Ćwiczenie 11
Zjawiska autoimmunizacyjne
Autotolerancja - zespół mechanizmów dzięki którym (mimo istnienia potencjału autoimmunizacyjnego) nie dochodzi do aktywacji komórek autoreaktywnych.
W zjawiskach autoimmunizacyjnych uczestniczą:
autoantygeny - posiadają epitopy rozpoznawane przez limfocyty T i B
autoreaktywne limfocyty T - rozpoznają epitopy autoantygeny w połączeniu z autologiczną cząsteczką MHC (autoreaktyne limfocyty Th są najgroźniejsze bo regulują limfocyty B i Tc)
autoreaktywne limfocyty B - rozpoznają autoantygeny rozpuszczalne; wytwarzają auto-Ig
Rozprzestrzenianie epitopów - w przebiegu reakcji zapalnej dochodzi do uwalaniania nowych epitopów i aktywacji kolejnych limfocytów autoreaktywnych
wewnątrzcząsteczkowe → rozwija się odpowiedź na nowe epitopy tego samego antygenu
międzycząsteczkowe → pojawia się odpowiedź na nowe antygeny
Choroby autoimmunizacyjne:
ze względu na umiejscowienie autoantygenu wyróżniamy:
choroby narządowo swoiste
cukrzyca typu I - autoantygeny komórek β wysp trzustkowych
stwardnienie rozsiane - autoantygeny oslonki mielinowej
pęcherzyca zwykła - antygeny desmosomalne błony komórkowej keratynocytów
miastenia - receptora dla acetylocholiny
choroba Hashimoto - tyreoglobulina
niedokrwistość zlośliwa - czynnik wewnętrzny Castle'a, receptor dla gastryny
choroby układowe
twardzina układowa - antygeny tkanki łącznej
toczeń ukladowy rumieniowaty - antygeny jądra komórkowego
ze względu na mechanizmy efektorowe
dominująca odpowiedź komórkowa → należą tu takie choroby jak: cukrzyca typu I, stwardnienie rozsiane czy choroba Hashimoto; w procesie niszczenia uczestniczą:
makrofagi - poprzez wydzielany TNF, NO, wolne rodniki oraz przez fagocytozę
limfocyty Tc - poprzez uwalniane granzymy i perforynę
cytokiny wytwarzane przez limfocyty i makrofagi: IFN-γ i TNF
chemokiny (MIP-1α) dzialające chemotaktycznie na limfocyty Th1
dominująca odpowiedź humoralna → należą tu takie choroby jak:
niedokrwistośc autohemolityczna, małopłytkowość - opsonizacja komórek przez autoprzeciwciała i niszczenie komórek w wyniku aktywacji dopełniacza lub ADCC
zespół Goodpasteure'a - przeciwciała przeciwko kolagenowi IV (występującego w błonie podstawnej naczyń wlosowatych płuc i kłębkow nerkowych) prowadzą do krwotoków z naczyń włosowatych płuc i kłębkowego zapalenia nerek
choroba Gravesa-Basedowa - przeciwciała naśladują hormon tyreotropowy TSH, stymulując gruczoł tarczowy i prowadząc do nadczynności
miastenia - przeciwciała skierowane są przeciwko receptorom dla acetylocholiny blokując/niszcząc je doprowadzając do osłabienia siły mięśniowej
toczeń rumieniowaty układowy - dochodzi do odkładania kompleksów immunologicznych w tkankach, w wyniku związania antygenów jądrowych przez toczniowe IgG o dużym powinowactwie do antygenu (podczas gdy naturalne autoprzeciwciała są klasy IgM i kompleksy usuwane są w wątrobie i śledzionie)