Alergia BAZA


  1. Do mechanizmów odporności nieswoistej uwarunkowanych genetycznie należą: 1) fagocytoza, 2) komórki NK, 3) układ dopełniacza, 4) lizozym, 5) przeciwciała. Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5

    2. 1,2,3,4 [G/97]

    3. 1,2,3

    4. 1,2

    5. 2

  2. Do mechanizmów komórkowych odporności nieswoistej, uwarunkowanych genetycznie należą: 1) fagocytoza, 2) komórki NK, 3) układ dopełniacza, 4) limfocyty T cytotoksyczne, 5) limfocyty B. Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5

    2. 1,2,4

    3. 1,2,4,5

    4. 1,2 [G/97]

    5. 1,4

  3. Do mechanizmów odporności humoralnej nieswoistej uwarunkowanych genetycznie należą: 1) fagocytoza, 2) komórki NK, 3) układ dopełniacza, 4) lizozym, 5) przeciwciała. Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5

    2. 1,3,4,5

    3. 1,3,4

    4. 3,4 [G/97]

    5. 5

  4. Do mechanizmów odporności swoistej nabytej należą: 1) fagocytoza, 2) komórki NK, 3) układ dopełniacza, 4) uczulone limfocyty Tc 5) limfocyty B produkujące przeciwciała. Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5

    2. 1,2,4

    3. 4,5 [G/97]

    4. 2,4,5

    5. 5

  5. Geny głównego układu zgodności tkankowej (MHC) u człowieka: 1) Mieszczą się na chromosomie 6, 2) Kodują cząsteczki MHC klasy I, II i III, 3) Kodują niektóre składniki dopełniacza, 4) Dziedziczenie określonych genów MHC może korelować z ryzykiem zachorowania na choroby autoimmunizacyjne, 5) kodują ludzkie antygeny leukocytarne (HLA). Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5 [G/98]

    2. 1,2,3,4

    3. 2,3,4

    4. 1,3,4,5

    5. 5

  6. Które z poniższych twierdzeń dotyczące głównego kompleksu genów zgodności tkankowej (MHC) jest nieprawdziwe:

    1. Antygeny MHC klasy I znajdują się na wszystkich komórkach jądrzastych

    2. Antygeny MHC klasy I są niezbędne do prezentacji endogennego antygenu komórkom NK [G/105, M/218]

    3. Limfocyty cytotoksyczne (Tc) niszczą komórki docelowe rozpoznając epitopy antygenowe połączone z cząsteczkami MHC klasy I

    4. Antygeny MHC klasy II obecne są na makrofagach

    5. Antygeny klasy I służą do odróżniania własnych komórek od obcych [Z/109]

  7. Które z poniższych twierdzeń dotyczące antygenów głównego kompleksu genów zgodności tkankowej klasy II (MHC klasy II) jest prawdziwe:

    1. Antygeny MHC klasy II znajdują się na wszystkich komórkach jądrzastych

    2. Antygeny MHC klasy II służą do odróżniania własnych komórek od obcych

    3. Antygeny MHC klasy II prezentują antygen limfocytom limfocytom cytotoksycznym

    4. Antygeny MHC klasy II mogą być eksponowane na komórkach śródbłonka pod wpływem inerferonu γ [M/219

    5. Epitopy związane z antygenami klasy II rozpoznawane są przez komórki NK

  8. Które z poniższych twierdzeń dotyczące antygenów głównego kompleksu genów zgodności tkankowej klasy I (MHC klasy I) jest prawdziwe:

    1. Antygeny klasy I znajdują się na erytrocytach w dużych ilościach

    2. Antygeny klasy I występują na komórkach prezentujących antygen (APC)

    3. Antygeny klasy I służą do prezentowania antygenów wirusowych przez zainfekowane komórki [M/218, G/105]

    4. Do rozpoznania epitopów antygenowych przez komórki NK konieczne jest związanie ich z antygenami klasy I

    5. Limfocyty Th(CD4+) rozpoznają epitopy antygenowe tylko wtedy gdysą związane z antygenami MHC klasy II

  9. Antygeny MHC klasy II znajdują się na komórkach:

    1. Makrofagach

    2. Komórkach dendrytycznych

    3. Limfocytach B

    4. Pobudzonych limfocytach T

    5. Na wszystkich powyższych komórkach

  10. Antygeny MHC klasy II znajdują się na komórkach: 1) Makrofagach, 2) monocytach, 3) Komórkach dendrytycznych, 4) Limfocytach B, 5) Pobudzonych limfocytach T. Prawdziwe

    1. 1,2,3,4,5 [G/105, M/218]

