Wykładowca: dr n. med. J. Dobrowolski

Fizjoterapia Ogólna 26.09.2010
(sobota)

1. Kalectwo

Kalectwo - to niedorozwój, brak lub nieodwracalne uszkodzenie narządu lub części ciała powodujące trwałe uszkodzenie czynności organizmu. Może ono, ale nie musi spowodować zmniejszenie lub utraty do zdolności zawodowej.

Utrata zdolności do pracy oznacza częściową lub całkowitą niezdolność do wykonywania pracy zawodowej, czyli niezdolność do wykonywania pracy i zatrudnienia nazywamy inwalidztwem.

Inwalidztwo - (z łac. Validus = wartościowy; In - zaprzeczenie) - stan określany medycznie.

Kalectwo - stan określany prawnie.

Niezdolność (całkowita lub częściowa) może być spowodowana trwałym lub długotrwałym naruszeniem sprawności organizmu (nie krócej jak przez okres 6 miesięcy).

2. Grupy inwalidzkie

III Grupa Inwalidzka - tj. utrata zdolności do pracy w stopniu istotnym (w praktyce uważa się, że jest to utrata 75% zdolności lub całkowita utrata możliwości do pracy w swoim zawodzie, a więc dla przykładu, pianista, który utraci palec jest niezdolny do pracy.

Żeby uzyskać III grupę inwalidzką trzeba utracić co najmniej 3 palce ręki (w tym kciuk wskazujący lub wskaziciel; utrata kciuka i wskaziciela jako dwóch palców - jest wystarczająca)

II Grupa Inwalidzka - całkowita niezdolność do jakiegokolwiek zatrudnienia w warunkach normalnych

I Grupa Inwalidzka - niezdolność do samodzielnej egzystencji.

Osoba niepełnosprawna - pojęcie stosowane w nowoczesnej rehabilitacji; pojęcie ogólne, okrywające „parasolem” stany niepełnej sprawności. Są to osoby u których na skutek obniżenia skłonności organizmu wynikają obniżenia sprawności. Może to dotyczyć zarówno funkcji fizycznej, psychicznej, jak i obu jednocześnie.

Wg definicji ONZ z 1997 r. niepełnosprawnymi są ludzie z wyżej wymienionych powodów, którzy są częściowo lub całkowicie niezdolni do całkowitego zaspokajania swoich potrzeb niezbędnych dla prowadzenia normalnego życia w trybie indywidualnym (społecznym).

Zdrowie - wg. WHO - to nie tylko brak choroby, ale także dobrostan psychiczny, fizyczny i społeczny.

Uszkodzenie - (z ang. Impearients) - bezpośredni skutek uszkodzenia lub urazu.

Wprowadzono IX grup obejmujących uszkodzenia. M.in. zaburzenia motoryki, intelektu, mowy, wzroku, narządów wewnętrznych.

Ograniczenia - (z ang. Disabilities)

Są przyczyną zmniejszenia wszelkich możliwości danej osoby.

Upośledzenia - (z ang. Handicapes)

3. Anatomiczne i fizjologiczne podstawy fizjoterapii

Wśród struktur anatomicznych człowieka z punktu widzenia fizjoterapii najistotniejsze znaczenie posiadają: skóra, cały układ ruchu oraz metody oddychania i krążenia.

Skóra - stanowi ona po pierwsze ochronę przed szkodliwymi działaniami środowiska zewnętrznego, jest pośrednikiem w przekazywaniu informacji (bodźców) płynących ze środowiska. Jest też b. ważna w procesie regulacji ważnych procesów fizjologicznych organizmu (np. termoregulacji, gospodarki wodnej); stanowi odbiornik i jest pośrednikiem dla większości aplikowanych tu czynników fizykalnych wywierających wpływ na organizm.

Pojęcia

Manetka - wszystko, co chwytamy.

Demencja - (z łac. dementi) - otępienie

Utylizacja - wykorzystanie, nie zniszczenie, pozbycie.

Dysfunkcja - zaburzenie funkcji

Aplikacja - podawanie, podanie.

---