System sylabiczny (XVI w.):
Konstanty:
normy pełnej rytmicznej ekwiwalencji wersów w płaszczyźnie językowej; identyczna liczba zgłosek w każdym wersie (system numeryczny);
zerwanie z rygorami zgodności podziałów wersowych i składniowych;
obecność średniówki
klauzula paroksytoniczna - stały akcent na przedostatniej sylabie wersu;
tylko rymy żeńskie;
wiersz sylabiczny bez rymów to wiersz biały.
sylabizm względny - występuje w poezji Biernata z Lublina, wahania
w liczbie sylab w wersie;
sylabizm ścisły - rygorystyczne przestrzeganie liczby zgłosek;
Tzw. wiersze drobione - z wprowadzoną dodatkowo średniówką, zwiększa się w nich rytmizacja, stają się stabilne akcentowo i często przekształcają się w sylabotoniki [13 (4+4+5)].
Klauzula w wierszu sylabicznym:
ma charakter rytmizujący i rymowy (brak rymów w klauzuli np.
w „Odprawie posłów greckich” J. Kochanowskiego)
występują tylko rymy żeńskie
intonacyjna - występowanie regularnych intonemów (wyjątek - „Beniowski” J. Słowackiego)
Średniówka w wierszu sylabicznym:
jest ważnym elementem rytmizującym;
często wprowadza się dodatkową średniówkę;
są wiersze bezśredniówkowe;
pojawia się już w pięciozgłoskowcu i jej rola wzrasta wraz z rozmiarem wiersza;
Rozmiary wiersza sylabicznego:
Czterozgłoskowiec (pięciozgłoskowiec) - najczęściej pojawia się jako refren, przyśpiew, powtórzenie.
Sześcio- i siedmiozgłoskowce - najstarsze polskie wersy; bez średniówek są sylabiczne, ze średniówkami przekształcają się w sylabotoniczne.
Ośmiozgłoskowiec - jeden z najważniejszych i najstarszych rozmiarów wersu polskiego, jest to przeważnie wers stroficzny, często spotykany
w czterowersowej zwrotce, rzadko używany stychicznie.
Dziewięciozgłoskowiec (4+5), (5+4) - często występował w sylabizmie względnym, rzadko w ścisłym.
Dziesięciozgłoskowiec - występuje dopiero od XVI wieku i jest żywotny do dziś.
Jedenastozgłoskowiec (5+6), (6+5) - najpopularniejszy, jest to wers strofy safickiej, tercyny, sekstyny, oktawy, sonetu. Nie przekształcalny
w sylabotonik.
Dwunastozgłoskowiec (6+6), (7+5), (5+7) - z klauzulą paroksytoniczną, rzadki.
Trzynastozgłoskowiec (7+6), (6+7), (8+5), (5+8) - może dzielić się na więcej części (wiersz drobiony) .
Czternastozgłoskowiec (7+7), (8+6 → dzieli się na 4+4+6) - rzadki.
Przykłady:
Tymczasem szlachty coraz + gęściej przybywało, 7+ 6
Dobrzyńscy prawie wszyscy; + sąsiadów niemało (...) A. Mickiewicz, Pan Tadeusz
W której ty dumałeś, zanim 8
Straże wywlokły cię skrycie
Na śmierć wiodły z urąganiem
Nie wiedząc, że dają życie. M. Jastrun, Śmierć poety
Nieregularny wiersz sylabiczny (in. sylabicznie nieregularnie mieszany) - zachowuje wszystkie cechy wiersza sylabicznego oprócz regularnego powtarzania wersów. Każdy wers posiada sobie tylko właściwy układ wersów.
SYSTEMY NUMERYCZNE I NIE NUMERYCZNE WIERSZA POLSKIEGO
1
2