    2. 1,2,3,4

    3. 1,2,3

    4. 1,3

    5. 3,4

  11. Do komórek zdolnych do uwalniania perforyn należą:

    1. Limfocyty Tc [G/99]

    2. Limfocyty B

    3. Makrofagi

    4. Neutrofile

    5. Eozynofile

  12. Do komórek zdolnych do uwalniania perforyn należą:

    1. Limfocyty NK [G/99]

    2. Limfocyty B

    3. trombocyt

    4. Neutrofile

    5. Eozynofile

  13. Cytotoksyczność komórkowa komórek NK zależna jest od wytwarzania przez te komórki:

    1. Defensyn

    2. Properdyny

    3. Lizozymu

    4. Perforyny [G/99]

    5. Głównego białka zasadowego (MBP)

  14. Cytotoksyczność komórkowa limfocytów cytotoksycznych (Tc) zależna jest od wytwarzania przez te komórki:

    1. Defensyn

    2. Katepsyny G

    3. Lizozymu

    4. Perforyny [G/99]

    5. Głównego białka zasadowego (MBP)

  15. Alergią wieloważną określamy stan, w którym:

    1. W odpowiedzi humoralnej uczestniczą różne klasy przeciwciał

    2. Obok odpowiedzi humoralnej istotną rolę odgrywają mechanizmy odpowiedzi komórkowej

    3. Jeżeli podłożem alergii jest uczulenie na więcej niż jeden alergen

    4. Jeżeli możemy przenieść ją na ustrój nieuczulony za pomocą surowicy lub uczulonych limfocytów

    5. Jeżeli w odpowiedzi na alergen uczestniczą mechanizmy reakcji alergicznej typu I, II i III.

  16. Anafilaktogenem określamy :

    1. Składowe dopełniacza uwalniające histaminę z komórek tucznych

    2. Antygen wywołujący wstrząs anafilaktyczny

    3. Receptor dla IgE o wysokim powinowactwie zlokalizowany na komórkach tucznych

    4. Mediatory reakcji anafilaktycznej np histaminę

    5. Immunoglobuliny klasy IgE

17. Przyczyną wystąpienia reakcji alergicznej II typu może być:

    1. Przetoczenie krwi niezgodnej grupowo

    2. Użądlenie owadów błonkoskrzydłych np: osy

    3. Przewlekły kontakt z metalami np. nikiel, chrom

    4. Podanie surowicy odpornościowej

    5. Spożycie niektórych pokarmów np: orzeszków ziemnych

  1. Plazmocyty są to:

    1. Komórki wytwarzające przeciwciała [Z/110]

    2. Komórki zdolne do cytotoksyczności komórkowej

    3. Komórki prezentujące antygen

    4. Komórki zdolne do fagocytozy

    5. Prawdziwe a i b

  2. Antygeny różnicowania CD4 znajdują się na komórkach:

    1. Limfocytach cytotoksycznych

    2. Limfocytach supresorowych

    3. Limfocytach pomocniczych [G/99]

    4. Limfocytach B

    5. Komórkach NK

  3. Antygeny różnicowania CD8 znajdują się na komórkach:

    1. Limfocytach cytotoksycznych [G/99]

    2. Limfocytach pomocniczych

    3. Limfocytach B

    4. Komórkach NK

    5. Komórkach plazmatycznych

  4. Komórką zdolną do zabicia komórki ustroju zainfekowanej wirusem jest:

    1. Limfocyt Tc

    2. Limfocyt B

    3. Komórka plazmatoidalna

    4. Komórka NK

    5. Prawdziwe a i d [G/99]

  5. Komórką zdolną do zabicia komórki ustroju zainfekowanej wirusem jest:

    1. Limfocyt B

    2. Komórka plazmatoidalna

    3. Komórka NK [G/99]

    4. Komórka plazmatyczna

    5. Prawdziwe b i d

  6. Komórką zdolną do zabicia komórki nowotworowej jest:

    1. Limfocyt Tc

    2. Limfocyt B

    3. Komórka plazmatoidalna

    4. Komórka NK

    5. Prawdziwe a i d [G/99]

  7. Które z poniższych twierdzeń dotyczące udziału makrofagów w odporności jest nieprawdziwe:

    1. Makrofagi są zdolne do prezentacji antygenu limfocytom Th

    2. Makrofagi mają zdolność do fagocytozy

    3. Makrofagi posiadają receptory dla fragmentu Fc przeciwciał

    4. Makrofagi wydzielają monokiny od których w znacznej mierze zależy prawidłowy przebieg odczynów odpornościowych

    5. Makrofagi nie posiadają antygenów zgodności tkankowej klasy II (MHC II)

  8. Która z poniższych immunoglobulin występuje jako pentamer:

    1. IgA

    2. IgM [G/101]

    3. IgG

    4. IgD

    5. IgE

  9. W skład cząsteczki przeciwciała (monomer) wchodzą:

    1. 4 łańcuchy lekkie

    2. 2 łańcuchy ciężkie [G/100]

