10.06.2013 r.
Karolina Antosiak,
Aleksandra Bachanek,
Maria Kłeczek,
Agnieszka Lechniak,
Martyna Sekuła
Sprawozdanie
Ćwiczenia laboratoryjne z mikrobiologii
Temat : Grupy fizjologiczne mikroorganizmów biorących udział w procesie kompostowania odpadów komunalnych.
Cel : Celem ćwiczenia jest przeprowadzenie badań biologicznych dla określenia stopnia rozkładu odpadków oraz unieszkodliwienia kompostu pod względem sanitarnym.
Zakres ćwiczenia:
1. Określenie stopnia rozkładu odpadów na podstawie stosunków ilościowych pomiędzy mikroorganizmami, biorącymi udział w różnych etapach procesu kompostowania, przeprowadzając badania mikrobiologiczne:
ilościowe
bakterii mezofilnych, termofilnych, sporowych, promieniowców i pleśni
grup fizjologicznych
bakterii amonifikacyjnych, nitryfikacyjnych I i II fazy i denitryfikacyjnych
2. Określenie stopnia unieszkodliwienia kompostów pod względem sanitarnym na podstawie wskaźników:
bakteriologicznych
bakterii Proteus vulgaris, grupy coli, grupy coli typu kałowego i Clostridium perfringens
Materiały do badań :
próbki do badań : kompost surowy
Wstęp teoretyczny:
Jedną z najczęściej stosowanych metod unieszkodliwiania odpadków miejskich jest kompostowanie. W procesie tym odpadki pochodzenia organicznego poddawane są tlenowemu przerobowi w pryzmach lub dołach na wolny powietrzu. W celu skrócenia czasu trwania tego procesu stosowane są tzw. Biostabilizatory, w których zachodzi nawilżenie, mieszanie, napowietrzanie rozdrobnionej masy oraz jej wstępny rozkład. Po okresie biostabilizacji materiał kompostowy ulega dalszej przeróbce w pryzmach.
Ogólnie proces kompostowania można określić jako intensywny cykl przemian biochemicznych prowadzących do częściowej mineralizacji i humifikacji związków organicznych występujących w odpadkach miejskich. W wyniku procesu humifikacji powstaje próchnica czyli humus. Próchnica wprowadzana do gleb uprawnych polepsza ich strukturę, a ulegając powolnej mineralizacji stanowi źródło substancji pokarmowych dla roślin.
Intensywność przemian biochemicznych w procesie kompostowania zależy od rodzaju substancji organicznych poddawanych rozkładowi, od stopnia natlenienia, wilgotności, temperatury, odczynu masy kompostowej, a także od ilości i składu gatunkowego organizmów.
Wykonanie ćwiczenia:
Oznaczanie ogólnej liczby bakterii mezofilnych i termofilnych
oznaczyć metodą płytkową Kocha, ogólną liczbę bakterii na agarze odżywczym;
podłoża zaszczepić zawiesiną bakterii z rozcieńczeń 10-4 - 10-6cm3, stosując posiew głębinowy;
inkubację bakterii mezofilnych prowadzić w temperaturze 26˚C
w ciągu 48h, a bakterii termofilnych w 55˚C w ciągu 24h;
po okresie inkubacji policzyć ilość wyrosłych kolonii.
Oznaczanie ogólnej liczby bakterii sporowych
do badania użyć przygotowane rozcieńczenia próbek w zakresie
10-4 - 10-6cm3. w celu usunięcia niesporowej flory bakteryjnej, zawiesiny ogrzewać w łaźni wodnej, w temperaturze 80˚C przez okres 15minut;
po okresie inkubacji policzyć ilość wyrosłych kolonii.
Oznaczanie ogólnej liczby promieniowców
oznaczyć metodą płytkową Kocha, ogólną liczbę promieniowców na podłożu wybiórczym wg Pochona;
podłoża zaszczepić zawiesiną bakterii z rozcieńczeń 10-1 - 10-4cm3, stosując posiew głębinowy;
po 7 dniach okresu inkubacji w temperaturze 26˚C policzyć ilość wyrosłych kolonii promieniowców.
