Formaty plików muzycznych


„..Formaty plików muzycznych..”

CD-audio:

CD-Audio to standard cyfrowego zapisu dźwięku na płycie kompaktowej, wykorzystujący do tego celu kodowanie PCM o częstotliwości próbkowania 44,1 kHz i rozdzielczości 16 bitów na próbkę.

Midi:

Plik formatu MIDI (Musical Instruments Digital Interface) ze względu na małe rozmiary plików jest wykorzystywany do tworzenia podkładu muzycznego dla stron WWW, automatycznie odtwarzanego w przeglądarce. Plik w tym formacie charakteryzuje się małym rozmiarem - kilkuminutowy utwór muzyczny może być zawarty w pliku o rozmiarze 30-40 kB, wczytanie takiego pliku nie zwiększa ogólnego czasu ładowania całej strony.

Vaw:

Format charakterystyczny dla platformy Windows, pozwala na zapis muzyki z jakością płyty kompaktowej. Pliki w tym formacie mają zasadniczą wadę - wielkość. Na 1 sekundę dźwięku potrzeba 172 kB. Z tego właśnie powodu format ten nie bardzo nadaje się do Internetu.

Aif, Aiff, Aifc, Aifr:

Format popularny niegdyś na Macintoshach, obecnie rozpowszechniony również na pecetach. Pliki AIFF nie są kompresowane, chociaż istnieje format AIFF-C, który umożliwia kompresję nawet w stopniu 6:1.

MP2,Mpg, Mpe, Mpeg, Mpeg2:

Pliki o dużym stopniu kompresji, poprzednicy standardu MP3. Zapis muzyki w tym formacie łączy się ze stratami jakości. Pliki o takich rozszerzeniach mogą zawierać także filmy komputerowe.

Mp3:

Format wykorzystujący standard kompresji MPEG-1 Audio Layer 3.

Grupa Motion Picture Expert Group przy współpracy z Instytutem Frauenhofera z niemieckiego Erlangen, stworzyła algorytm kompresji i zapisu plików multimedialnych, ze szczególnym naciskiem na obraz (format MPEG). Jednak format ten można było wykorzystać również do zapisu audio i tak powstał format MP3. Największą zaletą tego zapisu jest możliwość skompresowania pliku typu WAV do MP3 nawet 12,13-krotnie, czyli dużo bardziej niż przy pomocy popularnych programów kompresujących (ZIP, RAR, ARJ).

Jakość bliska CD wymaga strumienia 128 Kbitów/sek, około 1 MB/minutę, spotykane zakresy od kilkunastu Kb/s (mowa, wiadomości strumieniowo, monofonicznie) do 320 Kb/s (wysoka jakość), stereofoniczne. Kodowanie VBR (Variable Bit Rate) daje nieco lepszą jakość przy tej samej wielkości plików.

Na popularność MP3 wpływa przede wszystkim wysoki stopień kompresji danych dźwiękowych, dzięki czemu pliki w tym formacie mają stosunkowo niewielkie rozmiary przy jednoczesnej wysokiej jakości brzmienia.

Mp3Pro:

Technologia opracowana przez szwedzką firmę Coding Technologies, a licencjonowana przez Thomson Multimedia. Miała ona całkowicie zastąpić bardzo popularny format MP3.

Nowa technologia, Mp3Pro, pozwala na zmniejszenie objętości plików dźwiękowych nawet o 50% w porównaniu z MP3. Utwór zakodowany w MP3Pro z gęstością 64 kb/s odpowiada jakością utworowi MP3 zakodowanemu z gęstością 128 kb/s. Jakość tych plików jest wyższa, gdyż MP3Pro nie usuwa dźwięków o najwyższych częstotliwościach, jak to robi MP3. Zmniejszenie wielkości plików ma przede wszystkim zaspokoić potrzeby użytkowników Internetu - o wiele łatwiej przesyłać je pocztą elektroniczną. MP3Pro jest w pełni kompatybilne jedynie z odtwarzaczami MP3 produkowanymi przez firmę Thomson, przez co format ten jest mało rozpowszechniony.

Mp4:

Kodek o nazwie MP4 to rodzaj oszustwa (tak zwane zatargi o prawa autorskie). Format ten oparty jest na technologii MPEG-4 i standardzie AAC, lecz stanowi zastrzeżone rozwiązanie firmowe. Twórca formatu MP4, firma Global Music One, zdecydował się nazwać swoje dzieło w taki sposób licząc zapewne na "podczepienie się" pod ewentualny sukces formatu MPEG-4.

Ogg Vorbis:

Ogg i Vorbis to odpowiednio kontener multimedialny i stratny kodek audio stworzone i popularyzowane przez fundację Xiph.org, format jest rozprowadzony na zasadach FLOSS i nie jest ograniczony patentami. Pliki mają zazwyczaj końcówkę .ogg, co stało się źródłem pewnych nieporozumień. Zapewniany stosunek jakości dźwięku do objętości wynikowego pliku jest lepszy od tego, co oferuje MP3, kosztem jednak większych wymagań podczas odtwarzania.

RealAudio:

Format RealAudio został przedstawiony w 1995 roku przez firmę RealNetworks  z myślą o Internecie. Obecnie jest on standardem strumieniowego przesyłania dźwięku przez Internet. Do odbioru jego zawartości wystarczy modem 28,8 Kbps, ale możliwe jest także przesyłanie dźwięku o bardzo wysokiej jakości dla odpowiednio szybkich łącz.

Przy odpowiednim oprogramowaniu system RealAudio pozwala na nadawanie audycji na żywo. Jakość dźwięku zależy głównie od możliwości naszego modemu i łącza. Kłopoty te można jednak ominąć wybierając podczas zapisu pliku Real Audio docelową prędkość transmisji.

WMA:

Windows Media Audio został stworzony przez firmę Microsoft.

Użytkownicy zauważyli, że o ile WMA znakomicie radzi sobie z kompresją muzyki, to kompresja nagranej mowy pozostawia wiele do życzenia. Wprawdzie wiele z tych wad wyeliminowano lub chociaż poprawiono w najnowszej wersji kodeka Windows Media Audio 8 ale jakościowo nadal ustępuje on MP3. Zgodnie z zapewnieniem producenta funkcja kodowania Windows Media Audio 8 dostarcza dźwięk o jakości jak z płyty CD i rozmiarze dwukrotnie mniejszym niż pliki w formacie MP3, dzięki czemu podwaja ilość miejsca przeznaczonego na przechowywanie muzyki i skraca czas pobierania muzyki cyfrowej o jakości płyt CD.



Wyszukiwarka