    3. 1 fragment Fab

    4. 2 fragmenty Fc

    5. Prawdziwe b i d

  10. Epitop:

    1. Jest fragmentem przeciwciała wiążącym antygen

    2. Występuje we fragmencie Fc przeciwciała

    3. Może wiązać składową C1q dopełniacza

    4. Jest fragmentem na antygenie rozpoznawanym przez przeciwciało

    5. Jest niepełnym antygenem

  11. Określona sekwencja reszt aminokwasowych specyficznie rozpoznawana przez przeciwciało jest to:

    1. Hapten

    2. Epitop

    3. Laptop

    4. Haplotyp

    5. Fenotyp

  12. Nieprawdą jest że przeciwciała klasy IgM:

    1. Są ważnymi mediatorami w chorobach atopowych [G/100]

    2. Aktywują układ dopełniacza a drodze klasycznej

    3. Mogą tworzyć formy polimeryczne

    4. Są opsoninami

    5. Są syntezowane przez komórki plazmatoidalne

  13. Przeciwciała klasy IgE:

    1. Aktywują układ dopełniacza a drodze klasycznej

    2. Są opsoninami

    3. Związanie ich z receptorem FcεRI na komórkach tucznych indukuje degranulację tych komórek

    4. Nazywane są reaginami

    5. Prawdziwe c i d

  14. Przeciwciała klasy IgE:

    1. IgE aktywują układ dopełniacza a drodze klasycznej

    2. IgE są opsoninami

    3. Związanie IgE z receptorami FcεRI na komórkach tucznych indukuje degranulację tych komórek

    4. Biorą udział w cytotoksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał (ADCC)

    5. Żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe

  15. Fragment Fab przeciwciała klasy IgG:

    1. Zawiera część łańcucha lekkiego

    2. Aktywuje układ dopełniacza

    3. Wiąże się z receptorami zlokalizowanymi na fagocytach

    4. Wiąże się specyficznie z determinantą antygenową

    5. Prawdziwe a i d [G/100]

  16. Fragment Fc przeciwciała klasy IgG:

    1. Zawiera część łańcucha lekkiego

    2. Aktywuje układ dopełniacza

    3. Wiąże się z receptorami zlokalizowanymi na fagocytach

    4. Wiąże się specyficznie z detrminantą antygenową

    5. Prawdziwe b i c [G/100]

  17. Atopia to genetyczna skłonność do nadprodukcji przeciwciał klasy:

    1. IgA

    2. IgM

    3. IgG

    4. IgD

    5. IgE [109]/G

  18. Która z poniższych immunoglobulin określana jest jako reagina:

    1. IgA

    2. IgM

    3. IgG

    4. IgD

    5. IgE

  19. Hapten jest to jest to cząsteczka:

    1. posiadająca przynajmniej jeden epitop [G/103]

    2. posiadająca immunogenność

    3. posiadająca zdolność do indukcji syntezy przeciwciał

    4. posiadająca zdolność do swoistego reagowania z limfocytami Tc

    5. prawdziwe b i c

  20. Epitopem nazywamy:

    1. Fragment Fab przeciwciała rozpoznający determinantę antygenową

    2. Fragment Fc przeciwciała wiążący swoisty receptor na komórkach układu immunologicznego

    3. Cząsteczkę zdolną do indukcji odpowiedzi immunologicznej po związaniu z białkami nośnikowymi gospodarza

    4. Składową C1q układu dopełniacza aktywowaną przez IgG i IgM

    5. miejsce na antygenie rozpoznawane przez przeciwciało [G/103]

  21. Komórką zdolną do prezentacji antygenu limfocytom Th jest: 1) monocyt, 2) makrofag, 3) komórka dendrytyczna, 4) limfocyt B, 5) komórka Lagerhansa. Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5 [G/105, M/218]

    2. 1,2,3,4

    3. 1,2,3

    4. 1,2,3,5

    5. 2,3

  22. Przeciwciała klasy IgM uwalniane są przez komórki:

    1. Plazmatyczne

    2. Plazmatoidalne [G/106]

    3. Limfocyty B

    4. Limfocyty CD4+

    5. Limfocyty CD8+

  23. . Hapten jest to jest to cząsteczka:

    1. posiadająca przynajmniej jeden epitop [G/103]

    2. posiadająca immunogenność

    3. posiadająca zdolność do indukcji syntezy przeciwciał

    4. posiadająca zdolność do swoistego reagowania z limfocytami Tc

    5. prawdziwe b i c

  24. Epitopem nazywamy:

    1. Fragment Fab przeciwciała rozpoznający determinantę antygenową

    2. Fragment Fc przeciwciała wiążący swoisty receptor na komórkach układu immunologicznego

    3. Cząsteczkę zdolną do indukcji odpowiedzi immunologicznej po związaniu z białkami nośnikowymi gospodarza

    4. Składową C1q układu dopełniacza aktywowaną przez IgG i IgM

    5. miejsce na antygenie rozpoznawane przez przeciwciało [G/103]

  25. . Przeciwciała klasy IgG uwalniane są przez komórki:

    1. Plazmatyczne [G/106]

    2. Plazmatoidalne

    3. Limfocyty B

    4. Limfocyty CD4+

    5. Limfocyty CD8+

29. Antygenem może być substancja: 1) polisacharyd, 2) białko, 3) glikoproteina, 4) lipoproteina, 5) nukleoproteina. Prawdziwe:

  1. 1,2,3,4,5 [G/102]

  2. 1,2,3,4

  3. 1,2,3,5

  4. 2,3,4,5

  5. 2,5

  1. Do reakcji indukowanych przez mediatory anafilaksji zaliczamy: 1) rozszerzenie naczyń, 2) wzrost przepuszczalności naczyń, 3) skurcz mięśni gładkich oskrzeli, 4) skurcz mięśni gładkich przewodu pokarmowego, 5) wzrost sekrecji gruczołów śluzowych. Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5 [G/108]

    2. 1,2,3,4

    3. 1,2,3

    4. 1,2

    5. 1,5

  2. Ziarna komórek tucznych zawierają:

    1. Histaminę

    2. Prostaglandynę PGE2

    3. Czynnik aktywujący płytki PAF

    4. Tryptazę

    5. Prawdziwe a i d [M/287]

  3. Ziarna komórek tucznych zawierają:

    1. Histaminę i tryptazę {M/287]

    2. Histaminę i prostaglandynę PGE2

    3. Czynnik aktywujący płytki PAF

    4. Leukotrien 4 i tromboksan A2

    5. Leukotrien B4 i ECF-A

  1. Aktywne składowe C3a i C5a dopełniacza określamy jako:

    1. Kompleks ataku błonowego (MAC)

    2. Anafilatoksyny G[102 ]

    3. Anafilaktogeny

    4. Kininogenazy

    5. Properdyna

  2. Która z poniższych substancji może być anafilaktogenem:

    1. Aktywna składowa C3a i C5a dopełniacza

    2. Histamina

    3. Leukotrien C4, D4 i E4

    4. Penicylina [G/109]

    5. IgE

  3. Która z poniższych substancji może być anafilatokyną:

    1. Aktywna składowa C3a i C5a dopełniacza [G/102]

    2. Histamina

    3. Leukotrien C4, D4 i E4

    4. Penicylina

    5. IgE

  4. Dla nadwrażliwośći typu III charakterystyczne jest:

    1. Udział IgE

    2. Udział komórek NK

    3. Udział cytotoksycznoścu komórkowej zależnej od przeciwciał

    4. Udział komórek tucznych

    5. Odkładanie w tkankach kompleksów immunologicznych

  5. Podanie surowicy odpornościowej (np. przeciwtężcowej)osobie uczulonej może być przyczyną reakcji alergicznej typu:

    1. Anafilaktycznego

    2. Cytotoksycznego

    3. Kompleksów immunologicznych

    4. Komórkowego

    5. Prawdziwe a i c [G/109]

  6. Który z poniższych objawów nie jest charakterystyczny dla wstrząsu anafilaktycznego:

    1. duszność o charakterze wydechowym

    2. obrzęk krtani

    3. pokrzywka

    4. hemoliza śródnaczyniowa [G/110]

    5. obniżenie ciśnienia tętniczego

  7. Do chorób atopowych zaliczamy:

  1. Alergiczny wyprysk kontaktowy

  2. Astmę atopową

  3. Zewnątrzpochodne alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych

  4. Astmę aspirynową

  5. prawdziwe b i d

  1. Do chorób atopowych zaliczamy:

  1. Alergiczny wyprysk kontaktowy

  2. Astmę atopową

  3. Zewnątrzpochodne alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych

  4. Astmę aspirynową

  5. prawdziwe b i d

  1. Odczyn nadwrażliwości typu IV osiąga szczyt po:

    1. 30-60 sekundach

    2. 10 - 15 minutach

    3. 6-12 godzinach

    4. 48-72 godzinach

    5. 3-4 tygodniach

  2. Zakażenie prątkiem gruźlicy może wywołać odczyn nadwrażliwości typu:

    1. I

    2. II

    3. III

    4. IV [G/113]

    5. Żadne z powyższych ponieważ zakażenie prątkiem gruźlicy hamuje rozwój reakcji nadwrażliwości

  3. Nadwrażłiwość typu IV można przenieść z organizmu uczulonego na nieuczulony za pomocą:

    1. Surowicy

    2. Komórek tucznych

    3. Limfocytów T {G/113]

    4. Limfocytów B

    5. Plazmocytów

  4. Nadwrażliwość typu I można przenieść z organizmu uczulonego na nieuczulony za pomocą:

    1. Surowicy [G/109]

    2. Komórek tucznych

    3. Limfocytów T

    4. Limfocytów B

    5. plazmocytów

  5. Anafilaksja bierna jest to:

    1. Przeniesienie uczulenia typu I z organizmu uczulonego na nieuczulony za pomocą surowicy [G/109]

    2. Wywołanie reakcji nadwrażliwości typu I przez anafilaktogen

    3. Wywołanie reakcji nadwrażliwości typu I przez anafilatoksynę

    4. Stłumienie reakcji alergicznej przez leki immunosupresyjne np: glikokortykosteroidy

    5. Przeniesienie reakcji nadwrażliwoci typu I z organizmu uczulonego na nieuczulony poprzez przeszczep tkankowy (reakcja przeszczep przeciw gospodarzowi)

  6. Która z poniższych patologii rozwija się na podłożu rekcji alergicznej typu I:

  1. Próba tuberkulinowa

  2. Konflikt serologiczny

  3. Choroba posurowicza

  4. Astma aspirynowa

  5. Alergiczny nieżyt nosa [G/109]

  1. Zależny od przeciwciał odczyn cytotoksyczności komórkowe (ADCC) jest mechanizmem charakterystycznym dla reakcji odczynu typu:

    1. Anafilaktycznego

    2. Cytotoksycznego [G/111]

    3. Kompleksów immunologicznych

    4. Komórkowego

    5. Reakcji przeszczepu przeciw biorcy (GVH)

  2. Układ dopełniacza jest istotnym mediatorem w reakcji alergicznej typu:

    1. Anafilaktycznego

    2. Cytotoksycznego

    3. Kompleksów immunologicznych

    4. Komórkowego

    5. Cytotoksycznego i kompleksów immunologicznych [G/112]

  3. W zależnej od przeciwciał odczyn cytotoksyczności komórkowej (ADCC) uczestniczą przeciwciała klasy:

    1. IgA

    2. IgE

    3. IgG [G/111]

    4. IgD

    5. IgE i IgM

  4. Przykładem patologii rozwijającej się na podłożu reakcji alergicznej typu II jest:

    1. Konflikt serologiczny matczyno-płodowy w zakresie układu Rh [G/112]

    2. Astma atopowa

    3. Choroba posurowicza

    4. Zjawisko Arthusa

    5. Obrzęk Quinckego

  5. W zjawisku Arthusa uczestniczą przeciwciała klasy:

    1. IgA

    2. IgE

    3. IgG

    4. IgD

    5. IgG lub IgM [G/112]

  6. Zjawisko Arthusa jest modelem doświadczalnym reakcji alergicznej Typu:

    1. Anafilaktycznego

    2. Cytotoksycznego z udziałem dopełniacza

    3. Cytotoksycznego bez udziału dopełniacza

    4. Kompleksów immunologicznych [G/112]

    5. Późnego

  7. Reakcji alergicznej typu późnego (typ IV) istotną rolę odgrywają komórki:

    1. Tuczne

    2. Eozynofile

    3. Limfocyty B

    4. Limfocyty Tc [G/113]

    5. Komórki NK

  8. . Reakcji alergicznej typu późnego (typ IV) istotną rolę odgrywają komórki: 1) mastocyty, 2) makrofagi, 3) limfocyty Th1, 4) limfocyty Tc, 5) granulocyty obojętnochłonne. Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5

