ZWALCZANIE PRZESTĘPCZOŚCI KRYMINALNEJ wykład z dnia 23.11.2013 r.

Temat: Kradzieże i kradzieże z włamaniem.

1. Charakterystyka kradzieży i kradzieży z włamaniem oraz ich sprawców.

2. Sposoby dokonywania kradzieży (mieszkaniowych, sklepowych, hotelowych, kieszonkowych, samochodów, metali kolorowych, z instytucji itp.).

3. Taktyka i technika działania sprawców kradzieży z włamaniem.

4. Zapobieganie kradzieżom i kradzieżom z włamaniem.

Literatura:

1. Kodeks Karny (Komentarz Orzecznictwo Sądu Najwyższego);

2. Mariusz Kulicki „Przestępstwa przeciwko własności cz. 1 i 2, Szczytno 1995 r.;

3. M. Karpowicz, R. Janowski „Kradzieże kieszonkowe”, Szczytno 2001;
5. S. Prusik „Kradzieże” cz. 1, SP.

Rodzaje kradzieży zwykłych:

• kradzież mieszkaniowa;

• kradzież hotelowa;

• kradzież sklepowa;

• kradzież zabytków;

• kradzież metali kolorowych;

• kradzież samochodów.

Kradzież mieszkaniowa - polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej na szkodę osób prywatnych z pomieszczeń mieszkalnych.

Wyróżnia się z pośród innych kradzieży:

• miejscem położenia (mieszkanie);

• sprawca działa bez przemocy;

• sprawca nie używa narzędzi.

Sposoby dokonywania kradzieży mieszkaniowych:

• wykorzystanie braków zabezpieczenia mieszkania;

• wykorzystanie legendy maskującej (stworzenie co będzie klasyczną lipą, ale będzie trochę w tym prawdy, maskującą);

• wykorzystanie trików sytuacyjnych /9stworzenie specjalnej sytuacji);

• osłabienie nadzoru;

• zawarcie podstępnej znajomości;

• pozorowanie podnajmowania mieszkań;

• zaskoczenie podczas snu ;

• „na dzień dobry” (na bezczelnego wchodzić do domu i kradzież, jeżeli zostanie zaskoczony odpowiedź np. „Dzień dobry zastałem Jolkę”);

• złodziej domowy;

• wykorzystanie zręczności sprawcy.

Charakterystyka sprawców kradzieży mieszkaniowych:

• ok. 30% kobiet;

• osoby w młodym wieku;

• nieletni;

• stosunkowo dużo udziału osób narodowości cygańskiej ( w 100% kobity);

• osoby bezdomne;

• młodzież dojeżdżająca.

Kradzież kieszonkowa:

• polega na skrytym zaborze cudzego mienia (rzeczy) ruchomego znajdującego się bezpośrednio na osobie, w kieszeniach ubrania lub teczkach, torbach itp. przedmiotach w celu przywłaszczenia;

• kradzież tę wyróżnia od innych - obecność ofiary w czasie i miejscu dokonywania tej kradzieży;

• sprawcy wykorzystują stan psychofizyczny ofiary (zmęczenie, roztargnienie lub tworzą sami stan tzw. sztucznego tłoku).

Techniki i sposoby dokonywania kradzieży kieszonkowych:

1. gołą ręką:

• tzw. czystą doliną, z graby, stosowanie tzw. chwytu nożycowego;

• tzw. kradzieży z kuchni, dzioba, stosowanie palców włożonych w trójkąt;

• tzw. kradzieży za parawanem, wykorzystanie ręki ugiętej w łokciu trzymanej na piersi.

2. wykorzystanie zasłony tzw. ścianka, parawanem, przysłoną z wykorzystaniem narzędzi:

• na ostro (rozcinanie torebek);

• na sprężynkę (drut owinięty sprężyną na końcu łapki);

3. Inne techniki

• z marszu

• styl włoski (sprawca jest zawsze tyłem do swojej ofiary).

Charakterystyka sprawcy kradzieży kieszonkowych:

• rozpiętość wieku od kilku do kilkudziesięciu lat:

• duży udział kobiet narodowości cygańskiej;

• działanie w grupach rodzinnych;

• działalność grupowa z podziałem na role.

Charakterystyczna sylwetka kieszonkowca:
Robotnik - ten co kradnie

Tycer - ten co typuje

Świeca - ten co wyhacza

Konik - odbiera rzecz kradzioną i ucieka.

Sposoby „ustawiania” potencjalnych pokrzywdzonych:

• „na siatkę”

• „na obrót”

• „ na podsiatkę”

• „na bałak”

• „ z kopa”

• „na ferment”

• „na chuch”

• „na sznurówkę”

• „na głuchoniemego”

• „ na gips”

• „na wabika”

Kradzież sklepowa:

• polega na zaborze przez klienta w celu przywłaszczenia rzeczy eksponowanych w sklepie jako artykuły do sprzedaży oraz pieniądze z kasy.

Charakterystyka sprawców kradzieży sklepowych:

• kradną wszyscy (mężczyźni, kobiety, osoby młode jak i w podeszłym wieku, niewykształcone, bez pracy jak i wykształcone w o wysoki statusie materialnym);

• młodzież gimnazjalna, licealna i studenci;

• kleptomani;

• duży udział kobiet;

• osoby wcześniej nie karane.

---