 | Pobierz cały dokument cwiczenie.64.towaroznawstwo.sggw.rok.i.semestr.doc Rozmiar 46 KB |
Łazowska Paulina 28.02.2001r. Inżynieria Środowiska, środa, g.12
Ćwiczenie 64
Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od stężenia roztworu za pomocą refraktometru Abbego.
Celem doświadczenia jest pomiar zależności współczynnika załamania światła od stężenia roztworów, następnie opierając się na tych zależnościach, wyznaczyć stężenie roztworu znając jego współczynnik załamania światła.
Współczynnik załamania 7roztworów o danym stężeniu oraz roztworu X wyznaczamy za pomocą refraktometru Abbego.
Główną częścią refraktometru są 2 prostokątne pryzmaty - oświetlający P1 i pomiarowy P2, wykonane ze szkła o dużym współczynniku załamania. Między pryzmaty wprowadzamy kilka kropel badanej cieczy, której współczynnik załamania jest mniejszy niż współczynnik załamania szkła pryzmatów. Ciecz tworzy między pryzmatami cienką warstewkę, pryzmat P1 jest oświetlany białym światłem rozproszonym, które pada pod różnymi kątami na powierzchnię graniczną między cieczą i szkłem. Do cieczy przechodzą tylko promienie, których kąt padania jest większy od kąta granicznego, promienie idące dalej doznają w warstwie cieczy przesunięcia i biegną przez pryzmat P2. Następny pryzmat P3 zmienia kierunek promieni i docierają one przez układ pryzmatów P4 iP5 do lunetki. W wyniku zjawiska wewnętrznego odbicia na przeciwprostokątnej powierzchni pryzmatu P1, część pola widzenia w lunetce jest oświetlona, a część ciemna. Obracając pryzmat P3 zmieniamy położenie lini rozgraniczającej pola ciemne i pole oświetlone (do pomiaru ustawiamy tę linię na przecięciu nici pajęczych widocznych w okularze lunety) Z pryzmatem P3 połączona jest podziałka, na której odczytujemy wartość współczynnika załamania cieczy.
Mierzymy współczynnik załamania cieczy dla wody destylowanej, a następnie dla roztworów NaCl o innych stężeniach oraz dla roztworu o nieznanym stężeniu - X. Na podstawie wykonanych pomiarów dla roztworów o znanych stężeniach określamy zależności współczynnika załamania światła od stężenia cieczy, a następnie znając te zależności określamy stężenie roztworu X znając jego współczynnik.
Czynności pomiarowe:
Odkręcam zakrętkę refraktometru, przemywam powierzchnie pryzmatów P1 i P2 wodą destylowaną i suszę bibułą. Wprowadzam kilka kropel cieczy na powierzchnię dolnego pryzmatu, następnie pryzmaty zamykam.
Włączam źródło światła, i za pomocą lusterka kieruję źródło światła na oba pryzmaty, tak aby trafiało do lunetki obserwacyjnej.
Kręcę pokrętłem refraktometru, aż do ujrzenia linii rozgraniczającej pola jasne i ciemne.
Kręcąc śrubą kompensatora przy lunetce usuwam zabarwienie linii granicznej(aby zwiększyć ostrość).
 | Pobierz cały dokument cwiczenie.64.towaroznawstwo.sggw.rok.i.semestr.doc rozmiar 46 KB |