Dorota Szeląg
Semestr I / zaoczny
Grupa O3
Psychologia ogólna
PROCESY KIERUNKOWE
A:PROCESY EMOCJONALNE
Dzięki procesom orientacyjno - poznawczym odzwierciedlamy otaczający nas świat, natomiast ustosunkowując się do świata nadajemy mu cechy emocjonalne. Ogólnie ujmując: to emocje ozwierciedlają nasz stosunek ( odczucia) do świata zewnętrznego.Procesy emocjonalne wpływają w zasadniczy sposób na aktywność człowieka, a zmiany zachodzące pod wpływem tych procesów obejmują cały organizm.
CECHY PROCESU EMOCJONALNEGO:
ZNAK EMOCJI- to zabarwienie emocjonalne , czyli przyjemne lub przykre
Emocje dodatnie - emocje przyjemne, towarzyszą zazwyczaj wtedy, gdy jest utrzymana równowaga pomiędzy osobą ( podmiotem) a środowiskiem.
Emocje ujemne - emocje negatywne, przykre, powstają w sytuacjach zagrożenia, niebezpieczeństwa, przyczyniają się do dezorganizacji zachowania, jak również mogą wpływać mobilizująco na zachowanie człowieka; np.: reakcja obronna spowodowana kataklizmem.
INTENSYWNOŚĆ EMOCJI (natężenie) - to pobudzenie ośrodkowego
układu nerwowego , czyli stanu psychicznemu, któremu towarzyszy przejaw
aktywacji. Przejawy aktywacji:
Afekt - stan charakteryzujący się skrajnym podnieceniem emocjonalnym; np.: silny strach, wściekłość, szał, ekstaza
Śpiączka - stan charakteryzujący się brakiem jakiejkolwiek reakcji organizmu na bodźce zewnętrzne
TREŚĆ EMOCJI - to takie emocje, jak: strach, lęk, głód, gniew, radość,
miłość, na treść emocji ma wpływ nabywanie doświadczenia przez każdego człowiekai jest indywidualnym przeżyciem dla każdego z nich. Rodzaj bodźców wpływających na treść:
SPECYFICZNE - np.:zaspokojenie potrzeby głodu, itp..
NIESPECYFICZNE - nie służą bezpośrdnio na zaspokojenie potrzeb fizjologicznych organizmu , są to potrzeby wyższego rzędu - uczucia
2.WRODZONE MECHANIZMY EMOCJI - poziom wydzielanych hormonów nadnercza
ADRENALINA - obronna reakcja organizmu , np.: ucieczka, strach, ból
NORADRENALINA - atakująca reakcja organizmu, np.: euforia, atak, nadmierna aktywność
3.ŹRÓDŁA PROCESÓW EMOCJONALNYCH
bodźce zmysłowe - ból
bodźce, które powstają w wyniku wahań w równowadze biologicznej organizmu (głód, choroba)
narkotyki , alkohol, środki farmakologiczne
ocena słowna (pochwła, nagana)
brak zgodności spostrzeżeń i oczekiwań - obce środowisko , niespodziewna sytuacja
4. EKSPRESJA PROCESÓW EMOCJONALNYCH - to różne formy zachowania, jakimi człowiek wyraża swoje emocje, uzależnione są od norm zachowania, obowiązujących w danej kulturze.
MIMIKA - zmiany w wyrazie twarzy
PANTOMIMIKA - zmiany w ruchu ciała
ZMIANY W SPOSOBIE ZACHOWANIA - czynniki wrodzone
5. ONTOGENETYCZNE ŹRODŁA EMOCJI
a )emocje pierwotne - zaspokojenie potrzeb biologicznych ( pokarmowej, wody, tlenu, snu, seksualnej, itp..) - występuje zarówno u zwierząt, jak i u ludzi
b) emocje pośrednie (uczucia) - na podstawie posiadanego doświadczenia, człowiek jest w stanie ocenić bodźce, w zależności od sytuacji jako - pozytywne lub negatywne. Uczucia stanowią wyższe piętro procesów emocjonalnych.
