Kiedy sytuacja rodziny staje się naprawde rozpaczliwa i myslimy, ze po prostu nie możemy przezyc jeszcze jednego dnia w niepewnosci, strachu, biedzie i ustawicznym cierpieniu, możemy zdecydowac sie na podjecie dzialania. Dobrze, ale jakiego dzialania? Tak wiele zalezy od wyboru wlasciwego kierunku.
Chce przemyslec: czy biorac pod uwage aktualny stan mojego umyslu osiagnietego zloscia, rozgoryczeniem i zametem moga podjac madra decyzje? Moze zbyt szybko uleglam, w dobrej wierze, przyjacielskim radom, ktore opieraja sie tylko na ograniczonej znajomosci wszystkich faktow?
Rozwazanie na dzisiaj
Jestem u kresu wytrzymalosci, przez dlugi czas zylam w wielkim wzburzeniu. Bede jednak nadal cierpliwa, dajac sobie czas na zastanowienie sie nad wyborem. Czy radykalna zmiana bedzie rzeczywiscie lepsza dla mnie i moich dzieci, a takze dla mego malzonka?
Zanim podejme decyzje lub jakiekolwiek kroki, podwoje moje wysilki w stosowaniu programu Al.-Anon. Moze to doprowadzic mnie do zupelnie innych, bardziej korzystnych rozwiazan , anizeli tych drastycznych, ktore bralam pod uwage.
* Upewnij sie, czy lekarstwo, na ktore zdecydowalas sie w pospiechu i w chwili rozpaczy, nie okaze sie gorsze od choroby*
Pozdrawiam cieplutko zycząc Pogody Ducha i wspaniałych odczuc
Dziekuje za to, ze Jesteście
april Krysia