Wydział : Elektryczny |
Dzień/godz.:
|
Data:
|
Nr zespołu: 17 |
Nazwisko i Imię |
Ocena z przygotowania: |
Ocena ze sprawozdania: |
Ocena: |
1. GORZKOWSKI Adam |
|
|
|
2. RACZKOWSKI Krzysztof |
|
|
|
Prowadzący: |
|
Podpis prowadzącego: |
|
WYZNACZANIE ODLEGŁOŚCI MIĘDZYPŁASZCZYZNOWYCH METODĄ ODBICIA
BRAGGA
1. Podstawy fizyczne.
Celem naszego ćwiczenia było wyznaczenie odległości międzypłaszczyznowych w przygotowanych wcześniej modelach za pomocą odbicia Bragga.
Aby można było się posługiwać równaniem Wulfa-Bragga:
,
gdzie : n - liczba całkowita (zwana rzędem odbicia),
λ - długość fali promieniowania padającego,
d(dkl) - odległość między płaszczyznami odbijającymi,
ϑ - kąt padania (połysku) mierzony między kierunkami fali padającej, a płaszczyzną
sieciową;
długość fali padającej na kryształ musi być tego samego rzędu wielkości co stała sieci krystalicznej. W przypadku badania rzeczywistych sieci krystalicznych wykorzystujemy fale o długości rzędu 0,1 [nm]. Ponieważ obsługa potrzebnej w tym wypadku aparatury rentgenowskiej jest skomplikowana i niebezpieczna, w ćwiczeniu posługujemy się modelem sieci krystalicznej, którego stała sieci jest tego samego rzędu wielkości co wykorzystywane przez nas mikrofale o długości ok. 0,3 [m].
Układ pomiarowy zestawiony w ćwiczeniu składał się z :
a) lampy mikrofalowej zwanej klistronem,
b) soczewek parafinowych ( pierwsza soczewka przekształcała emitowane fale w wiązkę równoległą, a następna skupiała ją na detektorze),
c) modelu kryształu,
d) detektora mikrofal,
e) woltomierza i oscyloskopu.
Badany model składał się ze sklejonych ze sobą kulek polisterynowych o średnicy 4,5 [cm] i miał strukturę płasko scentrowanej sieci regularnej.
Ćwiczenie przez nas wykonywane składało się z dwóch etapów. W pierwszym etapie za pomocą siatki dyfrakcyjnej o znanych parametrach wyznaczyliśmy długość fali emitowanej przez klistron wykorzystując wzór:
.
W drugim etapie mając wcześniej wyznaczoną długość fali oraz znając stałe sieci krystalicznych szukaliśmy odbić Bragga dla badanych modeli.
2. WYKONANIE ĆWICZENIA
a) Dokonujemy pomiaru kąta, dla którego występuje pierwsze maksimum i zachodzi odbicie Bragga. (nie bierzemy pod uwagę w tym przypadku odbicia „zerowego” - przy 00)
Uzyskany przez nas wynik pomiaru zarówno dla siatki dyfrakcyjnej jak i styropianowego modelu wynosi: α = 25[0] , przy czym dopuszczalny błąd pomiaru wynosi: Δα = 0,5[0] i wynika z niedokładności odczytu. Natomiast stała siatki dyfrakcyjnej wynosi ds = 80[mm] , a odległość między kolejnymi płaszczyznami w modelu kryształu wynosi dk = 40[mm] i dla obu dopuszczalny błąd odczytu wynosi Δd = 1[mm] . W związku z tym długości fali wyliczamy ze wzoru Wulfa-Bragga:
- dla siatki dyfrakcyjnej : λ = dssinα = 33.8[mm]
- dla modelu kryształu : λ = 2dksinα = 33.8[mm]
Niepewność pomiarową długości fal obliczymy (korzystając z metody różniczki zupełnej) ze wzoru:
stąd : Δλ = 1,17[mm] , czyli λ = (33,8 ± 1,17)[mm] .
Dysponując długością fali i wskaźnikami Millera (hkl) możemy obliczyć stałe sieciowe a,b,c (dla modelu kryształu) ze wzoru :
Stąd :
a =d(100) =40mm, b= d(010) = 40mm, c = d(001) = 40mm
b) Znajdujemy odbicie Bragga dla modelu kryształu o strukturze płasko centrowanej sieci regularnej.
Szukamy kątów, dla których zachodzi odbicie Bragga, a następnie wyznaczamy dla tych kątów odległości międzypłaszczyznowe.
Wyniki
- dla płaszczyzny typu czworokątnego:
α [°] |
Δα [°] |
d [mm] |
Δd [mm] |
n |
20,0 |
0,5 |
49,4 |
3,24 |
1 |
30,5 |
0,5 |
66,6 |
1,66 |
2 |
42,5 |
0,5 |
75,0 |
1,11 |
3 |
56,5 |
0,5 |
81,5 |
0,81 |
4 |
- dla płaszczyzny typu sześciokątnego
α [°] |
Δα [°] |
d [mm] |
Δd [mm] |
n |
11,5 |
0,5 |
84,8 |
3,75 |
1 |
30,0 |
0,5 |
67,6 |
1,69 |
2 |
43,5 |
0,5 |
73,7 |
1,08 |
3 |
Wartości d obliczyliśmy ze wzoru :
gdzie λ = (33,8+-1,17)mm , natomiast niepewność pomiarową Δd za pomocą metody różniczki zupełnej i wzoru :
przy czym Δα = ΔαDZIES. = αPi/180 = 0,009 , gdzie Pi = 3,141593 . (również dla obliczeń w podpunkcie a) )
3. Wnioski.
Podsumowywując otrzymane wyniki możemy stwierdzić, że w modelu płasko scentrowanej sieci regularnej możemy znaleźć metodą odbić Bragga wiele płaszczyzn od których odbijają się mikrofale. Ilość tych płaszczyzn jest uzależniona od konkretnego modelu oraz od tego w jaki sposób jest on ustawiony względem padających mikrofal. W naszym przypadku udało nam się znaleźć cztery płaszczyzny dla ustawienia czworokątnego i trzy płaszczyzny dla ustawienia sześciokątnego.