Rozumienie wykształcenia, dydaktyka


Wykształcenie - wytwór czynności kształcenia; ideał pedagogiczny kierujący czynnością kształcenia, ideał stanowiący zadanie nie dające się nigdy całkowicie wyczerpać .Wykształcenie, czyli ukształtowanie - to ideał pedagogiczny, który zrodził się w niektórych epokach historycznych, starogrecki obraz człowieka pięknego i dzielnego (kalos kagathos). Wykształcenie - to dobra osobiste, zrośnięte w nierozerwalną całość z osobowością człowieka wykształconego i nacechowanym jego indywidualnością. Wykształcenie powstaje z zespolenia się dwóch światów. Jednym z nich są takie wartościowe wytwory ducha ludzkiego jak: język, obyczaje, moralność, wierzenia religijne, formy życia społecznego, arcydzieła poezji, muzyki, sztuk plastycznych, utwory naukowe i filozoficzne, dziedzina techniki. Drugim światem jest wewnętrzne życie duchowe rozwijającej się jednostki ludzkiej, nacechowane jej indywidualnością.

Wykształcenie zatem powstaje z najściślejszego zespolenia się indywidualności wychowanka z głęboko przez niego przyswojoną zobiektywizowaną kulturę. Powstająca w ten sposób całość musi być przy tym harmonijna.

2. Człowiek wykształcony - przyswaja sobie dobra duchowe, które składają się na kulturę duchową własnego narodu i ludzkości (stają się one wewnętrznym życiem duchowym, sferą jej ideałów życiowych, rozpędem sił twórczych). Dobra kulturalne to zewnętrzne czynniki kształtujące człowieka. Czynniki wewnętrzne to siły aktywne i twórcze; zdolności i zainteresowania, indywidualności i formująca się osobowość.

3. Stopnie wykształcenia. Człowiek ukształtowany to ten, który przyswoił sobie kulturę swego środowiska życiowego i swego zawodu, o ile tę kulturę nie tylko podtrzymuje swą pracą, ale ją posuwa naprzód swoją inicjatywą i twórczością.

Rozległość wykształcenia - zależy od zakresu przyswojonej kultury. Im szerszy jest ten krąg kultury, którym się karmi rozwijająca się jednostka ludzka, tym większa będzie rozległość zdobytego przez nią wykształcenia

4. Rodzaje wykształcenia - rodzaje i kierunki wykształcenia różnią się tym, że duchowe struktury tych ludzi będą nastawione na trzy różne kategorie wartości, a mianowicie na kategorie wartości:

1. Estetycznych (wywołują u odbiorcy przeżycie estetyczne: poczucie przyjemności, poruszenia emocjonalnego, intelektualne ),

2. Użytecznościowych (czyli zdolność do zaspokajania swoich potrzeb )

3. Poznawczych ( ).

Kierunek lub rodzaj wykształcenia to wykształcenie nastawione przede wszystkim na pewną kategorię wartości, na pewną dziedzinę dóbr kulturalnych, ale któremu poza tym nic co ludzkie nie jest obce.

5. Stadia wykształcenia - dwa rodzaje wykształcenia powinny istnieć koło siebie, uzupełniając się nawzajem. W społeczeństwie, w którym powstała potrzeba wyspecjalizowanego wykształcenia zawodowego, zawsze istnieje jednocześnie potrzeba wykształcenia ogólnego.

Są różne stadia procesu kształcenia, który powinien się ciągnąć przez całe życie człowieka.

  1. Wykształcenie ogólne niższe (podstawowe) - ma swój naturalny ośrodek w swojskim otoczeniu. Rozpoczynając się od rodzinnej wioski, rozciąga się ono na wspólną własność duchową całego narodu, zawartą w wiedzy i technice, obyczajach i życiu państwowym, sztuce i religijności.

  1. Wykształcenie ogólne wyższe - zmienia ono do opanowania całego doświadczenia życiowego, do wyrośnięcia z ciasnego zakresu codziennej działalności powszednich przeżyć, do zetknięcia człowieka także z dalszymi dziedzinami kultury.



Wyszukiwarka