c) panowanie nad emocjami - jest uzależnione od dojrzałości człowieka i i jego bogactwa życia uczuciowego
6. RODZAJE PROCESÓW EMOCJONALNYCH I ICH WŁAŚCIWOŚCI
BIEGUNOWOŚĆ UCZUĆ - jeden biegun - to uczucia i emocje dodatnie,a drugi - to ujemne
PROPULSJA - to zbliżanie się do żródła uczuć przyjemnych ( kontakt z przyjaciółmi)
REPULSJA - oddalanie się od bodźców ocenianych negatywnie
ze względu na intesywność zachowania obserwowalnego na zewnątrz, emocje dzielimy na:
STENICZNE - aktywność w zachowaniu, np.: wybuchowość, reakcja motoryczna
ASTENICZNE - bierność zachowania, brak napędu do działania
SIŁA- im silniejszy jest dla człwieka bodziec wywołujący stan
stan emocjonalny, tym wyższy poziom aktywacji ośrodkowego układu nerwowego, im większe przeszkody, tym większa tym większa siła reakcji emocjonalnej.
NASTROJE - stany emocjonalne nie skierowane na jakiś określony przedmiot,
wywołane są przez różne wydarzenia, które mają dla człowieka znaczenie dodatnie lub ujemne.
NAMIĘTNOŚĆ - uczucia długotrwałe i bardzo silne, niekiedy wywierają istotny
wpływ na całokształt zachowania się człowieka, często prowadzą do podporządkowania im całej aktywności życiowej.
TRWAŁOŚĆ - przeżywanie uczuć silnych i długotrwałych łączy się z trwałym
stosunkiem do przedmiotów, zajwisk, ludzi. Stosunek ten uwarunkowany jest nabytym doświadczeniem. Im dojrzalszy jest człowiek, tym trwalsze są jego uczucia.
7. KLASYFIKACJA UCZUĆ WYŻSZYCH
a) SPOŁECZNO- MORALNE - są wyrazem przeżywania stosunku do innych ludzi oraz
do norm moralnych obowiązujących w danym społeczeństwie. Źródłem ich są
kontakty międzyludzkie, ideały, do których dążą ludzie, współdziałanie w pracy,
w nauce i wykonywania innych czynności.
b)POZNAWCZE - są związane z zaspokojeniem żądzy wiedzy, z ciekawością
badawczą , z zadowoleniem z odniesionego sukcesu.
c)PRAKSYCZNE - łączą się z wykonywaniem przez człowieka różnorodnych
czynności i wiążą się z pracą zawodową
ESTETYCZNE - to uczucia odzwierciedlające stosunek do przedmiotów, sytuacji
i procesów, których podstawową cechą i wartością jest piękno. To jest proces twórczy.
8. ROLA UCZUĆ W ŻYCIU CZŁOWIEKA
RACJONALIZACJA UCZUĆ - znajomość własnych uczuć oraz innych ludzi pozwala na świadome kierowanie swym zachowaniem.
DOJRZAŁOŚĆ EMOCJONALNA - procesy psychiczne rozwijają się w trakcie życia człowieka. Dojrzałość emocjonalna nie rozwija się samorzutnie, osiągamy ją w toku rozwiązywania zadań społecznych, w kontaktach z innymi ludźmi i pod wpływem środowiska, stawiającego przed nami określone wzorce i normy zachowania.
9. KONTROLA I MOŻLIWOŚĆ MODYFIKACJI PROCESÓW
EMOCJONALNYCH
INTELIGENCJA A ZABURZENIA EMOCJONALNE - im wyższy stopień
inteligencji tym większe zaburzenia emocjonalne, co jest związane z dostrzeganiem rozbieżności między spostrzeganiem a oczekiwaniem
KONTROLA EMOCJI PRZEZ CZŁOWIEKA DOROSŁEGO - mimo, że
dorosły człowiek jest bogatszy emocjonalnie, to w znacznie mniejszym stopniu niż dziecko uzewnętrznia on swoje emocje, ujawnia je w sposób społecznie akceptowany.
KSZTAŁTOWANIE UCZUĆ - w toku nabywania doświadczenia
indywidualnego człowiek jest w stanie modyfikować swe nastawienie emocjonalne, zmieniając zarówno swój stosunek do otoczenia, jak i mając wpływ na stan emocjonalny u innych osób.
