Scenariusz met projektu2, metody nauczania


Scenariusz zajęć realizowanych metodą projektów w klasie III a i III b Publicznego Gimnazjum w Woli Baranowskiej z techniki.

Czas realizacji:

luty-marzec

Ogólne cele zajęć:

Środki dydaktyczne:

książki popularno-naukowe, podręczniki, encyklopedie, materiały drukowane inne niż książki (czasopisma, biuletyny, instrukcje obsługi, broszury itp.), materiały audiowizualne, zasoby Internetu, programy i encyklopedie zapisane na CD

Metoda:

metoda projektów

Forma:

praca indywidualna lub w zespołach 2-osobowych

Faza przygotowawcza:

Nauczyciel przygotowuje zestaw tematów proponowanych do realizacji przez uczniów. Znacząca część tych tematów pokrywa się z treściami realizowanymi w przedmiocie technika w klasie III-ej gimnazjum. Ogólny temat: „Osiągnięcia współczesnej techniki” jest tematem, który uczniowie będą bardziej precyzować wg własnych zainteresowań i możliwości.

Faza realizacyjna:

Czynności nauczyciela:

Podaje tematy do wyboru i podaje termin określenia przez uczniów tematu do realizacji oraz zapisuje terminy konsultacji i czas gromadzenia materiałów. Podaje przykłady sposobu realizacji tematów, przykłady dostępnych źródeł informacji, formy przedstawienia już zrealizowanych projektów, określa wymagania jakie powinny spełniać pomoce dydaktyczne, które będą wykonywać. Precyzuje kryteria oceny końcowej i wymagania jakim powinny podlegać wystąpienia na forum publicznym:

Proponuje także pomoc przy realizacji tematów i udostępnia pracownię internetową przez 3 godziny w ramach lekcji z techniki i w ramach świetlicy, w zależności od potrzeb uczniów.

Udziela porad, wskazówek. Pomaga przy realizacji niektórych tematów np. od strony technologii. Naprowadza uczniów na bardziej szczegółowe lub praktyczne aspekty wybranego zagadnienia. Dokonuje razem z uczniami oceny wystąpień poszczególnych prelegentów.

Czynności ucznia:

Dokonuje wyboru tematu. Określa zakres informacji, które chce zdobyć i nauczyć się by zrealizować wybrany temat. Precyzuje formy zapisu i prezentacji projektu. Formułuje źródła informacji, z których chce skorzystać i gdzie będzie je zdobywał. Planuje termin konsultacji i prezentacji wypełniając kartę pracy. Wyszukuje z rożnych źródeł drukowanych i elektronicznych, w tym Internetu, płyt CD potrzebne informacje. Robi zapis w przyjętej przez siebie formie: wykład, prezentacja multimedialna, wykład połączony z prezentacją, wykład, pogadanka przy zastosowaniu form poglądowych- wykresy, plansze, schematy, instrukcje, itp. Wykonuje niezbędne pomoce dydaktyczne. Przedstawia w przyjętym terminie do realizacji zrealizowany temat. Odpowiada na zadane pytania, bierze udział w dyskusji po wygłoszonych przez kolegów prezentacjach. Robi w zeszycie przedmiotowym z techniki notatki z prezentowanych tematów.

Faza podsumowująca:

Metoda ta daje szerokie możliwości zarówno nauczycielowi jak i uczniom. Wymaga planowania, kontroli działania, dużego zaangażowania. Przy realizacji cyklu takich zajęć kreatywna postawa nauczyciela wyzwala aktywność uczniów, motywuje do pracy i daje efekt w postaci zainteresowania zagadnieniami technicznymi. Bardzo ważnym przy tak postawionych celach tych zajęć jest niewątpliwie poszerzenie bazy materialnej szkoły w pomoce dydaktyczne, wykonane przez uczniów.

Wykorzystywane były w trakcie realizacji tych zajęć umiejętności stosowania technologii komputerowych i informatycznych, gdyż uczniowie wyszukiwali informacje w Internecie, wykonywali prezentacje projektów w formie slajdów w Power Poincie, stron www, drukowali materiały do prezentacji, skanowali z różnych dostępnych źródeł (książki, foldery, zdjęcia).

Nasza szkoła wzbogaciła się między innymi o:

- plansze: „Elementy elektroniki”, „Wiertarka elektryczna 2-biegowa”

- tablice z modelami: „Korozja i jej zapobieganie”, „Zasilacz stabilizowany”, „Bezpieczniki instalacyjne”, „Nośniki danych”,

- prezentacje: „Aparaty fotograficzne. Historia powstawania zdjęć”, „Motoryzacja. Układy bezpieczeństwa jazdy w samochodach”, „Rozwój obrabiarek”, „Rodzaje i wykorzystane fal elektromagnetycznych”, „Przetwarzanie i nagrywanie dźwięku”, „Recykling tworzyw sztucznych”.

Dla mnie realizacja zagadnień z techniki w taki sposób wymagała większego wysiłku organizacyjnego, dyscyplinowania siebie i uczniów do systematycznej i terminowej pracy. Dało mi to także możliwość poznania uczniów, ich zainteresowań, możliwości i ułatwiło kontakty osobiste, przy okazji konsultacji.

Uczniowie, którzy wykonywali tablice z modelami wykazali się również umiejętnościami obróbki i łączenia drewna. Stosowane były różne metody łączenia materiałów.

Metoda projektów zdobyła wśród uczniów duże zainteresowanie. Do tej nie pracowałam tą metodą i uważam, że metoda projektów sprawdza się w nauczaniu. Uczniowie dzięki niej nabywają nowych umiejętności. Uczą się planować i korzystać z różnorodnych źródeł informacji.

Autor: mgr Józefa Partyka



Wyszukiwarka