Wykład 3, STUDIA budownictwo, SEMESTR V, budownictwo komunikacyjne


1. Literatura wykorzystana do opracowania wykładu

[1] Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. (Dz. U. Nr 43, poz. 430)

[2] Katalog Typowych Konstrukcji Nawierzchni Podatnych i Półsztywnych GDDP, IBDiM, W-wa 1997

[3] Katalog wzmocnień i remontów nawierzchni podatnych i półsztywnych, GDDP, IBDiM, W-wa 2001,

2. Ocena stanu podłoża istniejącej nawierzchni

W celu określenia grupy nośności podłoża dróg o kategorii ruchu KR3 - KR6 należy wykonać otwory badawcze w nawierzchni i rozpoznać rodzaj i stan gruntów do głębokości 2,0 m poniżej spodu konstrukcji nawierzchni.

Sposób wykonania otworów powinien umożliwić pobranie próbek do badań oraz określenie swobodnego zwierciadła wody gruntowej. Lokalizację i liczbę otworów badawczych należy ustalać w zależności od kategorii ruchu z uwzględnieniem miejsc najbardziej uszkodzonych oraz miejsc o obniżonej nośności, jak również przewidywanej zmienności konstrukcji w przekroju poprzecznym. Należy przy tym uwzględnić dane archiwalne o historii zmian konstrukcji nawierzchni, poszerzeniach drogi, korektach przebiegu trasy itp.

Otwory badawcze nie powinny być rozmieszczone rzadziej niż co 0,5 km.

2.1 Warunki wodne

W zależności od poziomu występowania zwierciadła wody gruntowej oraz charakterystyki korpusu drogowego warunki wodne podłoża konstrukcji nawierzchni należy ustalać wg tablicy 1.

W ocenie warunków należy uwzględnić rodzaj pobocza. W tablicy 1 oznaczono:

a - pobocza nieutwardzone;

b - pobocza utwardzone i szczelne oraz dobre odprowadzenie wód powierzchniowych

Tablica 1. Klasyfikacja warunków wodnych podłoża konstrukcji nawierzchni [1] [2] [3]

Lp.

Charakterystyka korpusu drogowego

Warunki wodne, gdy poziom swobodnego zwierciadła wody gruntowej występuje na głębokości poniżej spodu konstrukcji nawierzchni

<1m

1÷2

>2m

1

Wykopy ≤1 m

a

złe

przeciętne

przeciętne

b

złe

przeciętne

dobre

2

Nasypy ≤1 m

a

złe

przeciętne

przeciętne

b

przeciętne

przeciętne

dobre

3

Wykopy >1 m

a

złe

przeciętne

dobre

b

przeciętne

przeciętne

dobre

4

Nasypy >1 m

a

złe

przeciętne

dobre

b

przeciętne

dobre

dobre

2.2 Klasyfikacja gruntu

Podział gruntów na grupy pod względem wysadzinowości przedstawiono w tablicy 2. Cechy gruntu powinny być określone na podstawie badań laboratoryjnych właściwości wymienionych w tablicy 2.

Podstawowym kryterium klasyfikacji gruntu do odpowiedniej grupy jest zawartość drobnych cząstek gruntu, a dodatkowymi, stosowanymi w wypadkach wątpliwych: wskaźnik piaskowy i kapilarność bierna. Jeżeli ocena na podstawie badania różnymi metodami jest rozbieżna, to decyduje wynik najmniej korzystny.

Tablica 2. Podział gruntów pod względem wysadzinowości [3]

Właściwość

Grupa gruntów

niewysadzinowy

wątpliwy

wysadzinowy

Rodzaj gruntu

*rumosz niegliniasty (KR)

*żwir (Ż)

*pospółka (Po)

*piasek gruby (Pt)

*piasek średni (Ps)

*piasek drobny (Pc)

*żużel nierozpadowy

*piasek pylasty (Pw)

*zwietrzelina gliniasta

(Kwg)

*rumosz gliniasty (Krg)

*żwir gliniasty (Żg)

*pospółka gliniasta

(Pog)

grunty mało wysadzinowe:

*glina piaszczysta zwięzła (Gpz)

*glina zwięzła (Gz)

*ił (I)

*ił Piaszczysty (Ip)

*ił pylasty (Iπ)

grunty bardzo wysadzinowe:

*piasek gliniasty (Pg)

*pył piaszczysty (πp)

*pył (π)

*glina piaszczysta (Gp)

*glina (G)

*glina pylasta (Gπ)