B: PROCESY MOTYWACYJNE
Procesy motywacyjne są regulatorami zachowania człowieka, gdyż - podobnie jak procesy emocjonalne, mogą ukierunkowywać jego działanie. Motywacja - to emocje, mające wspólną cechę, jaką jest dążenie do osiągnięcia określonego celu; np.: chęć, pragnienie, życzenie i t p....). Czynniki aktywizujące motywację:
cel
potrzeby
WŁAŚCIWOŚCI MOTYWACJI
kierunek - tendencja kierunkowa procesów motywacyjnych polega na zmierzaniu do określonych celów, subiektywnie dodatnich, jednak nie zawsze muszą być one dodatnie w opinii innych osób.
Natężenie - charakteryzuje je siła i intesywność. Silnym motywem jest taki motyw, który eliminuje inne.
2.MOTYWACJA A SPRAWNOŚĆ DZIAŁANIA - w miarę wzrostu motywacji sprawność działania wzrasta, ale do pewnego poziomu, potem zaczyna opadać. Silna motywacja powoduje brak samokontroli w zachowaniu, zmniejsza czujność i zakres dostępnych skojarzeń, czynności umysłowe ulegają dezorganizacji. ( pierwsze prawo Yeresa- Dodsona)
Im łatwiejsze zadanie, tym lepsze osiągamy wyniki przy dużym natężeniu motywacji, im zaś zadanie jest trudniejsze, tym dla sprawności działania korzystniejsze jest niewielkie natężenie motywacji.( drugie prawo Yerkesa- Dodsona)
3.SYTUACJE TRUDNE - to sytuacje , w których zostaje naruszona równowaga między potrzebami, działaniem i warunkami działania
deprywacje - to sytuacje , w których nastąpiła blokada określonych potrzeb, na skutek przykrych doznań ; np.: przebywanie w izolacji, poczucie pokrzywdzenia, rozpad pożycia małżeńskiego , utrata pracy , brak poczucia sensu życia
przeciążenia - to sytuacje, gdy trudność zadania jest na granicy możliwości fizycznych i umysłowych, czy też wytrzymałości nerwowej człowieka
utrudnienia - to sytuacje, w których możliwość wykonania zadania zostaje zmniejszona wskutek braków przedmiotowych i informacyjnych, czy też przeciwdziałania innych osób.
zagrożenia - zachodzi wtedy, gdy istnieje prawdopodobieństwo utraty czegoś cennego ( np.: zdrowia, życia, dobrej opinii, pozycji społecznej)
konflikt motywacyjny
KONFLIKT PRZYCIĄGANIA Z PRZYCIĄGANIEM - zaspokojenie celów o wartości dodatniej ; np.:wyjście do kina czy wyjście do teatru
KONFLIKT UNIKANIA Z UNIKANIEM - wartości celów są ujemne; np.: nie odrobienie lekcji,w konsekwencji ocena negatywna z zadania domowego
KONFLIKT PRZYCIĄGANIA Z UNIKANIEM - wartości celów są dodatnie i ujemne; np.: uczeń chce być prymusem, ale nie zaakceptuje tego reszta klasy
4. FRUSTRACJE - pojęcie to zostało wprowadzone do psychologii przez
S. Rosenzweiga. Termin „frustracja” utożsamiany jest z utrudnionymi
warunkami zewnętrznymi, istniejącymi obiektywnie, jednak najczęściej
mówimy o stanie frustracji, traktowanych jako zespół przykrych emocji,
powstałych w wyniku niemożności osiągnięcia celu. Przyczyną powstawania
stanów frustracyjnych są przeszkody, które mogą mieć różny charakter:
fizyczny - przeszkody zewnętrzne bierne (zamknięte drzwi)
psychiczny - przeszkody zewnętrzne czynne ( człowiek udaremniający działanie , zakazy , niedobór informacji)
przeszkody wewnętrzne bierne ( stałe właściwości fizyczne
lub stałe braki psychiczne)
przeszkody wewnętrzne czynne ( procesy i stany psychiczne,
blokujące dążenia)
5. ZACHOWANIA W SYTUACJI FRUSTRACYJNEJ
zachowanie prawidłowe - to takie zachowanie , które zmierza do osiągnięcia
celu mimo przeszkody, którą próbuje się ominąć, a jeśli przeszkoda okaże się nie do pokonania, to człowiek próbuje znaleźć cel zastępczy, czyli zaspokoić istniejącą potrzebę innym sposobem
reakcje rozładowujące napięcie - reakcje obronne organizmu
agresja - im większa przeszkoda na dordze do celu , tym intesywniejesze są reakcje agresywne. Agresja może być jawna - fizyczna lub werbalna, może też występowac agresja stłumiona ( ukryta) - najczęściej wtedy, gdy reakcje agresywne są karane. Agresja taka miekiedy zostaje przemieszczona i pozbawiona kierunku ( np.: wyładowanie na przedmiocie, zamiast na osobie będącej źródłem agresji), mogą tez być skierowane przeciwko sobie ( samookaleczenie, nadmierna samokrytyka, obwinianie siebie)
fiksacja - to reakacja polegająca na uporczywym wykonywaniu tych samych czynności, mimo że one żadnego efektu.