    2. 1,3,5

    3. 2,3,4 [G/113]

    4. 2,5

    5. 2,4

  9. Odczyn Mantoux jest przykładem reakcji alergicznej typu:

    1. Anafilaktycznego

    2. Cytotoksycznego z udziałem dopełniacza

    3. Cytotoksycznego bez udziału dopełniacza

    4. Kompleksów immunologicznych

    5. Późnego [G/113]

  10. Toczeń rumieniowty jest chorobą z autoagresji w ptomechanizmie której uczestniczy odczyn nadwrażliwości typu:

    1. Anafilaktycznego

    2. Cytotoksycznego z udziałem dopełniacza

    3. Cytotoksycznego bez udziału dopełniacza

    4. Kompleksów immunologicznych [G/114]

    5. Późnego

  11. W przebiegu chorób autoimmunizacyjnych w uszkodzenie tkanek może być wywołane przez odczyn nadwarażliwości typu:

    1. I i II

    2. II i III

    3. II, III, IV

    4. I i IV

    5. IV

  12. Występowanie autoprzeciwciał skierowanych przeciwko DNA jądra komórkowego jest charakterystyczne dla:

    1. Reumatoidalnego zapalenia stawów

    2. Choroby Hashimoto

    3. Tocznia rumieniowatego [G/115]

    4. Choroby Gravesa i Basedowa

    5. Cukrzycy typu 1

  13. Do chorób autoimmunizacyjnych zaliczamy: 1) chorobę posurowiczą, 2) chorobę Hashimoto, 3) reumatoidalne zapalenie stawów, 4) toczeń układowy, 5) astmę oskrzelową atopową. Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5

    2. 1,2,3,4

    3. 2,3,4 [Z/114]

    4. 2,3,4,5

    5. 1,5

  14. Czynnikiem reumatoidalnym określamy autoprzeciwciało skierowane przeciwko immunoglobulinie klasy:

    1. IgA

    2. IgM

    3. IgG [Z/114]

    4. IgD

    5. IgE

  15. Do przyczyn autoimmunizacji należy:

    1. Modyfikacja autoantygenów przez wirusy lub bakterie

    2. Nieprawidłowa prezentacja antygenu

    3. Podobieństwo antygenowe antygenów wirusowych i bakteryjnych (mimikra antygmowa)

    4. Osłabienie funkcji limfocytów supresorowych

    5. Wszystkie powyższe [Z/113]

  16. Autoantygenem w toczniu układowym może być:

    1. Dwuniciowy DNA [Z/113]

    2. Tyreoglobulina

    3. Immunoglobulina G

    4. Kolagen typu IV

    5. Receptor dla acetylocholiny

  17. W toczniu układowym występują przeciwciała:

    1. Anty-DNA

    2. Anty-RNA

    3. Antyhistonowe

    4. Antylimfocytarne

    5. Wszystkie powyższe

  18. W toczniu układowym występują przeciwciała: 1)Anty-DNA, 2) Anty-RNA, 3) antyerytrocytarne, 4) Antyhistonowe, 5) Antylimfocytarne. Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5 [Z/115, M/236]

    2. 1,2,4

    3. 1,2,3

    4. 3,5

    5. 1

  19. Występowanie autoprzeciwciała przeciwko dekarboksylazie kwasu glutaminowego jest charakterystyczne dla:

    1. Cukrzycy typu 1 [M/237]

    2. Choroby Hashimoto

    3. Choroby Gravesa-Basedowa

    4. Reumatoidalnego zapalenia stawów

    5. Stwardnienia rozsianego

  20. Odkładanie się w tkankach kompleksów immunologicznych jest charakterystyczne dla

    1. Tocznia układowego [Z/115]

    2. Choroby posurowiczej

    3. Cukrzycy typu 1

    4. Niedokrwistości złośliwej

    5. Autoimmunologicznej nadczynności tarczycy

  21. Przykładem schorzenia, którego pierwotną przyczyną jest podobieństwo autoprzeciwciała do naturalnego czynnika stymulującego jest:

    1. choroba Addisona

    2. choroba Gravesa-Basedowa [Z/115, M/236]

    3. choroba Hashimoto

    4. cukrzyca typu 1

    5. toczeń układowy

  22. Narządem predysponowanym do odkładania się kompleksów immunologicznych jest(są):

    1. Mięsnie szkieletowe

    2. Kości

    3. Wątroba

    4. Nerki

    5. Jelita

2008

  1. Która z poniższych cytokin hamuje replikację wirusów:

    1. Interleukina 1(IL-1)

    2. Interleukina 6 (IL-6)

    3. Kachektyka (TNFα)

    4. Interferon γ (INFγ) [M/226]

    5. Transformujący czynnik wzrostu β (TGFβ)

  2. Reaginami są przeciwciała klasy:

    1. IgE [G/104]

    2. IgG1

    3. Iga

    4. IgD

    5. IgM

  3. Które z niżej wymienionych komórek posiadają na swojej powierzchni antygen różnicowania CD4:

    1. Limfocyty Th [G/99]

    2. Limfocyty Tc

    3. Komórki NK

    4. Komórki K

    5. Komórki dendrytyczne

  4. Komórkami wydzielającymi immunoglobuliny E (IgE) są:

    1. Limfocyty B

    2. Komórki plazmatoidalne

    3. Komórki plazmatyczne {G/106]

    4. Komórki dendrytyczne

    5. Mastocyty

  5. Pobudzona komórka tuczna uwalnia:1) histaminę, 2) leukotrien B4, 3) czynnik aktywujący płytki (PAF), 4) prostaglandynę D2, 5) czynnik chemotaktyczny dla eozynofili (ECF-A). Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5 [M/287]