*ił warwowy

Zawartość cząstek wg

PN-88/B-04481, %

≤ 0,075 mm

≤ 0,02 mm

< 15

< 3

15 ÷ 30

3 ÷ 10

> 30

> 10

Kapilarność bierna wg

PN-60B-0449,

Hkb m

< 1,0

1,0 ÷ 1,3

> 1,3

Wskaźnik piaskowy wg

BN-64/8931-01,

WP

> 35

25 ÷ 35

< 25

2.3 Grupa nośności podłoża

Grupę nośności podłoża Gi należy ustalać według tablicy 3. Grupę nośności podłoża Gi uformowanego z gruntów antropogenicznych należy ustalać na podstawie indywidualnej oceny opartej o badania laboratoryjne gruntów. W wypadku występowania bezpośrednio pod nawierzchnią warstw wzmacniających podłoże, które mogą spełniać również funkcję warstw mrozoochronnych, odcinających i odsączających, należy ustalić, czy ich grubość oraz rodzaj materiałów będą spełniać warunki odpowiedniego zabezpieczenia podłoża przed utratą nośności. Podstawowym kryterium oceny gruntów i kruszyw występujących w tych warstwach jest ustalenie ich niewysadzinowego charakteru na podstawie właściwości podanych w tablicy 2 oraz wskaźnika nośności CBR. Jeśli wskaźnik CBR > 20, to minimalna grubość warstwy wzmacniającej podłoże nie powinna być mniejsza od wartości podanych w tablicy 4.

Tablica 3. Grupy nośności podłoża Gi w zależności od warunków wodnych [3]

Lp.

Rodzaj gruntów podłoża

Grupa nośności podłoża nawierzchni Gi, gdy warunki wodne są

dobre

przeciętne

złe

1

Grunty niewysadzinowe

  • rumosze (niegliniaste)

  • żwiry i pospółki

  • piaski grubo-, średnio- i drobnoziarniste

  • żużle nierozpadowe

G1

G1

G1

2

Grunty wątpliwe:

  • piaski pylaste:

  • zwietrzeliny gliniaste, rumosze gliniaste, żwiry gliniaste i po spółki gliniaste

G1

G1

G2

G2

G2

G3

3

Grunty wysadzinowe:

grunty mało wysadzinowex/:

  • gliny zwięzłe, gliny piaszczyste i pylaste zwięzłe

  • iły, iły piaszczyste i pylaste

grunty bardzo wysadzinowe x/:

  • piaski gliniaste, pyły piaszczyste, pyły

  • gliny, gliny piaszczyste i pylaste

  • iły warwowe

x/ w stanie zwartym, półzwartym lub twardoplastycznym (IL<0,25); grunty w stanie miękoplastycznym lub plastycznym wymagają indywidualnej oceny

G2

G3

G3

G4

G4

G4

Tablica 4. Minimalna grubość warstwy wzmacniającej o CBR ≥ 20 [3]

Grupa nośności podłoża

Minimalna grubość warstwy ulepszonego podłoża, cm

G2

25

G3

40

G4

70

Jeśli warstwa ulepszonego podłoża spełnia podane tu wymagania, to podłoże wierzchni można zakwalifikować jako G1.

Jeśli pod konstrukcją nawierzchni występuje warstwa ulepszonego podłoża o wskaźniku CBR=10 - 20%, lub gdy jej grubość jest mniejsza niż podana w tablicy 9, to grupę nośności podłoża Gi można określić na zasadach podanych w tablicy 10.

Jeśli pod warstwą wzmacniającą podłoże o minimalnej grubości 15 cm występuje warstwa gruntu ulepszonego lub stabilizowanego spoiwem o grubości nie mniejszej niż 10 cm na podłożu G2 lub G3, lub o grubości nie mniejszej niż 15 cm na podłożu G4, to podłoże nawierzchni można sklasyfikować jako G1.

Tablica 5. Grupa nośności podłoża uwzględniająca występowanie warstwy wzmacniającej o CBR od 10 do 20% [3]

Grupa nośności podłoża Gi pod warstwą wzmacniającą

Grubość warstwy wzmacniającej, cm

Grupa nośności podłoża po uwzglę­dnieniu warstwy wzmacniającej

G2

< 25

>25

G2

G1

G3

< 25

25-40

40-70

G3

G2

G1

G4

<25

25-40

40-70

>70

G4

G3

G2

G1

Uwaga: dolna granica przedziału grubości dotyczy CBR=20%, górna CBR=10%

Barbara Strycharz Materiały do wykładu 3,4

Przedmiot: Systemy utrzymania nawierzchni

6



Wyszukiwarka