PEDAGOGIKA RESOCJALIZACYJNA - Ćwiczenia

Temat: Manipulacja społeczna

R. Cialdini „Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka”

TECHNIKI MANIPULACJI

1. Reguła wzajemności (ja też mogę kiedyś czegoś potrzebować)

1. Technika drzwiami w twarz (reguła kontrastu - prosisz o więcej niż chcesz uzyskać)

2. Technika stopą w drzwi (technika szczegółowa) - drobna przysługa, potem większa

2. Reguła konsekwencji - jeżeli na coś się zgodzisz to nie odmówisz już drugiej części prośby np. 1) zawiezienie kogoś na dworzec 2) o 6 rano

3. Manipulant sobie odpuszcza dając nam prezent

4. Zasada kontrastu np. porównywanie cen

5. Zadawanie zamkniętych pytań

6. Prawo limitu

7. Reguła konformizmu (społecznego dowodu słuszności) - większość ma rację

8. Cytaty

9. Reguła autorytetu - ufamy osobom które wiedzą więcej od nas

1. Nazwisko

2. Tytuł

3. Elitaryzm

4. Pochodzenie

5. Zamożność

10. Reguła sympatii - lubimy osoby do nas podobne

11. Placebo - czyli prawo oczekiwań

12. Błędne skojarzenia

13. Huśtawka emocjonalna - jeżeli źródło silnych emocji zostało wycofane zwiększa się nasza uległość

14. Reguła niedostępności - boimy się że jakieś dobro nie będzie już dla nas dostępne

15. Zjawisko aureoli

1. Łączenie dwóch cech: ładny + dobry stereotypy

Temat: Sekty

Jak odróżnić sektę od kościoła:

• Z sekty ciężko jest wyjść (z powodu zmiany miejsca zamieszkania, oddania majątku)

• Kościół nie izoluje od bliskich, można do niego wejść i w każdej chwili go opuścić

PO CZYM POZNAĆ SEKTĘ?:

• Grupa ma charyzmatycznego przywódcę

• Członkowie posługują się niezrozumiałymi słowami

• Pokazać jak wiele nie wiemy

• Zaciekawić i sprowokować do przyjścia na spotkanie (odpowiedzi mają charakter odroczony)

• Wpływ emocjonalny, bombardowanie miłością

• Wyjątkowość, dowartościowywanie

• Działa reguła wzajemności

• Działa reguła lubienia poszczególnych osób grupy

• Emocjonalna pępowina służy do podkreślania różnic między grupą własną a grupą zewnętrzną

Osoby samotne , niedocenione, odrzucone. Dają poczucie bezpieczeństwa, miłości, przekonują że jesteś inteligentny i wyjątkowy. Oddziaływanie na emocje. Adept traci poczucie rzeczywistości. Poczucie wspólnoty.

Cel: walka ze złem / ocalenie ludzkości. Wybrańcy, elita, mają przywodzić ludziom w nowym, lepszym świecie. Lepsi od zwykłych, szarych ludzi.

Cudowne uzdrawianie, leczenie. Fałszywe cudy i zdolności guru. Oddawanie pieniędzy, dóbr materialnych. Sprzedawanie np. włosów guru, paznokci, wody w której się wykąpał - rzekomo miały mieć cudowne właściwości.

3 ETAPY

1. zachęcanie do przyjęcia ideologii (uwodzenie, „rozmrażanie”)

• anioł stróż - cel: zwerbowanie do sekty

• Bombardowanie miłością - cel: uzależnienie emocjonalne i psychiczne od pozytywnych uczuć

2. Zniszczenie osobowości (odcięcie powiązań z rodziną, przyjaciółmi)

• więcej pracy, mało snu zwiększenie podatności na sugestie z zewnątrz

• surowe zasady przestrzegane w sposób maniakalny

• wszystko co pochodziło z zewnątrz hamowało rozwój duchowy

• świat na zewnątrz zły, wyklęty, fałszywy

• rozdzielnie rodzin (dzieci i rodziców)

• kontrolowanie rozmów telefonicznych, poczty

• łączenie ludzi w pary

• presja otoczenia, zmiany wprowadzane stopniowo

• decyzje podejmowane za członka

• kary cielesne i szykany normą

• nieposłuszeństwo zdrada izolatka śmierć

3. Nowa osobowość - Guru narzuca nową osobowość, zgodną z przekonaniami sekty. Zmiana nawyków i przyzwyczajeń / „zamrażanie”

Po czym poznać, że ktoś wszedł do sekty?:

• Izolowanie i zerwanie dotychczasowych kontaktów z rodziną

• Zewnętrzna niezależność (źródło od grupy)

• Zamiana stylu życia, sposobu odżywiania, sen

• Posługiwanie się nowym językiem

• Promowanie nowych treści

• Mechanizm obronnej prowokacji - prowokowanie, aby podjąć decyzję i zerwać kontakt

TYPOLOGIA NOWYCH RUCHÓW RELIGIJNYCH

Z. Pasek - pracownik UJ ośrodek dokumentacji wyznań

1. Chrześcijańskie

• Powstają wokół osób, które przeżyły indywidualne objawienie

• Kościół zjednoczeniowy MOON

• Rodzina

• Uczniowie Ducha świętego

2. Grupy nawiązujące do religii dalekiego wschodu (buddyzm, hinduizm) lata 60-70

• Hare Kriszna

• Misja Czaitanii

3. Islamskie (sięgające do Koranu)

• Zachodni Zakon Sufi

4. Neopgańskie

• Zrzeszenie Rodziny Wiary

• Polski Kościół Słowiański

• Rodzinny Kościół Polski

5. Ekologiczne

• Tęczowa Dolina

• Instytut Przemiany Czasu i Przestrzeni

• Pracownia na Rzecz Wszystkich Istot

• Międzynarodowe Centrum Odnowy Ludzi i Ziemi (Antrovis)

6. Etniczne

• Rastafarianie

• Ruchy Indianistyczne

• Neoszamanizm

• Wikingowie

7. Czciciele UFO

• Antrovis

• Realianie

8. Grupy Teozoficzne, Okultystyczne, Różokrzyżowców (nawiązują do alchemii, magii i spirytyzmu, ezoteryczne)

• Towarzystwo Antropozoficzne

• Hermetyczny Zakon Złotego Brzasku

• Różokrzyżowcy (Bractwo)

9. Satanistyczne (półtajnie funkcjonują)

10. Szkoły jogi i transcedencjalnej medytacji

11. New Age - parapsychologia, nieśmiertelność fizyczna, medycyna niekonwencjonalna

• Kościół Scjentologiczny

Inna typologia:

• grupy odrzucające świat (np. Kościół Moona)

• grupy akceptujące świat

• grupy dostosowujące się do świata (łączenie tego co jest boskie z tym co jest ludzkie)

Temat: Agresja

AGRESJA:

To każde zamierzone działanie mające na celu wyrządzenie komuś lub czemuś szkody, straty, bólu fizycznego lub cierpienia moralnego.

Agresja jest wynikiem pewnej umowy społecznej.

PRZYCZYNY AGRESJI

• brak autorytetu

• przyzwolenie społeczne

• „musisz być twardy”

• poczucie bezkarności

• niskie poczucie wartości oraz niska samoocena

• nuda, rozrywka

• „fala” (branie pod opiekę)

• spychotechnika (przesuwanie problemu w czasie)

• niż demograficzny (strach przed brakiem uczniów, szkoły z prestiżem, olimpiady) - efekt rywalizacji

• nauczyciele, którzy na agresje pozwalają

• forma obrony przed innymi

• chęć pozyskania środków materialnych oraz prestiżu i uznania w społeczeństwie

• charakter

Mobbing - osaczenie, cel ostateczny to wykluczenie

Bulling - tyranizowanie, odnoszenie satysfakcji z samego zadawania bólu

Główne teorie wyjaśniające pochodzenie agresji:

1. Teoria instynktu - agresja jest instynktem wrodzonym, człowiek z natury zachowuje się agresywnie i stosuje przemoc

2. Hipoteza frustracji-agresji (grupa Berkeley, Berkowitz) - przyczyną agresji jest frustracja pojawiająca się na skutek zablokowania zaspokajania potrzeb. Niezaspokojone potrzeby wywołują silne emocje.

3. Teoria społecznego uczenia się agresji i modelowanie (Bandura) - przez własne bezpośrednie doświadczenia lub przez naśladownictwo

4. Agresja jako instynkt (Freud) - każda istota żywa ma wrodzony instynkt walki. Wg Freuda to walka między śmiercią a życiem.

