PYTANIA TESTOWE DLA STUDENTÓW Z TEMATU “OPARZENIA U DZIECI”

  1. Oparzenia u dzieci różnią się od oparzeń u pacjentów dorosłych ponieważ:

    1. istnieją istotne różnice budowy, proporcji ciała oraz funkcjonowania wielu układów i narządów

    2. u dzieci dominują oparzenia płynami, a u dorosłych płomieniem

    3. odległe skutki wywołane przez rozległe blizny przerostowe i przykurcze mogą u dzieci ulec pogłębieniu wraz ze wzrostem

    4. prawdziwe wszystkie powyższe

    5. prawdziwe b i c.

  1. W wyniku rozległego oparzenia rozwija się wstrząs, w którym dominują następujące składowe:

    1. kardiogenna

    2. hypowolemiczna

    3. bólowa

    4. w wyniku oparzenia nie dochodzi do rozwoju wstrząsu

    5. prawdziwe b i c.

  1. W pierwszych godzinach po rozległym oparzeniu termicznym najważniejsze jest:

    1. skuteczna resuscytacja płynowa

    2. podanie szerokowidmowych antybiotyków

    3. uzupełnianie niedoborów białkowych

    4. postępowanie przeciwodleżynowe

    5. prawdziwe wszystkie powyższe

  1. Rozległy uraz oparzeniowy u dziecka:

    1. wywołuje odpowiedź wielu układów i narządów - tzw. chorobę oparzeniową

    2. stanowi bezpośrednie zagrożenie życia

    3. powoduje hiperkatabolizm

    4. prawdziwe wszystkie powyższe

    5. prawdziwe a i b.

  1. Wskazaniem do leczenia w ośrodku wysokospecjalistycznym jest

    1. oparzenie elektryczne

    2. oparzenie termiczne I stopnia 12 % powierzchni ciała

    3. oparzenie kontaktowe ręki

    4. żadne z powyższych

    5. prawdziwe a i c.

  1. Nacięcia odbarczające w oparzeniach okrężnych wykonuje się:

    1. dla uzyskania dekompresji tkanek położonych w głębi, najlepiej w ciągu pierwszych 6 godzin

    2. nie tylko w obrębie kończyn

    3. z powodu zagrażającego niedokrwienia części obwodowej w przypadku kończyn

    4. prawdziwe wszystkie powyższe

    5. prawdziwe a i c.

  1. Wczesne wycięcie tkanek martwiczych z rany oparzeniowej i pokrycie przeszczepem skóry własnej:

    1. dotyczy wyłącznie pacjentów z urazem inhalacyjnym

    2. wykonywane jest w 10-14 dobie od urazu

    3. nigdy nie jest wykonywane w czasie jednego zabiegu operacyjnego

    4. u dzieci dotyczy ran o głębokości IIB i III stopnia

    5. prawdziwe wszystkie powyższe

  1. Przeszczepy skóry własnej pośredniej grubości pobiera się:

    1. z dowolnej okolicy ciała bez zmian i wykwitów patologicznych

    2. tylko z dolnej połowy ciała

    3. z okolicy nieoparzonej, bez zmian i wykwitów patologicznych, wyłączając twarz i ręce

    4. nigdy z głowy

    5. tylko z dużych, płaskich powierzchni

  1. Trwałe zamknięcie rany oparzeniowej stanowi:

    1. własny naskórek

    2. przeszczep skóry alogenicznej

    3. przeszczep skóry własnej lub izoprzeszczep (od bliźniaka jednojajowego)

    4. prawdziwe a i c

    5. prawdziwe wszystkie powyższe

  1. Nacinanie przeszczepów skóry dermatomem siatkowym ma na celu:

    1. uzyskanie lepszej blizny poprzez rozciągnięcie przeszczepu

    2. zapobieganie powstawaniu przykurczów

    3. pokrycie większej powierzchni rany

    4. umożliwienie ranie „oddychania”

    5. żadne z powyższych

  1. Blizny pooparzeniowe u dzieci:

    1. mają tendencję do przerastania

    2. są skutkiem leczenia przeszczepami skóry

    3. nie występują w miejscach zastosowania przeszczepów skóry

    4. znikają z wiekiem

    5. wymagają leczenia operacyjnego

  1. Wysokonapięciowe oparzenia elektryczne:

    1. skutkiem jest zazwyczaj amputacja

    2. przypominają uraz zmiażdżeniowy

    3. wymagają fasciotomii

    4. prawdziwe wszystkie powyższe

    5. prawdziwe a i c