Obróbka plastyczna - wykład 2. 15-03-2011
Jeżeli pomiędzy naprężeniami σ1, σ2, σ3 powstaną różnice to wówczas na płaszczyznach nachylonych pod kątem 45° do kierunków głównych pojawią się naprężenia styczne o maksymalnej wartości.
Stwierdzono doświadczalnie, że na tych właśnie płaszczyznach pojawiają się pierwsze odkształcenia plastyczne. W materiałach o strukturze zrekrystalizowanej tworzą się w ten sposób pasma poślizgu widoczne nieuzbrojonym okiem. Nazwano je od odkrywców liniami Lidersa-Czernowa.
Wskutek odkształcenia plastycznego na zimno metal się utwardza.
Warunek plastyczności wg hipotezy Hubera-Misesa
σp - naprężenie uplastyczniające wyznaczane doświadczanie dla danego materiału
Jeżeli σzastępcze=σp to materiał się uplastyczni. Aby nie nastąpiło uplastycznienie musi zachodzić: σzastępcze<σp
Materiał przejdzie w stan plastyczny, jeżeli naprężenie zastępcze przyjmie wartość równą naprężeniu uplastyczniającemu σp
Warunek plastyczności wg hipotezy Treski
Często ze względu na prosty zapis matematyczny wykorzystuje się hipotezę największego naprężenia stycznego zwaną hipotezą Treski
σzast=σ1-σ3=±σp
Zawsze jedno z tych naprężeń jest maksymalne, a drugie minimalne. Zawsze odejmujemy minimalne od maksymalnego, a pośrednie pomijamy. W związku z tym, że nie jest uwzględniane pośrednie, to największe różnice wyników obu warunków plastyczności wynoszą ok. 15%.
naprężenie, gdzie P-siła, A-powierzchnia
Krzywe umocnienia: przedstawiają zależność pomiędzy wartością odkształcenia i naprężenia uplastyczniającego. Wyznaczamy je przy jednorodnym stanie odkształcenia. Wyznaczamy je w próbach:
Rozciągania (najczęściej dla blach)
Spęczania (najczęściej dla prętów) - aby zachować jednorodny stan odkształcania próbkę spęczamy bez tarcia np. stosujemy przekładki teflonowe pomiędzy czołami próbki i płytami ściskającymi albo w próbkach wykonujemy zagłębienia, które wypełniamy smarem. Jeżeli podczas próby powierzchnia boczna będzie przyjmować kształt beczkowaty, to próbę przerywamy.
Skręcania (najczęściej dla rur) - Uwaga: dobre wyniki się uzyskuje, gdy g-grubość ścianki <0,2R - promienia.
σp=C(φ0-φ)n
Krzywe umocnienia wyznaczane tymi sposobami różnią się zaledwie kilka procent.