Identyfikacja uzwojeń, studia, 4 sem, sprawka


POLITECHNIKA POZNAŃSKA

Instytut Elektrotechniki Przemysłowej

Zakład Mechatroniki i Maszyn Elektrycznych

Laboratorium Maszyn Elektrycznych

Ćwiczenie nr: 2

Temat: Identyfikacja zacisków uzwojeń maszyny prądu stałego

Rok akademicki: 2008/09

Wydział: Elektryczny

Studia: Dzienne

Semestr: IV

Grupa E-3

  1. Damian Siebert

Data wykonania ćwiczenia:

9.04.2009

Data oddania sprawozdania:

10.06.2009

Ocena:

Uwagi:

  1. Wydzielenie obwodów uzwojeń oraz wstępne określenie ich rezystancji. Identyfikacja uzwojeń oraz określenie ich początków i końców

  2. 1-5

    E1 - E2 (uzwojenie bocznikowe)

    6-8

    D1 - D2 (uzwojenie szeregowe)

    3-2

    A1 - A2 (uzwojenie twornika)

    4-7

    B1 - B2 (uzwojenie biegunów komutacyjnych)

    0x08 graphic

    Uzwojenie bocznikowe ma większą rezystancje od pozostałych, dlatego że zostało nawinięte drutem o mniejszym przekroju ze względu na mniejszy prąd płynący przez to uzwojenie. Rezystancja uzwojenia twornika zmienia się podczas wykonywania obrotu wałem silnika ze względu na zmianę położeń szczotek względem komutatora.

    Uzwojenie 1-5 zostało rozpoznane jako bocznikowe a uzwojenie 3-2 jako twornika.

    Znajdowanie początku i końca uzwojenia biegunów komutacyjnych.

    Mierzyliśmy prąd płynący dla połączenia uzwojenia a i b przyjmując umownie początek uzwojenia szeregowego.

    0x01 graphic

    Analizując wyniki pomiaru stwierdziliśmy, że układ połączeń a jest prawidłowy.

    Na podstawie tej próby zidentyfikowaliśmy początki uzwojeń komutacyjnego (B1->1) i szeregowego (D1->8)

    Identyfikacja początku uzwojenia równoległego.

    Połączyliśmy silnik według poniższego schematu przyjmując umownie oznaczenia uzwojenia bocznikowego:

    0x01 graphic

    Wnioski:

    Obwód twornika sprawdzamy poprzez podniesienie szczotek jednego znaku i sprawdzenie omomierzem, który obwód został przerwany.

    Nastepnie mierzymy rezystancje poszczególnych uzwojeń. Uzwojenie bocznikowe posiada największą rezystancje.

    Aby zbadać, które uzwojenie jest uzwojenie wbudzenia szeregowym, a które komutacyjnym należy uzwojenie bocznikowe zasilić napięciem stałym. Do zacisków badanych 2 uzwojeń należy przyłączyć woltomierz magnetoelektryczny. Przy przepływie prądu w uzwojeniu bocznikowym woltomierz podłączony do uzwojenia komutacyjnego nie wychyli się.

    Aby wyznaczyć początki poszczególnych uzwojeń należy uruchomić maszynę jako silnik obcowzbudny lub bocznikowy. Przy domyślnym kierunku prądu w obwodzie twornika zmiana kierunku prądu w uzwojeniu wzbudzenia powoduje zmianę kierunku wirowania silnika. Przy kierunku prądu w tworniku od A1 do A2 napięcie zasilające uzwojenie wzbudzenia powinno mieć taką samą biegunowość, przy której wirnik obraca się w prawo. Wtedy zacisk uzwojenia wzbudzenia połączony z biegunem dodatnim zasilania oznacza się E1, a połączony z ujemnym zasilania jako E2.



    Wyszukiwarka