METODYKA WSPOMAGANIA -jest to zbiór zadań, zasad, form i metod w realizacji celów wychowania opiekuńczego. Jest szczegółowym działaniem pedagogiki opiekuńczej i wiąże się z pracą socjalną w miejscu zamieszkania, jest systemem zaleceń metodycznych i opiera się na teoretycznych podstawach wychowania opiekuńczego. Metodyka to zbiór dyrektyw określających sposoby prawidłowego wychowywania czynności wychowawczych. Zadania metodyki: 1. poznanie uwarunkowań społeczno-wychowawczych czyli osobowości wychowanków, ich możliwości psycho-fizycznych, kontaktów ze środowiskiem rodzinnym 2. wskazywanie zasad, form, metod i technik wychowania 3. modernizowanie działalności opiekuńczo-wychowawczej uwzględniając specyfikę danego środowiska 4. akceptowanie konieczności kształcenia i doskonalenia pracy wychowanków 5. opisywanie doświadczeń i osiągnięć konkretnych środowisk opiekuńczo-wychowawczych wymiany i wzbogacania doświadczeń. Występują 3 rodzaje metodyk: 1. Ze względu na rodzaj instytucji: - metodyka wychowania w szkole - metodyka wychowania w świetlicy 2. Ze względu na pełnione przez wychowawcę funkcje: - metodyka pracy wychowawcy klasowego - metodyka pracy opiekuna 3. Ze względu na cele które chce osiągnąć: - metodyka do wychowania do czasu wolnego - metodyka pracy samorządności Plan - pewien opis, rozumiany jako wytwór zmysłowo uchwytny pewien znak złożony, zbudowany ze znaków: np. układ wpisanych zdań albo wykres graficzny. Okazuje jakie będzie to co zamierzone jeżeli będzie takim jakim zamierzamy je mieć.
IV wg miejsca zamieszkania: |
5. Warunki dobrego planowania. Aby ułożyć dobry plan trzeba wiedzieć znać podstawy planowania (prawne, statut szkoły, regulamin, kodeks ucznia, dokumenty, rozporządzenia) źródła, rozwiązania (eksperymenty) wiadomości na temat charakteru, perspektywę rozwojową danej placówki (tradycje, doświadczenia, problemy, trudności, sukcesy) środowisko wychowawcze (nauczyciele, dzieci, rodzice, rozwój intelektualny, społeczny) 6. Cykl Planowania / struktura planu ustalić cel nadrzędny i operacyjny (szczegółowy) Koncepcja (etap obmyślania zasobów i środków)
Pozyskiwanie zasobów i środków (także kadrę) Wdrożenie planu Kontrola lub nadzór. 7. cechy dobrego planu. Celowy - trafne ocenianie celu działania i środków 1.konalny - realistycznie zakładający osiągnięcia celów w przewidywanym terminie. 2godny wewnętrznie (konsekwentny) tzn. że w planie nie mogą zamierzenia wzajemnie się wykluczać Operacyjny - łatwy do zastosowania w konkretnym działaniu. Elastyczny - uzasadniona możliwość wycofania się Dostatecznie szczegółowy - tzn. zawierający zadania zrozumiałe dla realizującego. Długoterminowy - wybiegający w przyszłość. Terminowy - granice czasowe. Kompletny - uwzględniający całokształt działań związanych z realizacją celów Racjonalny - uwzględniający aktualne potrzeby, warunki i możliwości realizacji przyjętych zadań.
-
koniec
akceptacji, |
8 Główne kierunki pomocy rodzinie Pomoc rodzinie to forma bezpośredniego oddziaływania na rodzinę i pośredniego na dziecko, wspierająca jego rozwój biosocjokulturalny. Może przybrać trzy kierunki działań: 1.Kompensację społeczną (należy rozumieć wyrównywanie braków środowiskowych i organicznych). Są to braki pierwotne, które sprzężone mogą wywoływać braki wtórne objawiające się niedoskonałościami rozwoju biologicznego, społecznego czy kulturalnego. Wyrównywanie braków środowiskowych w stosunku do różnych kategorii może mieć charakter pomocy socjalnej dziecku i rodzinie oraz pomocy wychowawczej. 2.Profilaktykę wychowawczą (traktowana jest jako działalność związana z neutralizowaniem wpływu czynników powodujących potencjalne zagrożenie rozwoju biosocjokulturalnego. Polega na ujawnieniu zarówno uwarunkowań negatywnych, zaburzających rozwój, jak też tych elementów środowiska, które obecnie nie wywołują zagrożenia, ale w przyszłości mogą zaburzyć prawidłowy przebieg rozwoju jednostki. Działanie profilaktyczne może być bezpośrednio ukierunkowane na dziecko i polega na dostarczeniu mu bodźców, stymulowaniu rozwoju bądź też na podejmowaniu działań uprzedzających występowanie skutków negatywnych stanów. Oddziaływania profilaktyczne w stosunku do rodzin polegają głównie na wzbogacaniu wiedzy rodziców uwarunkowaniach przebiegu procesu rozwoju biosocjokulturalnego dziecka w rodzinie. Mogą odbywać w formie zbiorowej jak i indywidualnej. 3.Ratownictwo zjawia się z zewnątrz w razie nagłego nieszczęścia jednostki lub klęski gromadnej, doraźnie zwalcza działania złego losu i pierwsze jego skutki. Postępowanie socjalno-wychowawcze należy zacząć od podjęcia działań kompensacyjnych, które mogą być stosowane równolegle z profilaktyką - czasem ja wyprzedzać. Działania ratownicze polegają m.in na czasowej lub stałej izolacji dziecka od rodziny. Podejmowane są zwłaszcza w rodzinach problemowych, w których próg zagrożenia rozwoju dziecka określa się jako krytyczny.
|
Opieka - zaspokajanie potrzeb OPIEKA-jest to pomoc dzieciom i młodzieży w zaspokajaniu i rozwijaniu potrzeb oraz wspieranie ich rozwoju przez tworzenie korzystnych warunków dla przebiegu procesu wychowania. Opieka nad dziećmi i młodzieżą powinna mieć charakter wychowawczy i obejmować ogół uczniów, nie tylko tych, którzy są pozbawieni dostatecznej opieki rodzicielskiej
Wychowanie to kształtowanie osobowości oraz pewnych postaw, norm postępowania, poglądów. Wychowanie pojmowane jako celowe i świadome kształtowanie osobowości wychowanków. Kształtujemy zarówno ich poglądy umiejętności, postawy jak i sposoby zachowania. Wychowanie, czyli świadome działanie przez wychowawcę na wychowanka mające na celu wytworzenie pewnej zmiany w jego osobowości.
9. definicja rodziny, typy rodzin |