Oznaczanie ogólnej liczby grzybów
oznaczyć metodą płytkową Kocha, ogólną liczbę pleśni na podłożu wybiórczym wg Sabourauda, stosując posiew powierzchniowy próbek rozcieńczonych w zakresie 10-1 - 10-4cm3;
po 3 i 5 dniach okresu inkubacji w temperaturze 26˚C policzyć ilość wyrosłych kolonii pleśni.
Oznaczanie miana bakterii amonifikacyjnych
do badania użyć przygotowane rozcieńczenia próbek w zakresie
10-1 - 10-6cm3. Wykonać posiew na podłoże płynne wg Skermana;
hodowlę inkubować w temperaturze 26˚C przez 7dni,
po okresie inkubacji wykonać obserwacje wzrostu bakterii: zmętnienia, obecności kożucha, osadu oraz oznaczania obecności amoniaku odczynnikiem Nesslera i odczynu podłoża;
wynik oznaczenia podać jako miano, przyjmując za próby dodatnie hodowle, w których stwierdzono jednocześnie wzrost bakterii, obecność amoniaku oraz alkalizację podłoża do pH ok. 8,0 - 9,0.
Oznaczanie miana bakterii nitryfikacyjnych I i II fazy
do badania użyć przygotowane rozcieńczenia próbek w zakresie
10-1 - 10-5cm3. Wykonać posiew na podłoże płynne wg Winogradskiego;
hodowlę inkubować w temperaturze 26˚C przez 7dni,
po okresie inkubacji zbadać obecność azotynów - odczynnikiem Griessa, azotanów - odczynnikiem z brucyną;
wynik oznaczenia podać jako miano, przyjmując za próby dodatnie hodowle, w których stwierdzono obecność bakterii oraz azotynów lub azotanów.
Oznaczanie miana bakterii denitryfikacyjnych
do badania użyć przygotowane rozcieńczenia próbek w zakresie
10-1 - 10-7cm3. Wykonać posiew na podłoże płynne wg Giltay'a;
hodowlę inkubować w temperaturze 26˚C przez 7dni;
po okresie inkubacji wykonać obserwacje wzrostu bakterii (zmętnienie, obecność kożucha), zmian w podłożu ( obecność gazu w rurce Durhana)
wynik oznaczenia podać jako miano, przyjmując za próby dodatnie hodowle, w których stwierdzono jednocześnie wzrost bakterii
i obecność gazu w rurce Durhana.
Oznaczanie miana bakterii gnilnych - Proteus vulgaris
do badania użyć przygotowane rozcieńczenia próbek w zakresie
10-1 - 10-6cm3. Wykonać posiew na agarze skośnym, wprowadzając po 1cm3 zawiesiny do wody kondensacyjnej;
hodowlę inkubować w temperaturze 37˚C przez 24 - 48h;
po okresie inkubacji określic miano bakterii Proteus vulgaris, przyjmując za próbki dodatnie hodowle, w których zaobserwowano pełzający wzrost bakterii na całej powierzchni skosu.
