Politechnika Gdańska Rok akademicki 2006/2007
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
LABORATORIUM Z MECHANIKI BUDOWLI I WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW
Ćwiczenie nr 1
Temat: Próba statyczna rozciągania metali.
Wykonali: Prowadzący:
Szydłowski Piotr dr inż. Władysław Grzesiak
Przybojewski Jerzy
Podjacki Dariusz
1. Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie maksymlnego momentu zginającego - niszczącego i porównanie go z momentem granicznym dla modelu idealnie sprężysto-plastycznym.
2. Opis próbek
Wyznaczenie wytrzymałości na zginanie wykonano na dwóch próbkach.
Próbka 1
Przekrój skrzynkowy cieńkościenny o wymiarach:
wysokość 15mm
szerokość 15mm
grubość ścianki 1mm
Próbka 2
Teownik o wymiarach:
wysokość 15mm
szerokość 15mm
grubość ścianki1,6mm
W doświadczeniu zginano próbki w maszynie wytrzymałościowej dla jednakowego rozstawu podpór L=16,1 cm
Otrzymane wykresy znajdują się na końcu sprawozdania.
3. Odczytanie wartości sił z wykresów
Próbka 1
Fe=1,48KN
δ=17mm
Fmax=1,75
δ=26mm
Próbka 2
Fe=0,6KN
δ=0,8mm
Fmax=1,3KN
δ=6,3mm
4. Obliczanie momentów zginających Mde i Mdmax
Próbka 1
Mde =(Fe*L)/4 Mdmax=(Fmax*L)/4
Mde =(1,48*16,1)/4= 5,957 KNcm
Mdmax=(1,75*16,1)/4= 7,04375KNcm
Próbka 2
Mde =(Fe*L)/4 Mdmax=(Fmax*L)/4
Mde =(0,6*16,1)/4= 2,415 KNcm
Mdmax=(1,3*16,1)/4= 5,2325KNcm
5.Obliczanie wskaźników wytrzymałości Wsp i Wpl
Próbka 1
eg=ed=0,75cm
Jx=2*1,53*0,1/12+2*0,1*1,3*0,72=0,18365
Wgsp=Wdsp= Jx//eg=0,18365/0,75=0,245cm2
A=0,1*1,5*2+2*1,3*0,1=0,56cm2
A/2=0,28cm2
Sx=2*0,65*0,65*0,1*0,5=0,04225
Yc=0,04225/0,28=0,151cm
Wpl=A/2(C1+C2)
Wpl=0,28(0,449+0,449)=0,25144cm3
Próbka 2
eg=1,024cm
ed=0,476cm
Jx=(0,16*1,343 )/12+ 1,5*0,16*0,4792=0,087147 cm4
Wgsp= Jx//eg=0,087147/1,024=0,0851cm2
Wdsp= Jx//ed=0,087147/0,476=0,1830cm2
A=1,5*0,16+1,34*0,16=0,4544cm2
Sx=1,34*0,16*0,67=0,1436cm
Yc=0,1436/0,4544=0,316cm
0,16*1,5+0,16y=0,16(1,34-y)
y=-0,0128
Wpl=A/2(C1+C2)
Wpl=0,2272(0,0736+0,6764)=0,1704cm3
6. Wyliczenie granicy plastyczności
Próbka 1
Re=Mde /Wsp=5,957/0,245=24,314KN/cm2
Próbka 2
Re=Mde /Wsp=2,415/0,0851=28,378KN/cm2
7. Maksymalna wartość momentu zginającego Mmax dla ciała idealne sprężysto-plastycznego
Próbka 1
Mmax=Re* Wpl =0,25144*24,314=6,1135KNcm
Próbka 2
Mmax=Re* Wpl =28,378*0,1704=4,83567KNcm
8. Ocena poprawności przyjęcia modelu ciała idealnie spręzysto-plastycznego
Próbka 1
teta=((Mdmax- Mmax)/Mdmax)*100%=((7,04375-6,1135)/ 7,04375 *100%=13,2067%
Próbka 2
teta=((Mdmax- Mmax)/Mdmax)*100%=((5,2325-4,83567)/5,2325)*100%=7,5839%
9. Wnioski
Powyższe badanie wykazało rozbieżności w wynikach badań próbek i obliczeń dla modelu ciała idealnie sprężysto-plastycznego. Wynikają one częściowo z faktu niedokładności pomiarów oraz przybliżeń w obliczeniach. (badana beleczka była ustawiona prostopadle do siły zginającej ale nie prostopadle do rozstawu podpór w maszynie wytrzymałościowej)W przypadku przeprowadzonych doświadczeń układ belki teowej został naruszony, nastąpiło wygięcie środnika, czyli fizyczne zniszczenie struktury próbki i dlatego też wynik próby odbiega znacznie od wstępnych obliczeń. Ponadto próbki wykazują w stosunku do modelu teoretycznego zbliżone zachowanie w ograniczonym przedziale. Przykładowo pełne uplastycznienie przekroju w rzeczywistym badaniu nie występuje.