Przykładowe zadania z matematyki
Zadanie 1.
Rozwiązanie:
Aby obliczyć granicę wyciągam wyrażenia o najwyższym stopniu zarówno w liczniku jak i mianowniku:
*Objaśnienie:
Biorąc pod uwagę pierwszy nawias (w liczniku): mianowniki w ułamkach dążą do nieskończoności, a więc same ułamki do odwrotności, czyli zera. Opierając się na tym wysnuwamy wniosek, że nawias1 dąży do czwórki. Nawias2 analogicznie dąży do 1. W skrótowym zapisie mamy 4n3/1n3. Skracamy jak zwykły ułamek i wychodzi nam 4.
**Dla szukających w książkach:
Włodzimierz Krysicki, Lech Włodarski: „Analiza matematyczna w zadaniach”, Wyd. XXVIII, Warszawa 2001, „II.Ciągi nieskończone”,str.30-31
Odpowiedź: Granica dąży do 4.
b)
Obliczając daną granicę korzystam z następującego wzoru teorii granic:
jeżeli lim n→∞ an=0 i ciąg jest niezerowy
A dokładniej z jego szczególniejszego wzoru:n
Rozwiązanie:
*Objaśnienia:
Najpierw zamieniam ułamek niewłaściwy tak, aby dostosować go do wzoru, a więc n+3 rozpisuję na n+2. Następnie operuję na potęgach, aby dostosować licznik do wzoru (to znaczy, aby mogła powstać w liczniku taka potęga, jak w mianowniku ułamka(po 2 znaku =). Licznik zatem dąży do e, a mianownik do 1 (jak w poprzednim podpunkcie).
Liczba e to oczywiście podstawa logarytmów naturalnych, liczba Eulera, około 2,71828.
**Dla szukających w książkach:
Włodzimierz Krysicki, Lech Włodarski: „Analiza matematyczna w zadaniach”, Wyd. XXVIII, Warszawa 2001, „II.Ciągi nieskończone”,str.34-35
Odpowiedź: Granica dąży do liczby e, stałej Eulera, około 2,71.
c)
Rozwiązanie:
Licząc tą granicę dzielę każdy wyraz przez największą liczbę z wykładnikiem n..
*Objaśnienia:
W ułamku piętrowym, np. ułamek 2n/5n dąży do zera, ponieważ
A. 2 do n dążącego do nieskończoności „rośnie” wolniej niż 5 do n dążącego do nieskończoności
B. Skoro 2<5 to obie strony podniesione do tej samej potęgi nie zmieniają znaku równości, a więc 2 do n < 5 do n, co pokazuje nam, że (2 do n/5 do n) < 1, a więc ułamek dąży do zera.
**Dla szukających w książkach:
Włodzimierz Krysicki, Lech Włodarski: „Analiza matematyczna w zadaniach”, Wyd. XXVIII, Warszawa 2001, „II.Ciągi nieskończone”,str.33 (Zadanie 2.7, około połowy strony)
Odpowiedź: Granica dąży do 1.
d)
Korzystam z wzoru algebry elementarnej:
A2 - B2 = (A - B) * (A+B)
I przekształcam go na wzór z ułamkiem, aby móc pozbyć się pierwiastka:
Rozwiązanie:
Korzystając z przekształconego powyżej wzoru obliczam granicę:
*Objaśnienia:
Po pierwszym znaku „=” podstawiam pod wzór, następnie podnoszę do kwadratu i opuszczam niwelujące się wyrazy n2 i - n2. Otrzymuję postać, w której wystarczy wyciągnąć najwyższe potęgi przed nawias i zauważyć jeden ułamek dążący do zera.
**Dla szukających w książkach:
Włodzimierz Krysicki, Lech Włodarski: „Analiza matematyczna w zadaniach”, Wyd. XXVIII, Warszawa 2001, „II.Ciągi nieskończone”,str.32 (Zadanie 2.5, około początku strony)
Odpowiedź: Granica dąży do -1/2.