ANESTEZJOLOGIA3.03.08

ZNIECZULENIE Z WYKONANIEM INTUBACJI

1. Wprowadzenie do znieczulenia

• W zależności do częstości pracy serca podać Atropinę

• Podać nie depolaryzujący środek zwiotczający mięśnie (Alloferin 2mg)

• Preoksygenacja czystym tlenem przez kilka minut

• Podać anestetyk dożylny

• Prowadzić pomiar ciśnienia tętniczego

• Po wystąpieniu utraty przytomności wentylować pacjenta czystym tlenem

• Po uzyskaniu prawidłowej wentylacji przy użyciu maski podać depolaryzujący środek zwiotczający mięśnie

• Zmierzyć ciśnienie tętnicze

• Po uzyskaniu odpowiedniego zwiotczenia mięśni przeprowadzić intubacje

2. Podtrzymywanie znieczulenia

• W razie potrzeby dokonać zwiotczenia przy użyciu kuraropochodnych środków zwiotczających mięśnie

• Wziewne środki znieczulające podawać w zależności od zapotrzebowania pacjenta

• Ocena głębokości znieczulenia poprzez:

• pomiar tętna

• Pomiar ciśnienia tętniczego

• obserwacji reakcji obronnych

• wzrost ciśnień oddechowych

3. Wyprowadzenie ze znieczulenia

• W porę zredukować podaż wziewnych środków znieczulających

• W razie potrzeby podać środki antagonizujące resztkowe działanie kuraropochodnych środków zwiotczających

• Zaprzestać mechanicznej wentylacji chorego i rozpocząć wentylację ręczną

• Pacjent powinien podjąć własną czynność oddechową będąc jeszcze pod działaniem zredukowanej ilości wziewnych środków znieczulających

• Po odstawieniu wziewnego anestetyku i podtlenku azotu należy pacjenta wentylować przez kilka min 100% tlenem dla uniknięcia hipoksji dyfuzyjnej

• Po częściowym uwolnieniu rurki intubacyjnej ostrożnie odessać zawartość jamy ustnej

• Pozwolić pacjentowi oddychać samodzielnie przez rurkę intubacyjną powietrzem atmosferycznym- gdy oddech jest wolny należy wykonać ekstubację

Ekstubacje można wykonać dwoma sposobami

• Stosując nadciśnienie:

• pacjenta podłączyć ponownie pod układ okrężny

• zastawkę nadciśnieniową ustawić na ok 20mbar

• wykonać 1 wdech, w trakcie wykonywania wdechu wypuścić powietrze z mankietu uszczelniającego i usunąć rurkę

• przy jednoczesnym odsysaniu tchawicy:

• wprowadzić jałowy cewnik przy użyciu jałowych rękawiczek, aż do wywołania odruchu kaszlowego

• zwolnić uszczelnienie rurki i cały czas odsysając wyprowadzić rurkę intubacyjną

4. Po wykonaniu ekstubacji.

• Udrażnić górne drogi oddechowe stosując rękoczyn Esmarcha

• W razie potrzeby ponownie odessać zawartość jamy ustno-gardłowej

• W razie konieczności podawać do oddychania tlen

• Przekazać pacjenta na oddział pooperacyjny, gdy czynność układu krążenia jest ustabilizowana

5. Komplikacje podczas wyprowadzania ze znieczulenia

a) Utrzymanie się działania opioidów:

• objawy:

- głębokie oddechy z długimi fazami bezdechu

- objętość oddechowa wysoka

- częstotliwość oddechowa niska

- pacjent oddycha tylko na polecenie

• Postępowanie:

- kontynuować wentylację zastępczą lub podać antagonistę opioidów

b) Utrzymanie się działania środków zwiotczających:

• objawy:

-krótkie szybkie oddechy

-gwałtowne ruchy oddechowe

-pacjent jest niespokojny

• Postępowanie:

-kontynuować wentylację zastępczą lub podać antagonistę środka zwiotczającego

c) Niedrożność górnych dróg oddechowych:

• Spowodowana:

-zapadnięciem się języka

-wymiotami (zachłyśnięciem się)

-skurczem oskrzeli (krtani)

Śłuzem (wydzielina, krew)

-ciałem obcym (tamponada gardła)

• Objawy:

-chrapanie

-stridor

-sinica

• Postępowanie:

-wykonanie rękoczynu Esmarcha

-w razie konieczności odessać zawartość jamy ustno-gardłowej

-ewentualnie usunąć ciało obce

-założyć rurkę ustno gardłową

-podawać do oddychania tlen

-w razie konieczności ponownie zaintubować chorego i prowadzić oddech zastępczy

1

---