Scenariusz zajęć logorytmicznych.

Temat: Bawimy się ruchem i dźwiękiem.

Czas trwania: 45 minut

Grupa: 5,6 latki

Prowadzący:

Paulina Gawłowska
Roksana Cheda
Joanna Brodzińska

Cele główne:

- utrwalenie nawyku prawidłowego oddychania (pogłębienie oddechu, wydłużenie fazy wydechowej
- rozwijanie umiejętności podziału tekstu na sylaby oraz łączenia ich z ruchem
- zwrócenie uwagi dziecka na zjawiska wspólne dla muzyki i mowy (np.: rytm, tempo, melodia, głośność i barwę dźwięku, artykulacja
- stwarzanie dziecku okazji do wypowiadania się
- rozwijanie umiejętności gry na instrumentach
- połączenie terapii logopedycznej z zainteresowaniami dziecka
- podniesienie poziomu własnej wartości oraz wiary we własne możliwości dziecka
- rozwijanie umiejętności łącznie śpiewu z grą na instrumencie.

Cele szczegółowe

Uczeń potrafi:

-wykonywać polecenia Nauczyciela

-inscenizować ruchem wskazaną czynność

-prawidłowo oddychać

-różnicować dźwięki z otoczenia

-naśladować rytm w mowie i ruchu ciała

-zapamiętywać i powtarzać/ odtwarzać z pamięci wierszyki i piosenki
-skoncentrować swoją uwagę na konkretnej czynności

Metody:

-podająca

-aktwizująca

-praktycznego działania

Formy:

-indywidualna

-zbiorowa

-zespołowa

Srodki:

-słomki
-balonik
-zabawka żółwia
-książka
-krążek zielony i czerwony
-tamburyno
-odtwarzacz CD
-płyta z nagraniem

I. Cwiczenia wstępne.

1.Powitanie dzieci przez Nauczyciela.

2.Przedstawiamy się.

Dzieci dzielą swoje imiona na sylaby.

3. „Gorąca zupa”.
Dzieci układają ręce na kształt głębokiego talerza. Dmuchają na „gorącą zupę” ciągłym strumieniem powietrza.

II. Ćwiczenia wstępne:

1.Ćwiczenia warg i policzków:
Niesforny balonik- nadymanie jednego policzka i przesuwanie powietrza z jednej strony jamy ustnej do drugiej - wargi złączone.

Zajączek - wciąganie policzków do jamy ustnej, policzki ściśle przylegają do łuków zębowych, wargi tworzą „zajęczy pyszczek”.

Całuski - wargi ściągnięte, wywinięte do przodu - jak przy cmoknięciu.

Mam wąsy- utrzymanie słomki między nosem a górną wargą.

Nic nie powiem- mocne zaciśniecie rozciągniętych warg.

2.Ćwiczenia języka:

Dotykamy palcem lub zimną łyżeczką podniebienia tuż za górnymi zębami, nazywając je zaczarowanym miejscem, parkingiem itp.. w którym język (krasnoludek, samochód) powinien przebywać, gdy mamy zamkniętą buzię.

Chomik- wypycha policzki jedzeniem, a ty pokaż jak można wypchnąć policzki językiem, raz z prawej raz z lewej strony.

Malarz - maluje sufit dużym pędzlem. Pomaluj pędzlem (językiem) swoje podniebienie, zaczynając od zębów w stronę gardła.

Młotek- wbijamy gwoździe w ścianę. Spróbuj zamienić język w młotek i uderzaj o dziąsła tuż za górnymi zębami, naśladując 

Przytrzymywanie czubkiem języka przy podniebieniu rodzynek, pastylek pudrowych itp.

3.Ćwiczenia oddechowe:

• Dziecko nadmuchuje balonik, wypuszcza z niego powietrze, łapie oddech i ponownie dmucha w ustnik balonika. Potem dmucha ale nie wypuszcza już powietrza, po wydechu zaciska ustnik, bierze wdech i dmucha dalej, powtarza tak długo, aż osiągnie odpowiednią wielkość balonika.

• „Wzdychanie”, dziecko siada wygodnie i kładzie ręce na udach, prowadzący prosi, aby dziecko wyobraziło sobie, że jest bardzo zmęczone, każe mu nabrać powietrze głęboko do płuc, zatrzymać wydech przez chwilę, pochylić się do przodu, rozluźnić i pozwolić aby powietrze wypłynęło jednym długim westchnieniem „ahhhh...”

