DOŚWIADCZENIE 1 (Określanie głównego składnika stopu)
Opis stanowiska:
Do dyspozycji posiadałem probówki, wkraplacze oraz odczynniki: HNO3 , NaOH (0,2M , 2M), NH4OH (0,2M , 2M), KI, H2O2 oraz (NH4)2S.
Każdy student dostał przydzioloną losowo próbkę z nieznanym kationem metalu, spośród:
Mg2+, Al3+ , Mn2+ , Zn2+ , Fe2+ , Pb2+ , Cu2+
Badanie, czy dany metal reaguje z kwasem solnym - kwasem nieutleniającym. Dodajemy do probówki 2 cm3 roztworu kwasu solnego (stęż).
Cu+HCl→reakcja nie zachodzi
Wniosek;
Metal nie wypiera wodoru ze związku HCl, więc musi być metalem o potencjale dodatnim. Badany metal nie wydziela pęcherzyków wodoru, próbka nie reaguje z tym kwasem. Wylewamy kwas solny pod wyciągiem, próbkę przepłukujemy woda destylowaną i dodajemy 2-3 cm3 roztworu kwasu azotowego (stęż.) lub (rozc.)
Reakcje:
Cu + 4 HNO3(stężony) → Cu(NO3)2 + 2NO2 +2H2O
jonowo: Cu0 + 2NO3- + 4H+ → Cu2+ + 2NO2 + 2H2O
Cu0 - 2e → Cu2+
N+5 + 1e → N+4 x2
3Cu + 8HNO3(rozc.) → 3Cu(NO3)2 + 2NO + 4H2O
jonowo: 3Cu0 + 2NO3- + 8H+ → 3Cu2+ + 2NO + 4H2O
Cu0 - 2e → Cu2+ x3
N+5 + 3e → N+3 x2
Próbkę rozpuszczamy w wodzie destylowanej i poddajemy działaniu odczynników wg tabelki:
Odczynnik |
Rodzaj reakcji |
Obserwowane zjawisko |
Wniosek |
NaOH-0,2 M
NaOH-2M
H2O2 |
-strącenia
-kompleksowania
-redoks |
-wytrącił się niebieski osad; -bez zmian;
-brunatny osad; |
Cu2+
Mn2+,Fe3+,Cu2+,Fe2+,Hg2+,Mg2+
Mn2+,Cu2+,Fe2+, |
NH3*H2O-0,2 M
NH3*H2O-2 M |
-strącenia
-kompleksowania |
-niebieski osad;
-bez zmian; |
Cu2+
Cu2+ |
(NH4)2S |
-strącenia |
-czarny osad |
Fe3+,Cu2+,Fe2+,Hg2+ |
KI |
-kompleksowania |
-słomkowy roztwór |
Cu2+ |
Reakcje:
Cu2+ + 2OH- → Cu(OH)2↓
Cu(OH)2↓ + 4NH3→ [Cu(NH3)4]2+ + 2OH-
jon tetraaminamiedzi (II)
2 Cu(OH)2↓ + H2O2 → 2 Cu(OH)3
wodorotlenek miedzi (III)
Cu2+ + S2- → CuS
siarczek miedzi (II)
2Cu2+ + 4I- → 2CuI2↓ → Cu2I2 + I2
jodek miedzi (II)
Szukanym głównym składnikiem stopu jest kation miedzi Cu2+
1