Zaburzenia motoryki i organizacji u dziecka, a nieprawidłowa lateralizacja.(s73)
Wg. M. Stambak, V. Monod i J. de Ajuriaguerry podają iż niski poziom graficzny pisma częściej wykazują bowiem dzieci leworęczne (73%) niż praworęczne (62%). Trudności te nasilają się z wiekiem. Według tych autorów, fakt mniejszej wydolności ruchowej i słabszej orientacji w przestrzeni, a co za tym idzie gorszych wyników w nauce.
Jednak według H. Spionek obniżenie sprawności ruchowej występuje tylko u niektórych osób leworęcznych.
W przypadku leworęczności patologicznej u dzieci, które na skutek uszkodzenia półkuli lewej , pierwotnie dominującej, posługują się lewą ręką kontrolowaną przez półkul e prawą, która musiała przejąć funkcję dominującą. W tej sytuacji motoryka jest kierowana „zastępczo” przez półkule prawą. Mało sprawną ruchowo są też dzieci leworęczne niesłusznie przeuczane na prawą rękę. Dzieci o opóźnionym procesie rozwoju lateralizacji - pierwotnie oburęczne, także z reguły są mało sprawne ruchowo, nie tylko w zakresie szybkości i precyzji ruchów każdej z rąk, ale i wzajemnego ich współdziałania.
U dzieci leworęcznych i z nieprawidłową lateralizacją (w niektórych przypadkach) stwierdza się zaburzenia orientacji w lewej i prawej stronie schematu ciała i przestrzeni - nie potrafi wskazać swojej L i P ręki.
Nieopanowanie orientacji na tym etapie rozwoju nie pozwala im przejść do kolejnych etapów kształtowania się orientacji.
W dalszym etapie nie potrafi ujmować skąplikowanych stosunków przestrzennych, wykonywać na własnej osobie podwójnych poleceń i podwójnie skrzyżowanych. Nie umie ich wykonać na osobie znajdującej się naprzeciwko, ani ustalenia położenia 3 przedmiotów wobec siebie.
Opóźnienia rozwoju lateralizacji wiążą się często z trudnościami w orientacji w schemacie ciała i przestrzeni. Trudności te są zrozumiałe u osób oburęcznych, u których brak jest odczuwalnego tonusu mięśniowego kończyn wiodących po jednej stronie ciała.
Orientacja w L i P stronie ciała kształtuje się w ciągu życia dziecka na skutek kojarzenia doznań dotykowo - kinestetycznych, płynących z wnętrza organizmu, doznań wzrokowych wywoływanych bodźcami odbieranymi z zewnątrz i nazw prawa - lewa przekazywanych przez otoczenie, a dotyczących spostrzeganych bodźców.
Dzieci z nieprawidłową lateralizacją mają często trudności z orientowaniem w przestrzeni kształtów i figur geometrycznych. Zdaniem H. Spionek szczególnie trudne jest odtwarzanie kształtów asymetrycznych. Wymaga to bowiem konieczności właściwej wzrokowej oceny i podporządkowanego tej ocenie graficznego odwzorowania. Tego typu trudności mają także swoje dalsze konsekwencje w postaci niepowodzeń w nauce i pisaniu.