Marek Rudzki
MIĘDZYNARODOWY RUCH TURYSTYCZNY
Wykład 1 (05.10.2002)
Literatura:
1. www.intur.com.pl (strona Instytutu turystyki)
2. W. W. Gaworecki „Turystyka”
3. W. Alejziak „Turystyka w obliczu wyzwań XXI wieku”
Charakterystyka Międzynarodowego ruchu turystycznego:
Definicje :
Turysta (jest co najmniej na 1 dobę)
Przybywający (tylko przekracza granicę)
WTO
Turystyka (wg WTO i inne)
Produkt turystyczny (materialny, niematerialny)
obrót w turystyce w latach 90ych wyniósł ok. 3,5 tys. mld $
rządowe wydatki na turystykę wyniosły ok. 6%
wydatki Polski na turystykę to ok. 25 mln (0,125%)
w przemyśle turystycznym pracuje ok. 10% zatrudnionych na świecie (ok. 230-240 mln ludzi)
ludzie wydają ok. 12% własnych dochodów na turystykę
turystyka obejmuje ok. 12% inwestycji finansowych na świecie
DYNAMIKA :
w roku 1950 25 mln ludzi uczestniczyło w ruchu turystycznym, wydali
2 mld 200 mln $
w latach 90ych podróżowało 700 mln ludzi, wydatki wyniosły ok.500 mld $
Historia rozwoju turystyki:
układ z Schengen - pierwszy raz podpisany w 1972 roku, poprawka w 1985 roku - zniesiono granice celne
turystyka jako element rozwoju gospodarczego kraju
turystyka to źródło rozwoju poszczególnych regionów kraju
po wojnie Sejm zajął się turystyką po raz pierwszy dopiero w 1993 roku (rezultat: turystykę należy popierać i rozwijać)
Wykład 2 (19.10.2002)
Wydatki na turystykę w mld $ w 1999 roku:
Kraj |
Wydatki ogółem |
Liczba ludności |
Wydatki na osobę |
USA |
59,4 |
|
|
Niemcy |
48,2 |
|
|
Wielka Brytania |
35,6 |
|
|
Japonia |
32,8 |
|
|
Francja |
18,6 |
|
|
Włochy |
16,9 |
|
|
Kanada |
11,9 |
|
|
Holandia |
11,4 |
|
|
Belgia |
10,1 |
|
|
Chiny |
10,9 |
|
|
Podział świata wg WTO (za W.W. Alejziak) na regiony i podregiony:
Europa:
północny: Skandynawia (Szwecja, Norwegia, Dania), Finlandia, Wielka Brytania, Irlandia i Islandia
północny: Skandynawia (Szwecja, Norwegia, Dania), Finlandia, Wielka Brytania, Irlandia i Islandia
środkowo-zachodni: Niemcy, Austria, Szwajcaria, Holandia, Belgia, Luxemburg, Lichtenstein, Francja
południowy: Portugalia, Hiszpania, Włochy (z San Marino), Malta, Chorwacja, Słowenia, Macedonia, Czarnogóra, Jugosławia, Albania, Grecja
śródziemnomorsko-wschodni: Cypr, Turcja, Izrael
środkowo-wschodni: Rosja, byłe republiki ZSRR, Gruzja, Azerbejdżan, Armenia, Mołdawia, Ukraina, Polska, Czechy, Słowacja, Węgry, Rumunia, Bułgaria, Białoruś, Litwa, Łotwa, Estonia
Ameryka Północna i Południowa:
Ameryka Północna: Kanad, USA (z Hawajami), Meksyk
Ameryka Południowa
Ameryka Środkowa: Gwatemala, Honduras, Nikaragua, Kostaryka, Panama
Karaiby: Bermudy, Antyle, Haiti, Kuba, Grenada
Afryka:
północna: Maroko, Tunezja, Algieria, Sahara Hiszpańska, Sudan
wschodnia: Etiopia, Erytrea, Somalia, Uganda, Kenia, Tanzania, Rwanda, Burundi, Mozambik, Zambia, Zimbabwe, Malawi
południowa: Namibia, Republika Południowej Afryki (z 2 enklawami: Lesotho i Suazi), Botswana
środkowa: Zair, Republika Kongo, Republika Środkowoafrykańska, Czad, Kamerun
zachodnia: Nigeria, Benin, Togo, Ghana, Wybrzeże Kości Słoniowej, Sierra Leone, Gwinea, Gambia, Senegal, Mali, Burkina Faso, Niger
Region Środkowowschodni (tzw. Bliski Wschód)
Libia, Egipt, Półwysep Arabski, Bahrajn, Katar, Jordania, Liban, Syria, Irak
Południowa Azja
Iran, Afganistan, Pakistan, Indie, Bangladesz, Butan, Nepal
Północno-wschodnia Azja i Pacyfik
Azja północno-wschodnia: Mongolia, Chiny, Korea (Północna i Południowa), Japonia, Filipiny
Południowo-wschodnia: Birma, Tajlandia, Laos, Kambodża, Malezja, Singapur, Indonezja
Ocean Spokojny: Australia, Nowa Zelandia, wyspy na Pacyfiku
Przyjazdy turystów:
Europa 60%
Wschodnia Azja i Pacyfik 16%
Ameryka 10%
Afryka 4%
Sektory turystyki:
baza noclegowa i gastronomiczna
atrakcje turystyczne
transport i środki transportu
organizatorzy turystyki i organizacje turystyczne
organizacje lokalne na terenach recepcyjnych
innych działań (np. banki)
Łańcuch hotelowy
zespół hoteli zarządzanych przez jednego właściciela
typ hoteli występujących najczęściej pod jedną nazwą, posiadający pewne wspólne cechy charakterystyczne
zespół hoteli, występujących najczęściej pod tą samą nazwą, które oferują ten sam wachlarz usług, często nawet w tym samym układzie terytorialnym
Accor - grupa finansowo-hotelowa zajmująca się posiadaniem i zarządzaniem hotelami.