Oznaczanie miana bakterii grupy coli
do badania użyć przygotowane rozcieńczenia próbek w zakresie
10-1 - 10-7cm3;
wykonać posiew na podłoże płynne wg Kasslera-Swenartona;
hodowlę inkubować w temperaturze 37˚C przez 24 - 48h;
po inkubacji dodatnie hodowle przesiać na podłoże laktozowe z TTC i tergitolem metodą powierzchniową;
Inkubować w temperaturze 37˚C przez44h;
Za wyniki dodatnie przyjmuje się charakterystyczne kolonie powodujące żółte zabarwienie podłoża;
Oznaczanie miana bakterii grupy coli typu kałowego
Przesiać dodatnie próbki z badania bakterii grupy coli na podłożę laktozowe z zielenią brylantową oraz na podłoże peptonowe z tryptofanem;
Hodowle inkubować w temperaturze 44˚C prze 24h;
Wykonać obserwacje wzrostu bakterii w podłożu z zielenią brylantową (zmętnienie, oraz obecność gazu w rurkach Durhama)
Zbadać obecność indolu w podłożu peptonowym z tryptofanem dodając do podłoża 0,5 cm3 odczynnika Ehrlicha-Böhme'a. Pod wpływem obecności indolu na granicy faz odczynnik-podłoże powstaje różowo-czerwone zabarwienie;
Za wynik dodatni przyjmuje się te próbki w których zaobserwowano zarówno wzrost bakterii na podłożu laktozowym z zielenią brylantową jak i obecność indolu w podłożu peptonowym z tryptofanem. Wynik podajemy miano bakterii grupy coli typu kałowego;
Oznaczanie miana Closridium perfringers
Do badania pobrać rozcieńczenia 10-1 - 10-6 i wprowadzić do pustych sterylnych probówek z korkiem;
Probówki wstawić do łaźni wodnej i ogrzewać w temperaturze 80˚C przez 15 minut;
Wlać do probówek rozpuszczone podłoże Wilsona-Blaira do około 2/3 objętości i dokładnie wymieszać;
Hodowle inkubować w temperaturze 37˚C przez 24h;
Wyniki oznaczenia podajemy jako miano bakterii Clostridium perfringens, przyjmując za próbki dodatnie hodowle, w których zaobserwowano zaczerwienienie podłoża świadczące o powstaniu siarczku żelaza;
Wyniki:
KOMPOST PO BIOSTABILIZATORZE
Bakterie |
10-1 |
10-2 |
10-3 |
10-4 |
10-5 |
10-6 |
10-7 |
WYNIK |
mezofilne |
|
|
|
NP |
NP |
223 |
|
2,2*108 jtk/g |
temofilne |
|
|
|
44 |
Próbka rozlana |
2 |
|
1,2*106 jtk/g |
sporowe |
|
|
|
NP |
78 |
48 |
|
2,8*107 jtk/g |
promieniowce |
0 |
0 |
0* |
0* |
|
|
|
niewiarygodny |
grzyby |
NP |
NP |
NP |
259 |
|
|
|
2,6*107 jtk/g |
amonifikacyjne |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
|
≤10-6 |
nitryfikacyjne I fazy |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
|
|
≤10-5 |
nitryfikacyjne II fazy |
- |
- |
- |
- |
- |
|
|
>10-1 |
denitryfikacyjne |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
|
≤10-6 |
Proteus vulgaris |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
|
≤10-6 |
b. grupy coli |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
≤10-7 |
grupy coli typu kałowego |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
+ |
≤10-7 |
Clostridium perfringers |
+ |
- |
- |
- |
- |
- |
|
≤10-1 |
KOMPOST PO DOJRZAŁY
Bakterie |
10-1 |
10-2 |
10-3 |
10-4 |
10-5 |
10-6 |
10-7 |
WYNIK |
mezofilne |
|
|
|
114* |
NP |
Zły posiew |
|
1,2*106 jtk/g |
temofilne |
|
|
|
56 |
0* |
0* |
|
5,6*105 jtk/g |
sporowe |
|
|
|
NP |
0* |
5 |
|
5*106 jtk/g |
promieniowce |
NP |
NP |
48 |
11 |
|
|
|
7,9*105 jtk/g |
grzyby |
NP |
? |
27 |
4 |
|
|
|
3,4*105 jtk/g |
amonifikacyjne |
+ |
+ |
+ |
+ |
- |
- |
|
10-4 |
nitryfikacyjne I fazy |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
|
|
≤10-5 |
nitryfikacyjne II fazy |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
|
|
≤10-5 |
denitryfikacyjne |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
|
≤10-6 |
Proteus vulgaris |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
|
≤10-6 |
b. grupy coli |
+ |
+ |
- |
- |
- |
- |
- |
10-2 |
grupy coli typu kałowego |
+ |
+ |
- |
- |
- |
- |
- |
10-2 |
Clostridium perfringers |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
|
>10-1 |
Wnioski: