PROGRAM KNILLÓW

ZAŁOŻENIA PROGRAMU „DOTYK I KOMUNIKACJA”

• celem nadrzędnym jest rozwijanie świadomości i wrażliwości dzieci na wzajemne kontakty, sygnały i reakcje

• wrażliwe stosowanie dotyku może przyczynić się do pozytywnego rozwoju kontaktu i komunik.

• Ch. Knill adresuje swój program głównie dla rodziców dzieci upośledzonych umysłowo, autystycznych, pasywnych i wrogo reagujących na otoczenie, dla osób z defektami sensorycznymi i fizycznymi, ale i dla tych wszystkich, którzy mają małe, zdrowe dzieci

• program może sprzyjać rozwojowi we wszystkich tych przypadkach, w których nieskuteczne są inne metody

• zadaniem tego podejścia jest wsparcie każdego, kto ma motywację do rozwijania osobowego podejścia do komunikacji poprzez dotyk

• najwrażliwszy kanał sensoryczny to skóra, dlatego dotyk jest szczególnie ważny dla rozwoju

• komunik. miedzy dzieckiem a opiekunem powstaje przede wszystkim przez kontakt cielesny

• kontakt fizyczny rodzi się nie tylko z dotyku, lecz powstaje także dzięki ruchowi

POTRZEBY LUDZI Z CIĘŻKIMI DEFEKTAMI KOMUNIKACJI

• fizyczny kontakt z dorosłymi jest dla dziecka pierwotnym źródłem informacji koniecznych dla rozwoju świadomości ciała i wyobrażenia siebie

• "mismatch", czyli wywołanie niepewności i poczucia dystansu miedzy dorosłym a dzieckiem w wyniku wzajemnego nieporozumienia

• „syndrom izolacji” jako niefortunne „cykle braku interakcji”

• do pozytywnego rozwoju komunikacji i kontaktu powinniśmy wybrać program stawiający na jakość a nie ilość interakcji

RAMY INTERAKCJI

• rolą opiekuna we wczesnym rozwoju dziecka jest budowanie "rusztowania" wokół niego, tak żeby było ono skuteczne

• aby to osiągnąć musimy uwzględnić następujące komponenty:

• wybór pierwszoplanowej osoby

• ilość i częstość aktywności

• otoczenie fizyczne

• granice czasowe

ŚWIADOMOŚĆ WŁASNYCH KANAŁÓW EKSPRESJI I JĘZYKA CIAŁA

• świadomość sposobu wykorzystywania repertuaru zachowań ekspresyjnych jest sprawą ważną dla dobrego rozwoju dobrego kontaktu i komunikacji:

• głos, wyraz twarzy, pozycja ciała i ruch, nasze ręce

WSPIERAJĄCA ROLA MUZYKI

• ma ważne właściwości, których doświadczamy regularnie w naszym życiu

• muzyka to dźwięki połączone ze sobą w różny sposób, w różnym tempie i z różną głośnością; nadaje to muzyce właściwy jej charakter

• jej właściwości mają wpływ na wszystkich ludzi niezależnie od ich wieku i poziomu rozwoju oraz umiejętności komunikacji

• pobudza, motywuje i stymuluje uwagę dziecka

PLANOWANIE I PRZYGOTOWANIE SESJI KONTAKTU - 7 podstawowych zagadnień, które są istotne na tym etapie

1. OKREŚLENIE POTRZEB PARTNERA

• poznanie potrzeb naszego partnera podstawą do zdecydowania początkowego kierunku pracy

• poznanie funkcjonowania dziecka

• wgląd w kształtowanie się obrazu dziecka

• dostosowanie działania do doświadczeń i poziomu rozwoju partnera

2. PODZIAŁ ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA SESJĘ KONTAKTU

• rola personelu

• poszanowanie i zrozumienie intencji działania dziecka

• pomoc w zdobyciu przez dziecko pewności, że może mieć rzeczywisty wpływ na sytuacje i relacje z innymi

• powinniśmy także stać się „pierwszą osobą kontaktu” dla naszego partnera w innych znaczących sytuacjach, w których można rozwijać interakcje

• rola rodziców

• rodzice jako najbardziej naturalni i ważni partnerzy dziecka

• rodzice muszą samodzielnie podjąć decyzję, czy chcą w sposób aktywny uczestniczyć w sesji kontaktu

• współpraca personelu

3. DOSTOSOWANIE DO CODZIENNYCH RYTUAŁÓW I PLANU DNIA

• Jak często?

• O jakiej porze dnia?

• Ile czasu potrzebujemy?

4. WYPOSAŻENIE KONIECZNE DO PROWADZENIA SESJI KONTAKTU

• wybór pokoju, miejsca pracy i pozycji

• temperatura, użycie olejków i zapachów

• kąpiel, basen terapeutyczny lub prysznic

• magnetofon i muzyka

5. WRAŻLIWOŚĆ NA SYGNAŁY PARTERA I NASZE REAKCJE

• sygnały, które musimy zidentyfikować

• bezpieczeństwo i uwaga

• aktywność i spokój

• przewidywania i inicjatywa

• granice i ograniczenia

• wzrost osobistej świadomości

6. STRUKTURA SESJI KONTAKTU

• muzyka

• I część: muzyka wprowadzająca

• II część

• III część

• IV część

• V część: muzyka zamykająca

7. POTRZEBA OBSERWACJI I OCENY

• dzienniczki

• zapis wideo

• korzystanie z profesjonalnych grup dyskusyjnych i wskazówek specjalistów

Błędy:

• przedkładanie ilości interakcji nad jakość sesji kontaktów

• brak pewności siebie

• delikatne podejście nie oznacza podejście niepewne

• uzewnętrznianie negatywnych emocji w stosunku do partnera

• stosowanie takiego samego podejścia do różnych partnerów

• brak szacunku, zrozumienia i wrażliwości w stosunku do drugiej osoby

Mankamenty metody:

• mała inwencja i inicjatywa dziecka

• schematyczność

• dobra tylko jako wprowadzenie do innej metody

---