WYKŁAD 5 JĘZYK JAKO PRZEDMIOT ANTROPOLOGII KULTUROWEJ.


WYKŁAD 5.

JĘZYK JAKO PRZEDMIOT ANTROPOLOGII KULTUROWEJ

1.Istota języka

2. Kontekstowość komunikowania - strategie komunikacyjne

3. Semiotyka - nauka o języku

4. Uniwersum językowe - plany życia człowieka

5. Teorie języka (metajęzyk)

6. Funkcje języka - udział języka w przemianie społecznej i rozwoju indywidualnym

7. Formy języka - kody

8.Rodzaje kodów

9.Okoliczności posługiwania się językiem (stosowania języka)

10.Język przestrzeni

11.Język opisu społeczeństwa - kategorie i znaki semantyczne

12.Szkoła i język

Ad.1.

0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic

0x08 graphic

0x08 graphic

0x08 graphic

Ad.2.

Kontekstowość komunikowania - strategie komunikacyjne

a) kontekst wysoki - Japonia - powolne zmierzanie do celu, zmuszanie do uważnego słuchania i rozumienia znaczeń poza tekstem; b) kontekst niski - USA - szybkie, proste komunikowanie

Ad. 3.

Semiotyka - nauka o języku - największe intelektualne odkrycie XX wieku - umożliwia odkrywanie mechanizmów rządzących

działaniem umysłu ludzkiego

Ad. 4.

0x08 graphic
Uniwersum językowe - plany życia człowieka

0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

Ad.5.

Teorie języka (metajęzyk):

      1. strukturalizm de Saussure'a (język - mowa, słowo)

      2. gramatyka generatywno - transformacyjna (Chomsky)

      3. strukturalizm antropologiczny (Lévi - Strauss)

Ad.6.

Funkcje języka - udział języka w przemianie społecznej i rozwoju indywidualnym - wzajemne oddziaływanie człowieka na język i języka na człowieka; rozwój człowieka poprzez język

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

Ad. 7. Formy języka - kody

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
mówiony, pisany, znaki i obrazy, obiekty, przedmioty

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic
Ad. 8. Rodzaje kodów:

0x08 graphic
0x08 graphic
bezpośrednie pośrednie

(proste i złożone)

aluzje

ironia, persyflaż

metafora

patos....

-

Ad. 9. Okoliczności posługiwania się językiem

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
(stosowania języka)

0x08 graphic
codzienność, odświętność, tajemniczość,

0x08 graphic
0x08 graphic
potoczność elitarność

wieloznaczność, (w tym język nauki, magia

dynamika język egzaminu, tabu

język na zajęciach)

Ad. 10. Język przestrzeni -

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
”przestrzeń mówi”

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
Ad.11. Język opisu społeczeństwa - kategorie i znaki semantyczne

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
Ad. 12. Szkoła i język

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

Język istnieje jedynie jako atrybut człowieka.

Jest jego wytworem i środkiem realizacji i czynnikiem rozwoju

Odzwierciedla on ludzkie postawy - nastawienie na kooperację, współdziałanie albo antagonizm język prowadzi do budowania między ludźmi więzi lub barier.

Język, kompetencja komunikacyjna jest kryterium przynależności do wspólnoty, do grupy

natura, świat przyrody, w tym ciało człowieka, jego anatomia i fizjologia, płeć

świat kultury duchowej i materialnej (technika, wytwory artystyczne)

relacje społeczne na różnych poziomach (od dwuosobowych, po ogólnoludzkie)

emocje i duchowość podmiotu

Komunikacja

wiedza, emocje, polecenia

poprawność gramatyczno/

semiotyczna - (kapsuła czasu)

przekazywanie pamięci

poprawność merytoryczna (prawdziwość - „odpowiednie dać rzeczy słowo”)

wyrażanie wartości

oczekiwań, opinii

poprawność polityczna

Składnia, artykulacja, wokalizacja,

ikony

ubranie, fryzura, ozdoby,

jego znaczenie

formy pisma,

elementy materialne

Czystość: powietrza miejsca, ....)

miejsce człowieka/

ludzi w przestrzeni

wielkość

RODZAJ

(męski, żeński, nijaki) - gender

SFERY

ŻYCIA (prywatna czynności/ posiłki, publiczna - praca, zaangażowanie)

ATRYBUTY PŁCI (męskość - przystojny, dzielny, kobiecość - ładna, sprytna)

WIEK (dzieciństwo infantylizacja, młodość - żargon, szpan, starość - eufemizmy)

formalny - nieformalny (mówiony; oficjalny - kolokwialny) zwracanie się do siebie, (tytuły w szkole wyższej, średniej, ....) w sytuacjach edukacyjnych, na przerwach....

język podręczników (pisany, ikonograficzny)

do szkoły chodzą chłopcy do nich są kierowane polecenia, przygotowują się do prac technicznych. Dziewczynki się bawią, a kobiety pełnią funkcje pomocnicze

język przestrzeni szkolnej

(dużej i małej, dystans między uczestnikami)



Wyszukiwarka