    2. 1,4

    3. 1,4,5

    4. 1,3,4,5

    5. 1

  6. Zjawisko Arthusa jest modelem doświadczalnym reakcji alergicznej typu:

    1. Anafilaktycznego

    2. Cytotoksycznego z udziałem dopełniacza

    3. Cytotoksycznego bez udziału dopełniacza

    4. Kompleksów immunologicznych [G/112]

    5. Komórkowego (późnego)

  7. Autoantygenem w toczniu rumieniowatym układowym jest:

    1. Immunoglobulina G (IgG)

    2. Tyreoperoksydaza (TPO)

    3. Dekarboksylaza kwasu glutaminowego (GAD)

    4. Dwuniciowy kwas dezoksyrybonukleinowy (DNA) [Z/114]

    5. Czynnik wewnętrzny

  8. Zależna od przeciwciał cytotoksyczność komórkowa (ADCC) jest charakterystyczna dla reakcji alergicznej typu:

    1. I

    2. II [G/111]

    3. III

    4. IV

    5. II i III

  9. Reakcje alergiczne typu komórkowego uczestniczą w patogenezie:

1) alergicznego kontaktowego zapalenia skóry, 2) reakcji odrzucania przeszczepu, 3) odczynu Mantoux, 4) atopowego zapalenia skóry, 5) konflikcie serologicznym. Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5

    2. 1,2,3,5

    3. 1,2,3 [G/113]

    4. 1,2,3,4

    5. 1,2

  1. Antygeny zgodności tkankowej (HLA;MHC) klasy I znajdują się na wszystkich komórkach organizmu za wyjątkiem:

    1. Hepatocytów

    2. Monocytów

    3. Erytrocytów [M/218; G/98]

    4. Mastocytów

    5. Tymocytów

  2. Które z poniższych mediatorów określamy terminem „anafilatoksyny”:

    1. Histamina i serotonina

    2. Aktywna składowa dopełniacza C3a i C5a [G/102]

    3. Wolno działająca substancja anafilaksji (SRSA)

    4. Bradykinina i kalidyna

    5. Białka kationowe eozynofili

  3. Które z poniższych twierdzeń charakteryzujących komórki NK jest nieprawdziwe:

    1. są zdolne do niszczenia komórki docelowej już przy pierwszym kontakcie bez uprzedniego uczulenia

    2. ich efekt cytotoksyczny zależny jest od antygenów zgodności tkankowej klasy I (MHC I) [G/105/97/99]

    3. są zdolne do zabijania komórek gospodarza zakażonych wirusem

    4. są zdolne do zabijania komórek nowotworowych

    5. działają cytotoksycznie na obce komórki

  4. Komórką zdolną do prezentacji antygenu (APC) limfocytom Th jest: 1) monocyt, 2) makrofag, 3) komórka Langerhansa, 4) mastocyt, 5) limfocyt B. Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5

    2. 1,2,3,4

    3. 1,2,3

    4. 1,2,3,5 [G/105]

    5. 1,2

  5. Przyczyną obrzęku Quinckego może być: 1) reakcja anafilaktyczna, 2) dziedziczny niedobór C1-esterazy, 3) odruch naczynioruchowy, 4) reakcje typu komórkowego, 5) odkładanie kompleksów immunologicznych. Prawdziwe:

    1. 1,2,3 [G/110]

    2. 3,4,5

    3. 2

    4. 5

    5. 3

  6. Cytokiną uwalnianą podczas prezentacji antygenu przez limfocyty Th, która działając autokrynnie pobudz ich namnażanie i różnicowanie jest:

    1. Interleukina 1

    2. Interleukin 2 [G/106]

    3. Interleukina 4

    4. Interleukina 6

    5. Interferon γ

  7. Procesem prowadzącym do nabierania przez autoantygeny cech immunogenów może być:

    1. Modyfikacja samego autoantygenu

    2. Nieprawidłowa prezentacja antygenu

    3. Reakcje krzyżowe z antygenami wirusowymi lub bakteryjnymi

    4. Osłabienie funkcji limfocytów supresorowych Ts

    5. Wszystkie powyższe procesy [Z/113]

  8. Określona sekwencja reszt aminokwasowych specyficznie rozpoznawana przez przeciwciało jest to:

    1. Hapten

    2. Epitop

    3. Laptop

    4. Antygen

    5. Alergen

  9. Ziarna komórek tucznych zawierają:

    1. Histaminę

    2. Prostaglandynę PGE2

    3. Czynnik aktywujący płytki PAF

    4. Leukotrien B4

    5. Wszystkie powyższe

  10. Która z poniższych substancji może być anafilatokyną:

    1. Aktywna składowa C3a i C5a dopełniacza

    2. Histamina

    3. Leukotrien C4, D4 i E4

    4. IgE

    5. Wszystkie powyższe

  11. Enzymem uwalniającym kwas arachidonowy z fosfolipidów błon komórkowych jest:

    1. Fosfolipaza A2

    2. Cyklooksygenaza

    3. Katalaza

    4. Lipooksygenaza

    5. Elastaza

  12. Do substancji rozkurczających mięśniówkę gładką oskrzeli należy:

    1. Acetylocholina

    2. Adrenalina

    3. Substancja P

    4. Neurokinina A

    5. Peptyd zależny od genu kalcytoniny (CGRP)

  13. U podstaw patogenetycznych astmy aspirynowej leży:

    1. Reakcja anafilaktyczna

    2. Nadprodukcja leukotrienów cysteinowych (LTC4/D4/E4

    3. Zmniejszenie wytwarzania prostaglandyny E (PGE2)

    4. Reakcje anafilaktoidalne

    5. Prawdziwe b i c

  14. W astmie oskrzelowej atopowej po ekspozycji na swoisty alergen (np. roztocza kurzu domowego) mediatorem odpowiedzialnym za objawy kliniczne we wszesnych minutach ataku jest:

    1. Leukotrien B4 (LTB4)

    2. Tromboksan A2 (TXA2)

    3. Histamina

    4. Czynnik aktywujący płytki (PAF)

    5. Białko kationowe eozynofili (ECP)

  1. Opornością sztuczną bierną możemy wywołać podaniem:

    1. Szczepionki

    2. Niesteroidowych leków przeciwzapalnych

    3. Glikokortykosteroidów

    4. Surowicy odpornościowej

    5. Białek należących do układu dopełniacza

  2. Określona sekwencja reszt aminokwasowych specyficznie rozpoznawana przez przeciwciało jest to:

    1. Hapten

    2. Epitop

    3. Laptop

    4. Haplotyp

    5. Fenotyp

  3. Które z poniższych komórek nie posiadają na swojej powierzchni antygenów HLA klasy I:

    1. Limfocyty Tc

    2. Makrofagi

    3. Komórki dendrytyczne

    4. Erytrocyty

    5. Komórki NK

  1. Nadwrażliwość typu I można przenieść z organizmu uczulonego na nieuczulony za pomocą:

    1. Surowicy

    2. Komórek tucznych

    3. Limfocytów T

    4. Limfocytów B

    5. plazmocytów

  2. W zjawisku Arthusa uczestniczą przeciwciała klasy:

    1. IgA

    2. IgE

    3. IgG

    4. IgD

    5. IgG lub IgM

  3. Do chorób autoimmunizacyjnych zaliczamy: 1) chorobę posurowiczą, 2) chorobę Hashimoto, 3) reumatoidalne zapalenie stawów, 4) toczeń układowy, 5) astmę oskrzelową atopową. Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5

    2. 1,2,3,4

    3. 2,3,4

    4. 2,3,4,5

    5. 1,5

  4. Immunoglobulina M (IgM) wytwarzana jest przez :

    1. Limfocyty B

    2. Komorki plazmatyczne

    3. Komórki plazmatoidalne

    4. Komórki dendrytyczne

    5. Limfocyty niezróżnicowane Th0

25. Które twierdzenie dotyczące komórek NK jest nieprawdziwe:

  1. Charakterystycznym markerem zróżnicowania komórek NK jest CD16 i CD56

  2. Wytwarzają INFγ

  3. Rozpoznają epitopy antygenowe połączone z autogenicznymi cząsteczkami MHC klasy I

  4. Komórki NK wytwarzają perforyny działające cytotoksycznie

  5. Komórki NK niszczą komórki nowotworowe i komórki zainfekowane wirusem

26. Która z poniższych substancji jest niezbędna do prawidłowej adhezji płytek krwi :

  1. Antygenem może być substancja: 1) polisacharyd, 2) białko, 3) glikoproteina, 4) lipoproteina, 5) nukleoproteina. Prawdziwe:

  1. 1,2,3,4,5

  2. 1,2,3,4

  3. 1,2,3,5

  4. 2,3,4,5

  5. 2,5

  1. Antygeny różnicowania CD8 znajdują się na komórkach:

    1. Limfocytach cytotoksycznych [G/99]

    2. Limfocytach pomocniczych

    3. Limfocytach B

    4. Komórkach NK

    5. Komórkach plazmatycznych

  2. Które twierdzenie dotyczące komórek NK jest nieprawdziwe:

    1. Charakterystycznym markerem zróżnicowania komórek NK jest CD16 i CD56

    2. Do rozpoznania antygenu przez komórki NK niezbędny jest udział komórek APC

    3. Rozpoznają epitopy antygenowe połączone z z autogenicznymi cząsteczkami MHC klasy I

    4. Komórki NK wytwarzają perforyny działające cytotoksycznie

    5. Nieprawdziwe jest twierdzenie b i c

  3. Komórką zdolną do zabicia komórki ustroju zainfekowanej wirusem jest:

    1. Limfocyt Tc

    2. Limfocyt B

    3. Komórka plazmatoidalna

    4. Komórka NK

    5. Prawdziwe a i d

  4. Cytotoksyczność komórkowa limfocytów cytotoksycznych (Tc) zależna jest od wytwarzania przez te komórki:

    1. Defensyn

    2. Katepsyny G

    3. Lizozymu

    4. Perforyny

    5. Głównego białka zasadowego (MBP)

  5. Do objawów wstrząsu anafilaktycznego należy: 1) pokrzywka, 2) obrzęk twarzy, 3) duszność wydechowa, 4) gwałtowny wzrost ciśnienia tętniczego krwi (kryza nadciśnieniowa), 5) świąd skóry. Prawdziwe:

  1. 1,2,3,4,5

  2. 1,2,3,4

  3. 2,3,4

  4. 1,2,3,5

  5. 4,5

  1. Komórką zdolną do zabicia komórki ustroju zainfekowanej wirusem jest:

    1. Limfocyt Tc

    2. Limfocyt B

    3. Komórka plazmatoidalna

    4. Komórka NK

    5. Prawdziwe a i d

  2. Epitop:

    1. Jest fragmentem przeciwciała wiążącym antygen

    2. Występuje we fragmencie Fc przeciwciała

    3. Może wiązać składową C1q dopełniacza

    4. Jest fragmentem na antygenie rozpoznawanym przez przeciwciało

    5. Jest niepełnym antygenem

  3. Do chorób atopowych zaliczamy:

  1. Astmę zewnątrzpochodną

  2. Alergiczny nieżyt nosa

  3. Zewnątrzpochodne alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych

  4. Wszystkie powyższe

  5. Prawdziwe a i b

  1. Atopia to genetyczna skłonność do nadprodukcji przeciwciał klasy:

    1. IgA

    2. IgM

    3. IgG

    4. IgD

    5. IgE

  2. Dla nadwrażliwośći typu III charakterystyczne jest:

    1. Udział IgE

    2. Udział komórek NK

    3. Udział cytotoksycznoścu komórkowej zależnej od przeciwciał

    4. Udział komórek tucznych

    5. Odkładanie w tkankach kompleksów immunologicznych

  3. W zjawisku Arthusa uczestniczą przeciwciała klasy:

    1. IgA

    2. IgE

    3. IgG

    4. IgD

    5. IgG lub IgM

  4. Autoantygenem w toczniu układowym może być:

    1. Dwuniciowy DNA

    2. Tyreoglobulina

    3. Immunoglobulina G

    4. Kolagen typu IV

    5. Receptor dla acetylocholiny

  5. Przykładem patologii rozwijającej się na podłożu reakcji alergicznej typu II jest:

    1. Konflikt serologiczny matczyno-płodowy w zakresie układu Rh

    2. Astma atopowa

    3. Choroba posurowicza

    4. Zjawisko Arthusa

    5. Obrzęk Quinckego

  6. Integryna GP IIb/IIIa wiąże :

    1. Czynnik von Willebranda

    2. Fibrynogen

    3. Trombomodulinę

    4. Trombinę

    5. Plazminę

  7. Do substancji zwiększających aktywność płytek krwi należy: 1) prostacyklina, 2) tlenek azotu, 3) serotonina, 4) adenozyna, 5) tromboksan. Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5

    2. 2,3,4,5

    3. 1,2,3,4

    4. 3,5

    5. 3,4

  8. W skład inhibitorowego układu białka C wchodzi:

    1. BiałkoC, Białko S, siarczan heparanu

    2. Białko C, trombomodulina, trombina, antytrombina III

    3. Białko C, antytrombina III, heparyna

    4. Białko C, plazmina, czynnik tkankowy

    5. Biało C, białko S, trombomodulina, trombina

  9. Czynnikiem aktywującym przejście plazminogenu w plazminę jest:

    1. t-PA

    2. PAI-1

    3. Alfa2-makroglobulina

    4. Heparyna

    5. Czynnik tkankowy

  10. Produktami trawienia fibryny ustabilizowanej są:

    1. D-dimery

    2. Fibrynopeptyd A

    3. Fibrynopeptyd B

    4. FDP

    5. D-dimery i FDP

  11. Uszkodzone komórki śródbłonka wykazują aktywność prozakrzepową do której zaliczamy: 1) wzrost ekspresji trombomoduliny, 2) uwalnianie tlenku azotu, 3) uwalnianie czynnika von Willebranda, 4) wzrost ekspresji czynnika tkankowego, 5) uwalnianie t-PA. Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5

    2. 1,2,3,4

    3. 3,4

    4. 1,3,4

    5. 2,5

  12. Przyczyną trombofilii wrodzonej może być:

    1. Małopłytkowość samoistna

    2. Niedorozwój kompleksu GP IIb/IIIa

    3. Niedobór białka C

    4. Niedobór czynnika IX krzepnięcia

    5. Niedobór czynnika płytkowego 4

  13. Masywny zator tętnicy płucnej może spowodować: 1) ostrą niewydolność prawej komory, 2) roztrzeń prawej komory, 3) niedokrwienie mięśnia sercowego, 4) spadek ciśnienia tętniczego krwi, 5) silny ból w klatce piersiowej. Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5

    2. 1,2,3,4

    3. 1,5

    4. 1,4

    5. 5

  14. Objawem laboratoryjnym charakterystycznym dla rozsianego krzepnięcia śródnaczyniowego jest: 1) obniżony poziom antytrombiny III, 2) obniżony poziom D-dimerów, 3)podwyższony poziom fibrynopeptydu A, 4) wzrost fibrynogenu, 5) wzrost liczby płytek krwi. Prawdziwe:

    1. 1,2,3,4,5

    2. 1,2,3,4

    3. 1,2,3,4

    4. 1,2

    5. 1,3

  15. Czas protrombinowy jest miarą krzepnięcia osocza po dodaniu do próbki:

    1. Czynnika tkankowego

    2. Trombiny

    3. Protrombiny

    4. Kaolinu i kefaliny

    5. Fibrynogenu

  16. Wskaźnik INR wyliczamy dla czasu:

    1. Krwawienia

    2. Protrombiowego

    3. Trombinowego

    4. Częściowej tromboplastyny po aktywacji

    5. Żaden z powyższych

  17. Dla hemofilii B charakterystyczne jest:

    1. Zmniejszenie ilości płytek krwi

    2. Wydłużenie czasu protrombinowego

    3. Wydłużenie czasu trombinowego

    4. Wydłużenie czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji

    5. Wydłużenie czasu krwawienia

  18. Który z poniższych czynników sprzyja zakrzepicy żylnej :

  1. Zwolnienie przepływu krwi

  2. Stosowanie antagonistów witaminy K

  3. Niedobór czynnika von Willebranda (vWF)

  4. Niedobór białka C

  5. Prawdziwe a i d

  1. Głównym źródłem histaminy w ustroju są komórki:

    1. Mastocyty

    2. Makrofagi

    3. Monocyty

    4. Trombocyty

    5. Erytrocyty



Wyszukiwarka