wykład model 1, Informatyka i Ekonometria 2 rok, badania operacyjne, sciagniete z internetu


Model 1

Wybór asortymentu w zakładzie produkcyjnym

(optymalizacja programu produkcyjnego)

Ograniczeniami w powyższym modelu są zasoby surowców, dysponowane moce produkcyjne maszyn i urządzeń, siła robocza, energia, przyjęte plany zbytu itp.. Natomiast funkcje celu stanowić mogą:

Przykład 1.

Zakład przemysłowy wytwarza dwa wyroby A i B. Wielkości ich produkcji ograniczają możliwości produkcyjne, dysponowany fundusz pracy, stanowisk pracy i ilość posiadanych materiałów. Jednostkowe miary zużycia czasu pracy i materiałów oraz dysponowane wielkości ich zasobów są podane w poniższej tablicy.

Wiadomo także, że maksymalna ilość wyrobu B, wynikająca z możliwości zbytu wynosi 490 sztuk. Zakłada się ponadto, że wartość produkcji, którą zakład dostarcza na rynek powinna wynosić minimum 240.000 zł.

Należy określić wielkość produkcji obu wyrobów dążąc do osiągnięcia maksimum zysku.

Nazwa

Pracochłonność jednostkowa [h/szt.]

Stan 1.

Pracochłonność jednostkowa [h/szt.]

Stan 2

Jednostkowe zużycie materiałów

[kg/szt.]

Cena zbytu

[zł/szt.]

Zysk jednostkowy

[zł/szt.]

A

0,07

0,05

1,5

300

40

B

0,10

0,08

0,7

500

80

Dysponowana ilość zasobów produkcyjnych

70 [h]

64 [h]

1050 [kg]

  1. Zmienne strategiczne - ilość produkowanych wyrobów A i B

xA

xB

  1. Funkcja celu:

Z max = 40 xA + 80 xB

  1. Ograniczenia

    1. 0,07xA + 0,1xB ≤ 70

    2. 0,05xA + 0,08xB ≤ 64

    3. 1,5xA + 0,7xB ≤ 1050

    4. xB ≤ 490

    5. 300xA + 500xB ≥ 240.000

    6. xA ≥ 0

    7. xB ≥ 0

  1. Liczbowe rozwiązanie problemu

xA = 300

xB = 490

Z max = 40 x 300 + 80 x 490 = 51.200

Zużycie posiadanych przez przedsiębiorstwo zasobów dla tego rozwiązania wyniesie:

0,07 x 300 + 0,1 x 490 = 70 h

co oznacza jego pełne wykorzystanie;

0,05 x 300 + 0,08 x 490 = 54,2

co oznacza, że 18,8 h nie jest wykorzystane

1,5 x 300 + 0,7 x 490 = 793 kg

nie wykorzystano 257 kg materiału.



Wyszukiwarka