GRUŹLICA PŁUC
Gruźlica- powszechna i potencjalnie śmiertelna choroba zakaźna i zaraźliwa układu oddechowego, wywoływana przez prątka gruźlicy zwanym również prątkiem Kocha ( od pochodzenia odkrywcy Roberta Kocha).
Możemy wyróżnić dwa rodzaje gruźlicy płuc:
pierwotną
popierwotną
Gruźlica pierwotna charakteryzuje się tym, że prątki gruźlicze usadawiają się w płucach i rozpoczyna się swoisty zapalny proces chorobowy: powstaje ognisko pierwotne. W ognisku tym prątki namnażają się. W procesie zapalnych dochodzi do zapalnego nacieku gruźliczego. Zespół tych zmian nazywamy zespołem pierwotnym.
Gruźlica popierwotną jest gruźliczym stanem chorobowym, występującym w kilka miesięcy, bądź wiele lat po przebyciu pierwotnego zakażenia gruźliczego.
Jak można się zarazić gruźlicą?
drogą kropelkową ( przez wdychane powietrze)
drogą pokarmową (np. pijąc mleko zarażonej krowy)
przez dotyk
Kto w szczególności może zachorować na gruźlicę płuc:
osoba, która ma osłabiona odporność organizmu,
osoba niedożywiona,
alkoholicy, narkomani, palacze papierosów,
zarażeni wirusem HIV.
cukrzycy i ludzie cierpiący na nowotwór,
osoby z niewydolnością serca, nerek i wątroby
Objawy gruźlicy:
Najbardziej charakterystyczny objaw gruźlicy (która zawsze najpierw atakuje płuca, choć potem może objąć też inne narządy) to trwający ponad trzy tygodnie kaszel - początkowo suchy, potem z odkrztuszaniem plwociny ( flegmy ). Kaszel z czasem się nasila. Osoba zakażona czuje się osłabiona, ciągle zmęczona, bez powodu senna. Poci się w nocy, ma lekko podwyższoną temperaturę, która po kilku tygodniach lub miesiącach znacznie rośnie. Uwagę powinien zwrócić nieuzasadniony spadek wagi oraz bóle w klatce piersiowej (czasami, zwłaszcza u mężczyzn po pięćdziesiątce, mylone z chorobą wieńcową). Oznaką zakażenia może być opóźnione zdrowienie po zapaleniu oskrzeli lub płuc. Dopiero w ostrym stadium gruźlicy chory pluje krwią.
W 10 proc. przypadków choroba rozwija się bez dolegliwości i jest wykrywana przypadkowo, np. podczas badań okresowych. U części chorych dolegliwości przypominające grypę ustępują samoistnie (pozostaje tylko przedłużające się powiększenie węzłów chłonnych). Po kilku miesiącach może dojść do samowyleczenia. Dowodem przebytej gruźlicy są widoczne na zdjęciu RTG zwapnienia płuc i tzw. wnęki w węzłach chłonnych.
Zapobieganie:
polega przede wszystkim na przestrzeganiu prostych zasad higieny
odnajdywanie i ocena stanu osób, które miały kontakt z pacjentami chorymi na gruźlicę dla określenia, czy przypadkiem nie ulegli infekcji
prowadzenie akcji szczepień szczepionką BCG ( nie zapominajmy o służbie zdrowia, która ma bezpośredni kontakt z chorymi )
unikanie nałogów,
starania o dobre warunki życia, pracy i odpoczynku,
zapobieganie rozsiewaniu plwociny (flegmy) podczas kaszlu lub kataru poprzez zasłanianie ust i nosa chusteczką higieniczną.
Doceniając wagę problemu zdrowotnego jakim jest gruźlica, leczenie jej jest bezpłatne dla wszystkich chorych, również tych nie ubezpieczonych. Konieczne jest tylko zrozumienie przez każdego chorego potrzeby tej terapii i jej regularności, która ma na celu nie tylko odzyskanie zdrowia u chorego, ale i likwidowanie źródeł zakażenia w społeczeństwie