4.Ćwiczenia oddechowo-fonacyjne:

• Dziecko wykonuje szybki wdech przez nos i zatrzymuje powietrze przez 3 sekundy, potem wydycha powoli.

• Dziecko leży na podłodze z misiem lub książką na brzuchu. Lewa dłoń leży na górnej części klatki piersiowej, a prawa na brzuchu. Dziecko wdycha powietrze przez nos lub usta i nos (wyczuwa unoszenie się brzucha ku górze, lewa dłoń leży nieruchomo), wypuszcza powietrze przez usta wymawiając przeciągniętą głoskę s (brzuch opada, lewa dłoń leży nieruchomo).
  

5. Ćwiczenia podniebienia miękkiego:

• Zmęczony piesek- język wysunięty z szeroko otwartych ust, wdychanie i wydychanie powietrza ustami.

• Chory krasnoludek - kaszlenie z językiem wysuniętym z ust.

• Balonik - nabieranie powietrza ustami, zatrzymanie w policzkach, następnie wypuszczanie nosem.

III Ćwiczenia właściwe:

1.Rozmowa z żółwiem - w tej grze logopeda używa zabawki żółwia nakładanej na rękę. Żółw powoli zbliża się do dziecka, kiedy ono używaj wolnej i zrelaksowanej mowy. Kiedy dziecko zaczyna mówić szybko i pojawiają się napięcia, żółw zatrzymuje się i powoli zaczyna chować się do swojej skorupie. Jeśli nie masz zabawki żółwia, możesz użyć samochodu poruszającego się powoli po stole i omijającego przeszkody.

2. Zabawa w pociąg. Dzieci ustawiają się jedno za drugim, naśladując pociąg. Na dany sygnał „pociąg" rusza, a dzieci wypowiadają dźwięk ,,sz-sz-sz... sz-sz-sz" początkowo wolniej, później prędko (wargi wysuwają się, przód języka zbliża się do dziąseł). W oznaczonym miejscu ,,pociąg" wjeżdża na most, słychać dudnienie kół — dzieci naśladują je: ,,dż-dż-dż... dż-dż-dż" i znów ,,sz-sz-sz... sz-sz-sz". Wreszcie pociąg staje, wydając coraz

ciszej dźwięk ,,ssss...". 

3. Sklep z zabawkami. Dzieci podzielone są na kilka grup, które przedstawiają, np.lalki, misie, kolej, piłki i umawiają się, że lalki wypowiadają słowo „ma-ma", dzieląc je na zgłoski, tak jak prawdziwe lalki, misie — „mru-mru", kolej — ,,pach-pach-pach", piłki — „pac-pac-pac" (podskakując jednocześnie).

Jedno z dzieci jest kupującym, wychowawczyni sprzedaje zabawki. Dziecko wchodzi  do sklepu i prosi np. o lalkę, wtedy wychowawczyni wskazuje na stojącą grupę lalek, które wyraźnie wypowiadają słowo ,,ma-ma". Dzieci (jedno, dwoje lub troje), które zdaniem sprzedawczyni najwyraźniej wypowiedziały dźwięki, odchodzą z kupującym. Rodzaj zabawek można zmieniać, aby ćwiczyć coraz to inne zgłoski, wprowadzamy do sklepu traktory (tur, tur, tur), bąki (rrr), samochody (tu... tu... tu) itp.

4.  „Samochody” - /krążki, tamburyno, zielony i czerwony znak/ - dzieci wykonują siad skulny na plastikowych krążkach w oczekiwaniu na dany sygnał - dźwięk tamburyna. Gdy pojawi się dźwięk „samochody” rozpoczynają swoją jazdę i poruszają się w dowolnych kierunkach, a w momencie mijania się trąbią - piiip, piiip, piiip...; tidi, tidi, tidi.. .Odmianą zabawy jest to, że „samochody” będą poruszać się i zatrzymywać na sygnały wzrokowe (zielony krążek - „jedź”, czerwony - „zatrzymaj się”).

5. „Hop - bęc” - / kaseta z nagraniem/ - dzieci maszerują po sali zgodnie z muzyką i na przerwę w akompaniamencie wykonują odpowiednią ilość rytmicznych podskoków, kończących się przykucnięciem, np.: - hop, hop, bęc, - hop, hop, hop, bęc. itd.


IV. Ćwiczenia końcowe:

Guma do żucia - żucie gumy lub naśladowanie.
Ziewanie - świetne ćwiczenie na rozluźnienie stawu.
Małpa - ruszajcie żuchwą we wszystkich kierunkach, podobnie jak wykonują to małpy.

Pożegnanie dzieci.

---