Sposoby zarządzania hotelem:
właściciel bezpośredni
wyznaczony zarządca (managment)
franchising - umowa, która stwierdza, że dzięki użytkowi nazwy, druga strona jest zobowiązana do spełnienia pewnych warunków.
Wykład 3 (09.11.2002)
Największe grupy hotelowe:
Cendant
Bass Hotels & Resorts
Accor
Marriot International
Choice
Największe łańcuchy hotelowe:
Holiday Inn
Days Inn of America
Comfort Inns & Comfort Suites
Sheraton Hotels & Resorts
Formuła 1 - cena wyznaczona za moduł mieszkalny bez względu ile osób tam mieszka (max 3 osoby). Bez łazienek, tylko drobne półki i łóżka, ciężko dostać rezerwacje w krótkim terminie. Hotele zazwyczaj poza granicami miasta, ale przy drogach.
Sektor organizatorów turystyki:
Licencja turystyczna (na przykładzie Belgii)
Sąd handlowy
Główny Komitet Turystyki
Warunki do uzyskania licencji: wykształcenie, wiek, staż pracy, obrót, gwarancja klasy w turystyce.
Klasa A - najwyższa, tour - operator. Prawo organizowania programów turystycznych i ich sprzedawania. Wymagane wykształcenie i staż na stanowisku kierowniczym, odpowiedni kapitał, VAT jest liczony tylko od różnicy płaconej przez organizatora turystyki a ceną sprzedaży (marża brutto), 1,7 - 3,2%. Oznaczenie licencja A: xxxx (numer)
Licencja B - można organizować programy turystyczne na bazie własnego produktu (np. kierowca z własnym autokarem, hotelarz z własnym hotelem itd.)
Licencja C - nie ma prawa tworzenia własnego produktu - tylko prawo do sprzedaży produktu z licencją A a w wyjątkowych przypadkach z licencją B.
Programy rezerwacyjne:
Galileo
Amadeus (najstarszy)
WorldSpan ( z USA)
Sabre
UTEL (podsystem Amadeusa, często używany w Europie)
Galaxy - sprzedaż miejsc hotelowych (Singapur), obejmuje 30 tyś. Hoteli na świecie, często korzystne ceny.
Wykład 4 (23.11.2002)
Wykład 5 (07.12.2002)
ZAGADNIENIA EGZAMINACYJNE:
Charakterystyka międzynarodowego ruchu turystycznego (def. Turystyki itp., statystyczne wartości ruchu turystycznego, wielkość ruchu itd.)
Kraje recepcyjne, emisyjne
Regionalizacja (regiony i podregiony)
Sektory przemysłu turystycznego (łańcuchy hotelowe, sposoby zarządzania i własności)
Sektor atrakcji turystycznych
Sektor transportu
Pośrednicy (sposób organizacji sprzedaży)
Znaczenie turystyki w układzie ogólnym i szczegółowym ( w układzie państwa, emisyjnym i recepcyjnym)
Organizacje turystyczne
Promocja międzynarodowego ruchu turystycznego
TRANSPORT
30% usług w gospodarce światowej.
Są to wszystkie środki transportu - publiczne, na które można wykupić udział = wynajem lub bilet.
Nie dotyczy roweru, kajaka, konia - to turystyka kwalifikowana
Wynajem samochodów - Herz i Avis (przedstawicielstwa w wielu krajach), Dollar Car
Autokary - PKS, Orbis, Mazurkas (większość autokarów na własne potrzeby).
Kolej - głównie pracownicy kolei i ich rodziny a także grupy młodzieży szkolnej (ze względu na zniżki).
Samoloty - najbardziej przyczyniły się do rozwoju turystyki międzynarodowej.
TGV we Francji - szybka kolej, inny zespół wagonów, pierwszy odcinek Paryż - Lyon, 504 km, w tej chwili osiągają szybkość handlową ok. 350 km (czas dotarcia podzielony przez ilość kilometrów). Droga hamowania TGV = ok. 3 km.
Transport wodny - mało połączeń liniowych (poza promem), głównie turystyka wycieczkowa, statkami, promami.
Turystyka kosmiczna - indywidualny charakter.
Informacja turystyczna we Francji - wykracza poza granice polskiej IT - szkoli także przewodników, tworzy szkoły turystyczne, opłaca swoje stoiska na targach turystycznych.
Wykład 6 (21.12.2002)
Zakres międzynarodowych stosunków gospodarczych:
bilans płatniczy
kursy walut
gospodarka finansowa (podatki, akcyzy)
działalność ekonomistów
przypływy kapitałów
pożyczki
% od zakupionych obligacji
handel zagraniczny
Turystyka - handel usług. Wyjazd - import, przyjazd - eksport (odwrotnie niż zazwyczaj).
Według ustawy turystyka grupowa - od 9 osób
Przepływy kaskadowe - turyści z bogatszego kraju korzystają z usług tańszego kraju.
handel zagraniczny w którym płaci się cenę detaliczną
handel zagraniczny bez transportu dóbr i usług
handel zagraniczny w którym sprzedajemy towary, których normalnie byśmy nie sprzedali
6