5. Agresja jako wynik uszkodzeń mózgu, układu nerwowego itp.

PRZECIWDZIAŁANIE AGRESJI

• ocenić pozytywnie

• nie spoufalać się

• ustalić normy i zasady

• rozmawiać pojedynczo

[EGZAMIN WYMIENIĆ I KRÓTKO SCHARAKTERYZOWAĆ TEORIE AGRESJI]

Samookaleczenie (ang. self-mutilation, self-harm) - to umyślne uszkodzenie własnego ciała w wyniku autoagresji lub depresji. Samookaleczenie może też być zjawiskiem społecznym (np. w środowiskach, w których pogarda dla bólu nobilituje). Pojawia się też u dzieci, czasem w celu zwrócenia uwagi dorosłych.

Przykładem samookaleczenia wynikającego ze względów społecznych mogą być np. praktyki inicjacyjne ludów pierwotnych, a także popularne sznyty, praktykowane w niektórych środowiskach młodzieżowych i więzieniach.

Funkcje samouszkodzeń w życiu jednostki według Glorii Babiker i Lois Arnold:

1. Funkcje związane z radzeniem sobie i przetrwaniem:

a) Regulacja napięcia i lęku b) Radzenie sobie z gniewem c) Unikanie

2. Funkcje związane z Ja:

a) Wzmożenie poczucia autonomii i kontroli b) Odzyskanie poczucia rzeczywistości c) Okazja do zaopiekowania się sobą

3. Funkcje związane z radzeniem sobie z własnym doświadczeniem

a) Demonstrowanie lub wyrażanie własnych doświadczeń traumatycznych b) Ponowne przeżywanie urazu

4. Funkcje związane z karaniem własnej osoby i byciem ofiarą:

a) Karanie się b) Oczyszczenie c) Karanie prześladowcy d) Radzenie sobie z dezorientacją w sferze doznań seksualnych

5. Funkcje dotyczące relacji z innymi ludźmi

a) Komunikacja b) Karanie innych c) Wywieranie wpływu na zachowanie innych

Temat: Uzależnienie

DSM IV - Klasyfikacja chorób psychicznych

KRYTERIA UZALEŻNIEŃ OD SUBSTANCJI

Aby stwierdzić, że ktoś jest uzależniony należy u niego stwierdzić min 3 kryteria spośród 7 w ciągu roku

1. Tolerancja jako:

1. Zapotrzebowanie na znacznie większe niż wcześniej dawki substancji konieczne do osiągnięcia stanu intoksykacji lub pożądanego efektu

2. Znacznie osłabiony efekt działań dotychczas przyjmowanej dawki substancji

2. Objawy odstawienia lub abstynenckie charakteryzują się:

1. Zespołem odstawień charakterystycznych dla danej substancji

2. Przyjmowanie tej samej lub innej substancji w celu złagodzenia objawów odstawiennych lub w celu ich uniknięcia np.:

• Fizykalne - potliwość, drżenie rąk, niestrawność

• Psychiczne - zdenerwowanie, rozbicie, niepokój, lęk, rozdrażnienie

3. Substancja jest często przyjmowana w dawkach większych niż zamierzone lub przez czas dłuższy niż planowane

1. Np. brak umiejętności kontroli czasu (Internet)

4. Uporczywe pragnienie używania substancji lub nieudane próby jego ograniczenia

5. Poświęcanie dużej ilości czasu na działania zmuszające do uzyskania substancji, do jej używania lub do uwolnienia się od jej działania

6. Zaprzestanie lub ograniczenie istotnej aktywności społecznej, zawodowej lub wypoczynkowej ze względu na używanie substancji

7. Kontynuowanie używania substancji mimo świadomości, że doświadczane, trwałe lub nawracające dolegliwości somatyczne bądź psychiczne zostały prawdopodobnie spowodowane lub nasilone przez tę substancję

Jak rozmawiać z dzieckiem o narkotykach?

