane z tytułu tego ubezpieczenia to renty z tytułu niezdolności do pracy, spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, zasiłki chorobowe.

Wypłacalność świadczeń z ubezpieczeń społecznych gwarantowana jest przez państwo.

Nie wszystkie rodzaje nowych ubezpieczeń są obowiązkowe. Ustawa wprowadza dobrowolność niektórych, a nawet brak możliwości skorzystania z pewnych przez niektóre grupy społeczeństwa.

Szukasz gotowej pracy ?

To pewna droga do poważnych kłopotów.

Plagiat jest przestępstwem !

Nie ryzykuj ! Nie warto !

Powierz swoje sprawy profesjonalistom.

Ubezpieczenie społeczne

Ubezpieczenie Ubezpieczenie Ubezpieczenie Ubezpieczenie
emerytalne rentowe w razie choroby z tytułu wypadków

i macierzyństwa, przy pracy i chorób

tzw. ubezpieczenie chorobowe zawodowych,

tzw. wypadkowe

---