wyklad pri 1, Psychologia różnic indywidualnych


email: wlodek@psych.uw.edu.pl

egzamin - test z jednokrotnym wyborem (z 3 odpowiedzi)

Literatura:

  1. Strelau J. (2001) „Psychologia temperamentu” Warszawa: PWN

  2. Strelau J. (2006) „Psychologia różnic indywidualnych” Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar

  3. Gardner H., Kornhaber M., Wake W.K. (2001)

  4. Oniszczenko W. (2005) “Genetyczne podstawy ludzkich zachowań” Gdańsk: Wydawnictwo GWP (rozdziały 4,6 i 7).

Wprowadzenie do psychologii różnic indywidualnych

  1. Pojęcie różnic indywidualnych

Różnice indywidualne (międzyosobnicze) - interindywidualne są traktowane jako zjawisko polegające na tym, że jednostki należące do tej samej populacji różnią się między sobą pod względem porównywalnych charakterystyk fizycznych i psychicznych (wg Strelau, 2000)

Oprócz zróżnicowania międzyosobniczego jest zróżnicowanie wewnątrzosobnicze (intraindywidualne) np. krew u innych mnie nie wzrusza, a u mnie tak.

Ten sam człowiek może mieć różny poziom zdolności np. wysoka inteligencja, ale nie radzi sobie w kontaktach z innymi ludźmi. Osoba ma różne czasy reakcji na bodźce wzrokowe i słuchowe. Są to różnice wewnątrzosobnicze.

Najbardziej interesujące są różnice międzyosobnicze, do ich badania używa się testów, których wyniki są porównywane ze sobą.

Różnice indywidualne należą do problematyki osobowości. „Jaki człowiek jest”? Kiedy pytamy „Jacy ludzie są?” to różnice przestają nas interesować, wyniki można uśrednić. Część psychologów mówi, że właśnie owo zróżnicowanie jest najciekawsze, różnice w funkcjonowaniu przy różnym poziomie neurotyczności. Badanie różnic indywidualnych dotyczy informacji na temat zakresu danej cechy.

Różnice indywidualne opisujemy i traktujemy jako różnice ilościowe np. skład krwi - każdy ma taki sam, ale wartości liczbowe byłyby zróżnicowane w porównaniu z innymi ludźmi. Wszyscy reagujemy lękiem, ale nie w takim samym stopniu. Wszyscy jesteśmy towarzyscy, neurotyczni, ale nie w takim samym stopniu.

  1. Zakres zmienności populacyjnej (krzywa Gaussa).

0x08 graphic
Krzywa Gaussa pokazuje jak duże jest w populacji zróżnicowanie. Psychologia różnic indywidualnych wiąże się z diagnostyką i psychometrią oraz z genetyką zachowania i genetyką molekularną. Ze zróżnicowania coś wynika dla praktyki, a także dla każdego człowieka.

Rozkład odnosi się do całej populacji, ale nie musi by normalny np. poziom lęku u strażaków (dominują wyniki niskie).

  1. Przedmiot psychologii różnic indywidualnych

Względnie stałe różnice indywidualne obejmujące takie dziedziny jak:

  1. Zakres różnic indywidualnych

Psychologia różnic indywidualnych ma 2 zasadnicze obszary \:

Możliwości wynikają z:

Różnice indywidualne odnoszą się także do preferencji. Ludzie funkcjonują w 2 sytuacjach - takiej, którą narzuca środowisko i albo uda się nam przystosować albo nie oraz w takiej, gdzie możemy sobie wybrać, a nasze wybory ujawniają nasze preferencje.

Preferencje to możliwość wyboru zachowania, ujawniające się wtedy, kiedy mamy swobodę wyboru. Obejmują:

3.03.2008 Wykład 1



Wyszukiwarka