WSTRZĄS KARDIOGENNY
Definicja
Postać wstrząsu uwarunkowana zmniejszeniem objętości wyrzutowej i (lub) minutowej serca.
Jest następstwem upośledzenia czynności mechanicznej serca.
Etiopatogeneza - upośledzenie czynności mechanicznej serca może być spowodowane :
upośledzonym napełnianiem serca
tamponada serca,
znaczna tachykardia,
bradykardia,
inne zaburzenia rytmu serca
osłabieniem siły skurczu serca
zapalenie mięśnia sercowego,
toksyczne uszkodzenie mięśnia sercowego,
zawał mięśnia sercowego
zmianami strukturalnymi mięśnia sercowego
oderwanie mięśnia brodawkowatego lub struny ścięgnistej,
przedziurawienie przegrody międzykomorowej
przeszkodą mechaniczną
masywny zator tętnicy płucnej,
odma wentylowa,
wadliwa sztuczna zastawka,
nowotwór serca
Obraz kliniczny - uzależniony jest od przyczyny wywołującej wstrząs :
spadek ciśnienia skurczowego krwi poniżej 90 mmHg,
tachykardia (może nie występować w zawale powikłanym blokiem II lub III stopnia),
objawy zastoju krwi w krążeniu płucnym,
skąpomocz.
Rozpoznanie :
wywiad,
badanie ekg (cechy zawału m.s., zaburzenia rytmu serca),
badanie ECHO
upośledzenie kurczliwości mięśnia sercowego,
zmniejszenie objętości wyrzutowej i minutowej serca,
zmianyw zastawkach,
przeciek międzykomorowy
rtg klatki piersiowej (objawy przekrwienia płuc),
gazometria (cechy kwasicy i niedotlenienia).
Postępowanie lecznicze :
zastosowanie tlenoterapii,
zapewnienie dostępu do żyły igłą typu Venflon,
chorym pobudzonym podaje się diazepam,
chorym cierpiącym z powodu bólu podaje się morfinę,
chorym z bradykardią podaje się atropinę,
podaje się glikokortykosterydy w dużych dawkach
hydrokortyzon,
metyloprednizolon
należy ocenić i skorygować zaburzenia
wodno - elektrolitowe
kwasowo - zasadowe,
płyny przetacza się tylko pod kontrolą OCŻ,
przy niskich wartościach ciśnienia tętniczego
leki poprawiające czynność wyrzutową serca
(dopamina, dobutamina, noradrenalina),
leczenie powinno być prowadzone w specjalistycznym ośrodku kardiologicznym i powinno być ukierunkowane na przyczynę.