26.10.2009 r.
Klasyfikacja zaburzeń mowy:
Przyczynowe (Styczek)
Objawowe (Kaczmarek)
Ilościowe (Pruszewicz)
Jakościowe (Kania)
Klasyfikacja przyczynowa wg Ireny Styczek:
Egzogenne:
Nieprawidłowe wzorce wymawianiowe
Niewłaściwe postawy wychowawcze, np. postawa mocno nadopiekuńcza
Niewłaściwa atmosfera i styl wychowawczy - nadmiernie liberalny lub perfekcjonistyczny)
Endogenne:
Dysglosja - zaburzenia mowy spowodowane wadliwą budową narządów anatomicznych mowy (np. rozszczep wargi, podniebienia, skrócone wędzidełko podjęzykowe, zbyt duży język - makroglosia, wady zgryzu - zgryz otwarty, diastema, przodozgryz, tyłozgryz, protruzja - żeby górne na zewnątrz, retruzja)
Afazja/dysfazja - brak lub zaburzenie mowy spowodowane uszkodzeniem CUN (np. wylew, wypadek komunikacyjny, przemysłowy)
Anartria/dysartria - brak mowy lub zaburzenie mowy spowodowane uszkodzeniem OUN, np. porażenie mózgowe
Alalia/dyslalia - wynikają z dysfunkcji narządów obwodowych (języka, ward), np. reranie, seplenienie
Oligofazja - mowa osób z upośledzeniem umysłowym
Schizofazja - mowa chorych psychicznie
Jąkanie - zaburzenie płynności mowy
Logoneurozy - nerwice mowy:
Mutyzm - ktoś milczy, choć mógłby mówić
Tachylalia (trzepotanie) - przyspieszenie mowy
Bradylalia (gęganie) - spowolnienie
Giełkot (paplanie) - biegunka słowna, ktoś szybciej mówi niż myśli
Dysfemia - zaburzenia mowy spowodowane zaburzeniami emocjonalnymi
Dysfrazja - zaburzenia mowy spowodowane zaburzeniami osobowości
Klasyfikacja objawowa wg Kaczmarka:
W tekście zawsze mamy treść, formę, substancję i do każdego z tych elementów dobrał zaburzenie.
Zaburzenia treści - zaburzenia chorych psychicznie i upośledzonych umysłowo:
Zaburzenia procesu uogólniania i abstrakcji
Brak logiki w budowanych tekstach
Nieprawidłowości w ukierunkowaniu myślenia
Zaburzenia formy (języka - nie nabył symboli)
Niemota - np. osoby przetrzymywane w skrajnej izolacji, nie nabył symboli, nie ma języka
Alalia
Afazja
Agramatyzm
Przejęzyczenie
Zaburzenia substancji
Płaszczyzna segmentalna - dyslalia
Płaszczyzna suprasegmentalna:
Jąkanie
Rynolalia (rynizm)
Wymowa bezkrtaniowców, którzy nie są uczeni mowy
Afonia
Giełkot
Bradylalia
Tachylalia
Segmentalna + suprasegmentalna:
Mutyzm
Palatolalia - wymawianie wszystkich głosek na podniebieniu, zmiękczone głoski
Klasyfikacja ilościowa wg Pruszewicza:
Ile jakiś jednostek pacjent źle wypowiada. Założenie: wszystkie nieprawidłowości mowy nazywa się „bełkotaniem”:
Bełkotanie izolowane - nieprawidłowa artykulacja jednej głoski
Bełkotanie częściowe - wadliwa realizacja kilku głosek
Bełkotanie wielorakie - kilka lub kilkanaście głosek
Bełkotanie uogólnione - wszystkie lub niemal wszystkie głoski źle realizowane
Klasyfikacja jakościowa wg Józefa Tadeusza Kanii (językoznawca):
Paradygmatyczne (wybór z wielu):
Elizja (mogilalia) - pacjent w ogóle nie realizuje głoski, np. `ak' - rak; `ower' - rower
Substytucja (paralalia) - zamiast właściwej głoski daje inną głoskę, np. r - j
Deformacja (dyslalia właściwa) - wymawia głoskę spoza systemu polskiego
syntagmatyczne (przyleganie, ułożenie liniowe)
elizja - wypadają fragmenty wypowiedzi
metateza - przestawianie kolejności głosek
asymilacja - upodobnienie, np. tkaczka - kaczka
dysymilacja - rozpodobnienie, np. wanena - wanna
zmiany kombinowane
Klasyfikacja logopedyczna (Grabias):
Grupa I.
Zaburzenie mowy związane z niewykształconymi sprawnościami percepcyjnymi (nie może odbierać mowy)
głuchota i niedosłuch
alalia i dyslalia
oligofazja
Grupa II.
Zaburzenia mowy związane z brakiem lub niedowładem sprawności realizacyjnych
dysglosja
mowa bezkrtaniowców
giełkot
jąkanie
anartria/dysartria
Grupa III.
Zaburzenia mowy związane z rozpadem systemu komunikacyjnego
afazja
schizofazja
Nazewnictwo:
cztery prefiksy:
a - brak, niewystepowanie
dys - zaburzenie
hipo/hypo - obniżenie
hiper/hyper - podwyższenie funkcji
sześć rdzeni:
fazja/fazis - mowa tworzona w CUN
artria - mowa tworzona/realizowana przez OUN
lalia - narządy wykonawcze (język, policzki)
fonia - tworzenie głosu (krtań)
accusis - słuch
leksja - procesy związane z czytaniem i pisaniem