regresja - polega na cofaniu się w działaniu do bardziej pierwotnych form zachowania, charakterystycznych dla wcześniejszych okresów rozwojowych ( często reakcja taka występuje w stanach frustracji u dzieci ; np.: pierwsze kontakty w nowym środowisku - przedszkole)
ucieczka - to reakcja w sensie fizycznym lub psychicznym, jednak za każdym raze źródłem jest lęk, strach. Wywołane negatywne emocje motywują człowieka w kierunku oddalenia się od źródła lęku. Jest to pozorna ucieczka , nierozwiązana sytuacja wzbudza w efekcie jeszcze większy lęk.
mechanizmy obronne - polegają na zmianie sposobu spotrzegania i interpretowania sytuacji oraz własnego zachowania, a nie na działaniach zewnętrznych, których celem byłaby zmiana sytuacji.
wypieranie - polega na usuwaniu i niedopuszczeniu do świadomości myśli , które mogą wywołać lęk, niepokój.
projekcja - polega na rzutowaniu na innych ludzi i przypisywanie im tych cech i właściwości, których człowiek nie akceptuje u siebie.
racjonalizacja - polega na tworzeniu wyjaśnień, mających usprawiedliwić własne postępowanie.
6. STRES
stres psychologiczny - to stan organizmu człowieka, który pod wpływem trudnych sytuacji , częstych frustracji przeciąża swój system nerwowy, co doprowadza do zaburzeń procesów regulacji. Wywołuje je czynnik szkodliwy - stresor. Fazy stresu wg J.Reykowskiego:
faza mobilizacji - stresor wywołuje sprawniejsze i bardziej orginalne procesy myślowe, polepszenie pamięci
faza roztrojenia - pogorszenie czynności umysłowych, zahamowania i schematyczność działania
faza destrukcyjna - gwałtowne obniżenie procesów motywacyjnych, brak realnej oceny sytuacji
b) stres fizjologiczny - jest zbiorem reakcji zmierzających do przezwyciężenia czynnika szkodliwego dla organizmu.Fazy stresu:
faza alarmowa - równoznaczna z ogólną mobilizacją organizmu, będącą sygnałem iż zadziałał czynnik szkodliwy
faza odporności - zostają zaktywizowane mechanizmy przystosowawcze umożliwiające przeciwdziałanie w sytuacji stresowej
faza wyczerpania - zbyt silny lub długotrwały stresor powoduje spadek odporności psychicznej
7. ZMIANY SPOWODOWANE STRESEM- zwalczanie stresu występuje w fazie mobilizacji, obrona przed stresem w fazach rozstrojenia i destrukcji . Reakcja obronna wiąże się rezygnacja z z celów, a zatem zmianie ulegają procesy motywacyjne, emocje mają wartość ujemna, co z punktu widzenia przystowawczego jest szkodliwe dla człowieka. Nasuwa się wniosek, że zawsze w sytuacjach stresowych czy frustracyjnych powinniśmy zadbać o takie działania, które pozwolą nam przezywciężyć trudności i dojść do zaplanowanego wcześniej celu.
BIBLIOGRAFIA:
Maria Przetacznikowa, Grażyna Makiełło- Jarża - „Podstawy psychologii ogólnej”- W S i P Warszawa 1987
Jan Strelau, Andrzej Jurkowski, Zygmunt Putkiewicz - „Podstawy psychologii dla nauczycieli” - PWN Warszawa 1975
pod redakcją Tadeusza Tomaszewskiego - „Psychologia” - PWN Warszawa 1982