PYTANIA TESTOWE DLA STUDENTÓW Z TEMATU “OPARZENIA U DZIECI”

1. Oparzenia u dzieci różnią się od oparzeń u pacjentów dorosłych ponieważ:

1. istnieją istotne różnice budowy, proporcji ciała oraz funkcjonowania wielu układów i narządów

2. u dzieci dominują oparzenia płynami, a u dorosłych płomieniem

3. odległe skutki wywołane przez rozległe blizny przerostowe i przykurcze mogą u dzieci ulec pogłębieniu wraz ze wzrostem

4. prawdziwe wszystkie powyższe

5. prawdziwe b i c.

2. W wyniku rozległego oparzenia rozwija się wstrząs, w którym dominują następujące składowe:

1. kardiogenna

2. hypowolemiczna

3. bólowa

4. w wyniku oparzenia nie dochodzi do rozwoju wstrząsu

5. prawdziwe b i c.

3. W pierwszych godzinach po rozległym oparzeniu termicznym najważniejsze jest:

1. skuteczna resuscytacja płynowa

2. podanie szerokowidmowych antybiotyków

3. uzupełnianie niedoborów białkowych

4. postępowanie przeciwodleżynowe

5. prawdziwe wszystkie powyższe

4. Rozległy uraz oparzeniowy u dziecka:

1. wywołuje odpowiedź wielu układów i narządów - tzw. chorobę oparzeniową

2. stanowi bezpośrednie zagrożenie życia

3. powoduje hiperkatabolizm

4. prawdziwe wszystkie powyższe

5. prawdziwe a i b.

5. Wskazaniem do leczenia w ośrodku wysokospecjalistycznym jest

1. oparzenie elektryczne

2. oparzenie termiczne I stopnia 12 % powierzchni ciała

3. oparzenie kontaktowe ręki

4. żadne z powyższych

5. prawdziwe a i c.

6. Nacięcia odbarczające w oparzeniach okrężnych wykonuje się:

1. dla uzyskania dekompresji tkanek położonych w głębi, najlepiej w ciągu pierwszych 6 godzin

2. nie tylko w obrębie kończyn

3. z powodu zagrażającego niedokrwienia części obwodowej w przypadku kończyn

4. prawdziwe wszystkie powyższe

5. prawdziwe a i c.

7. Wczesne wycięcie tkanek martwiczych z rany oparzeniowej i pokrycie przeszczepem skóry własnej:

1. dotyczy wyłącznie pacjentów z urazem inhalacyjnym

2. wykonywane jest w 10-14 dobie od urazu

3. nigdy nie jest wykonywane w czasie jednego zabiegu operacyjnego

4. u dzieci dotyczy ran o głębokości IIB i III stopnia

5. prawdziwe wszystkie powyższe

8. Przeszczepy skóry własnej pośredniej grubości pobiera się:

1. z dowolnej okolicy ciała bez zmian i wykwitów patologicznych

2. tylko z dolnej połowy ciała

3. z okolicy nieoparzonej, bez zmian i wykwitów patologicznych, wyłączając twarz i ręce

4. nigdy z głowy

5. tylko z dużych, płaskich powierzchni

9. Trwałe zamknięcie rany oparzeniowej stanowi:

1. własny naskórek

2. przeszczep skóry alogenicznej

3. przeszczep skóry własnej lub izoprzeszczep (od bliźniaka jednojajowego)

4. prawdziwe a i c

5. prawdziwe wszystkie powyższe

10. Nacinanie przeszczepów skóry dermatomem siatkowym ma na celu:

1. uzyskanie lepszej blizny poprzez rozciągnięcie przeszczepu

2. zapobieganie powstawaniu przykurczów

3. pokrycie większej powierzchni rany

4. umożliwienie ranie „oddychania”

5. żadne z powyższych

11. Blizny pooparzeniowe u dzieci:

1. mają tendencję do przerastania

2. są skutkiem leczenia przeszczepami skóry

3. nie występują w miejscach zastosowania przeszczepów skóry

4. znikają z wiekiem

5. wymagają leczenia operacyjnego

12. Wysokonapięciowe oparzenia elektryczne:

1. skutkiem jest zazwyczaj amputacja

2. przypominają uraz zmiażdżeniowy

3. wymagają fasciotomii

4. prawdziwe wszystkie powyższe

5. prawdziwe a i c

---