- strategie informacyjne

Spotkania z byłymi narkomanami (grupy terapeutyczne)

ETAPY UZALEŻNIENIA

W procesie ROZWOJU UZALEŻNIENIA i powrotu do zdrowia wyróżnia się osiem etapów:

1. Używanie

2. Doskonalenie form i sposobów korzystania z danego zachowania, poznawanie nałogowego zachowania i jego możliwości w różnych ważnych sytuacjach

3. Dominacja nałogowego zachowania

4. Używanie problemowe

5. Kryzys

6. Wymuszona abstynencja od nałogowego zachowania

7. Dominacja abstynencji

8. Rozwój

STUDIUM PRZYPADKU

• Zebranie dostępnych danych na temat fizycznych, psychicznych, emocjonalnych, społecznych warunków czynników życia jednostki

1. Uwarunkowania rodzinne:

1. Struktura rodziny (opis i charakterystyka poszczególnych członków rodziny, opis relacji pomiędzy członkami)

2. Historia rodziny (najważniejsze wydarzenia)

2. Funkcjonowanie emocjonalne

1. Podstawowe problemy emocjonalne: potrzeby dominujące, konflikty, zahamowania, nieadekwatne wyobrażenia

2. Sposoby radzenia sobie z problemami (destruktywne, konstruktywne)

3. Funkcjonowanie społeczne

1. Funkcjonowanie w rolach społecznych (rodzinie, szkole, w grupie rówieśniczej, z partnerem)

2. Funkcjonowanie zadaniowe (deficyty, posiadane umiejętności)

4. Prognoza efektów

1. Motywacja do zmian, potencjał i silne strony pomocne w zmianie

5. Ustalenie specyficznego celu terapeutycznego (co trzeba uzyskać?)

1. Założenia programu korekcyjnego (jak to uzyskać)

* pytania diagnostyczne, które chciałoby się dodatkowo zadać

Uzależnienia psychiczne:

-Hazard - takim terminem określa się wszystkie gry pieniężne, w których o wygranej decyduje los. Hazard rozwija się od lat 70, zwłaszcza w krajach zachodnich. Do najsłynniejszych gier hazardowych należą m.in. ruletka i poker.

-masturbacja, pornografia, seks

- internet i gry komputerowe

- kupowanie

-jedzenie, słodycze

-praca

Temat: Subkultury

Subkultura (z łac. sub = 'pod' + kultura) - określa grupę społeczną i jej kulturę wyodrębnioną według jakiegoś kryterium np. zawodowego, etnicznego, religijnego, demograficznego itp. Subkultura jest segmentem kultury i nie podlega wartościowaniu na wyższą czy niższą. Członków subkultury według socjologicznej terminologii nie można nazywać kontrspołeczeństwem, ponieważ są oni wyrazicielami jakiegoś poglądu, jakichś idei. Działają przy tym w ramach ogółu społeczeństwa. Subkulturę tworzą grupy zawodowe, które wypracowały swoje, swoiste, zachodzące wyłącznie w ich obrębie, normy - np. lekarze, prawnicy, złodzieje, politycy, nauczyciele, uczniowie, studenci, fani danego gatunku muzycznego. Świadczy chociażby o tym specyficzny język, gwara środowiskowa. Subkultury tworzą nie tylko grupy zawodowe, ale także inne grupy społeczne, do których należą osoby niepełnosprawne - niewidzący, niesłyszący, przewlekle chorzy oraz z uszkodzonymi narządami ruchu, upośledzeni umysłowo czy ADHD-owcy, etc.

W znaczeniu potocznym określa grupy młodzieży kontestujące przyjęty system wartości, a słowo subkultura nabrało znaczenie jakiejś formy patologii społecznej. W takim przypadku lepszym określeniem jest jednak termin kontrkultura. w 1889 subkultura nabrała szerszego znaczenia.

Subkultura młodzieżowa - nazwa grupy młodzieżowej, w której normy obyczajowe, zasady postępowania, ubiór, odbiegają od norm reszty społeczeństwa.

Przykładami grup subkulturowych są: skate, grunge, emo, metale, goci, punki, skinheadzi, hipisi, modsi itp.

Dorastanie, cele rozwojowe:

• kształtowanie zobowiązań społecznych

• wyrastanie z egocentryzmu (posiadanie poczucia „bycia na scenie”, osamotnienie i niezrozumienie

• uzyskanie autonomii

• doświadczenie fizycznej dojrzałości seksualnej

Temat: Przestępczość

MAŁOLETNI

• osoba która nie ukończyła 18 roku życia (art. 10 k.c)

MŁODOCIANY

• osoba która w chwili popełnienia czynu nie ukończyła 21 lat a w chwili orzekania w pierwszej instancji 24 lat (k.k art. 115 §10)

NIELETNI

• osoba która w chwili popełnienia czynu zabronionego nie ukończyła 17 lat (art. 10 §1 k.k)

• czynów popełnionych przez osoby nieletnie nie nazywa się przestępstwami i osoby takie nie podlegają odpowiedzialności karnej - stosuje się wobec nich środki przewidziane w ustawie z 1982 r o postępowaniu w sprawach nieletnich.

• Ustawa używa pojęcia nieletni w 3 znaczeniach:

• osoby które nie ukończyły 18 lat w stosunku do których stosuje się środki wychowawcze w związku z występującą demoralizacją,

• osoby między 13 a 17 rokiem życia wobec których toczy się postępowanie o czyny karalne wypełniające znamiona przestępstw,

• osoby do ukończenia 21 roku życia wobec których wykonywane są orzeczone środki wychowawcze lub poprawcze określone w ustawie.

Od zasady, że granicą wiekowa odpowiedzialności karnej jest 17 rok życia przewidziano w kodeksie karnym wyjątki.

Odpowiedzialność karną na podstawie przepisów k.k. może ponieść:

• osoba która ukończyła 15 lat, jeżeli dopuściła się czynów szczególnie penalizowanych do których należą m.in. zamach na życie Prezydenta, zabójstwo człowieka, umyślne spowodowanie uszczerbku na zdrowiu
  

DEMORALIZACJA

• wszystko to, co negatywnie wpływa na młodzież

• zdarzenia tj. np. uchylanie się od obowiązku szkolnego (wagary), palenie papierosów, spożywanie alkoholu, zażywanie narkotyków czy innych środków powodujących stan odurzenia, prostytucja, włóczęgostwo, a także udział w grupach przestępczych i popełnienie czynu zabronionego, które przybierają postać systematycznego postępowania.

• Za demoralizację zostanie uznane również popełnienie czynu zabronionego (nawet poważnego) przez osobę, która nie ukończyła 13 lat.

CZYN KARALNY

• przestępstwo z k.k. (i ustawy karno - skarbowej) oraz niektóre poważniejsze wykroczenia wymienione w art.1 § 2 Ustawy, np. kradzież mienia o wartości do 250 zł, znęcanie się nad zwierzętami, zakłócanie porządku publicznego.

PRZYKŁADY WYKROCZEŃ:

• zakłócanie spokoju, porządku publicznego albo spoczynku nocnego krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem

• wywołanie zgorszenia w miejscu publicznym

• organizowanie nielegalnych zgromadzeń

• kąpanie się w miejscu niedozwolonym

• żebranie w miejscu publicznym, jeśli ma się środki egzystencji lub jest się zdolnym do pracy

• umieszczanie w miejscu publicznym wbrew przepisom plakatu, ulotki, afiszu, apelu, napisu czy rysunku (np. graffiti).

• niedopełnienie obowiązku wystawienia np. tabliczki z numerem domu, a także jej oświetlenia w nocy

• poinformowanie o rzekomo podłożonej bombie w celu np. uniknięcia klasówki (wprowadzeniu w błąd np. instytucji użyteczności publicznej, ze złośliwości lub swawoli i w celu wywołania niepotrzebnej czynności fałszywym alarmem, informacją lub innym sposobem)

• rzucanie czymkolwiek w pojazd mechaniczny znajdujący się w ruchu

• wykonywanie dręczących czy głuchych telefonów, które mogą niepokoić drugą osobę

• szczucie psem drugiego człowieka

• nie przestrzegają norm prawa sanitarnego np. sprzedawcy hot-dogów

• kradzież o wartości do 250 zł

• paserstwo

• niszczenie mienia

• urządzania gier hazardowych w celu osiągnięcia korzyści majątkowej

• posiadanie wytrychów, jeśli nie jest się np. cieślą

• wtargnięcie na jezdnię w miejscu niedozwolonym

• prowadzenie na drodze publicznej pojazdu bez posiadania przy sobie wymaganych dokumentów

• wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji

ŚRODKI OPIEKUŃCZO-WYCHOWAWCZE STOSOWANE WOBEC NIELETNICH:

• udzielenie upomnienia

• zobowiązanie nieletniego do określonego postępowania np. do:

• naprawienia wyrządzonej szkody

• przeproszenia pokrzywdzonego

• podjęcie nauki lub pracy

• powstrzymywanie się od przebywania w określonych miejscach czy środowiskach, spożywania alkoholu, zażywania narkotyków

• ustanowienie nadzoru rodziców lub opiekuna

• ustanowienie nadzoru organizacji młodzieżowej, społecznej, zakładu pracy czy osoby godnej zaufania, jeżeli udzielą poręczenia za nieletniego, lub nadzoru kuratora

• skierowanie do kuratorskiego ośrodka pracy z młodzieżą

• orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych

• orzeczenie przepadku rzeczy, które nieletni uzyskał z popełnienia przestępstwa np. rzeczy, które ukradł

• umieszczenie go w instytucji lub organizacji powołanej do przygotowania zawodowego, w rodzinie zastępczej, placówce resocjalizacyjnej lub opiekuńczo-wychowawczej

• umieszczenie w szpitalu psychiatrycznym lub innym odpowiednim zakładzie leczniczym (jeśli sąd stwierdzi u nieletniego niedorozwój umysłowy, chorobę psychiczną, nałogowe zażywanie narkotyków)

• umieszczenie w zakładzie pomocy społecznej lub placówce opiekuńczo-wychowawczej (zapewnienie nieletniemu opieki wychowawczej)

PRZYKŁADY PRZESTĘPSTW:

• zabójstwo

• zgwałcenia

• Kradzież cudzej rzeczy

• Kradzież z włamaniem

• Rozbój i wymuszenie rozb.

• Uszkodzenie rzeczy

• Uszczerbek na zdrowiu

• Bójka lub pobicie

Temat: Depresja, samobójstwa

Depresja - zaburzenie psychiczne z grupy chorób afektywnych charakteryzujące się objawami, które można następująco pogrupować:

• symptomy emocjonalne: obniżony nastrój - smutek i towarzyszący mu często lęk, płacz, utrata radości życia (począwszy od utraty zainteresowań, skończywszy na zaniedbywaniu potrzeb biologicznych); czasem dysforia (zniecierpliwienie, drażliwość);

• symptomy poznawcze: negatywny obraz siebie, obniżona samoocena, samooskarżenia, samookaleczenie, pesymizm i rezygnacja, a w skrajnych wypadkach mogą pojawić się także urojenia depresyjne

• symptomy motywacyjne: problemy z mobilizacją do wszelkiego działania, które może przyjąć wręcz formę spowolnienia psychoruchowego; trudności z podejmowaniem decyzji;

• symptomy somatyczne: zaburzenie rytmów dobowych (m.in. zaburzenia rytmu snu i czuwania), utrata apetytu (ale w depresji łagodnej czasem obserwuje się wzrost a nie spadek wagi ciała chorego), osłabienie i zmęczenie, utrata zainteresowania seksem, czasem skargi na bóle i złe samopoczucie fizyczne.

Typy depresji:

• depresja epizodyczna (epizody depresyjne ) - trwa krócej niż dwa lata i charakteryzuje się wyraźnym początkiem;

• zaburzenia depresyjne nawracające - powtarzające się epizody depresji bez objawów wzmożonego nastroju i zwiększonej energii w przeszłości (zob. mania)

• depresję endogenną - uwarunkowana biologicznie, typowa; ostrzejsza w przebiegu od egzogennej; depresja duża, epizod depresyjny o znacznym nasileniu;

• depresję egzogenną (depresja reaktywna) - poprzedzona stresującym zdarzeniem.

Niektórzy badacze twierdzą, iż w rzeczywistości mamy tu do czynienia z tą sama depresją jednobiegunową, a powyższy podział tak naprawdę odzwierciedla podział na depresję ostrą i łagodną.

• depresję przewlekłą (dystymia) - trwa co najmniej dwa lata, a remisja nie trwa dłużej niż dwa miesiące.

• depresję poschizofreniczną - przejawia się w epizodzie depresyjnym po psychozie schizofrenicznej. Objawy schizofreniczne, występują, lecz nie dominu

---